Tweede kindje

Mijn zoontje was 1jaar en 2 maanden toen ik mijn spiraal liet verwijderen. Maand later was ik zwanger. Nu ben ik een week voor z'n 2 e verjaardag bevallen en hij is zo lief voor zn broertje. Zou het Zo weer doen ook al was de zwangerschap nu wel moeilijker door mijn kwalen en de zorg voor mijn oudste zoon.  
Mijn man en zussen schelen allemaal 2 jaar en merk dat dat super leuk is .?
 
Hi,
Ik denk ik zal ook even reageren haha. Wij hebben een dochter die anderhalf is als ons tweede kindje geboren wordt (ook een meisje). Ze schelen dan 19 maanden. Wij hebben hier bewust voor gekozen. We wilden het liefst niet zo'n groot leeftijdsverschil tussen de kindjes en dat heeft mogen lukken. Dan ben je alleen maar heel erg gezegend denk ik. Ik ervaar het echt niet als extra zwaar (maar heb tot nu toe ook wel vrij makkelijke zwangerschappen). Vind het zelfs soms wel fijn dat ik wat meer te doen heb dan er de hele tijd mee bezig te zijn. De tijd vliegt echt voorbij. En de kleine meid slaapt overdag ook nog dus ga ik zelf ook even lekker dutten als zij een dutje doet. Heerlijk vind ik dat. Of er nou een jaar, anderhalf jaar of 2 jaar tussen de kindjes zit, druk is het toch wel en ze willen allemaal aandacht. Als jullie keuze voor jullie 100% duidelijk is zou ik zeggen lekker voor gaan. Succes saampjes!
 
Als het voor jezelf nog niet goed voelt, wacht dan nog even. Misschien zeg je over een paar maanden dat je er wel klaar voor bent, en dan zit er nog steeds maar weinig leeftijdsverschil tussen de kindjes. Een zwangerschap is een hele aanslag op het lichaam, het advies is niet voor niets om minimaal een jaar te wachten met een volgende zwangerschap. Soms is daar door leeftijd oid geen tijd voor. En uiteindelijk moet iedereen ook voor zichzelf een keuze maken :)
De jongste werd bij mij geboren toen de oudste een jaar en 10 maanden was. 
 
Ik heb een zoontje van 11 maanden nu, en ben inmiddels ook alweer 10 weken zwanger! Bewuste keuze 
 
Ik zou me sowieso niet druk maken om de reacties van anderen! Mensen hebben toch altijd wel een mening, of het hen nu gevraagd wordt of niet en of die nu positief is of niet (zie vele voorbeelden op dit forum). Het belangrijkste is je gevoel volgen. Mijn broertje en ik schelen 1 jaar en 3 maanden (ik was 6 maanden oud en toen werd mijn moeder weer zwanger van mijn broertje). Ze waren wel al aan het proberen, maar omdat ze er ruim een jaar op hebben gewacht om zwanger van mij te worden, dachten ze dat ze er op tijd bij moesten zijn wilde het weer zo lang duren... En toen was het de eerste keer raak, haha. Ik heb het altijd gezellig gevonden, zo dicht op elkaar, maar in de puberteit is het even pittig. Vooral mijn moeder heeft in de afgelopen jaren wel aangegeven dat ze vooral de jonge jaren als erg pittig heeft ervaren.
Ikzelf ben nu 20 weken zwanger van nummer twee, onze zoon was gisteren precies 1,5 jaar oud. Wanneer de baby geboren wordt, zal onze zoon op één maand na 2 jaar zijn. Dat zal ook wel pittig worden, maar ook vanuit ons was het een bewuste keuze. Ik heb 9 maanden borstvoeding gegeven aan onze zoon, zo lang ik BV gaf had ik ook geen menstruatie (heerlijk!). Toen mijn menstruatie eindelijk weer doorzette, hebben mijn man en ik de gesprekken opgepakt wanneer we voor een tweede wilden gaan. Ik ben zelf bij mijn eerste zwangerschap heel erg ziek geweest, dus we wilden wel zeker weten dat we een tweede (eventueel zieke) zwangerschap weer aankonden. Na een maand of 2 goed praten en nadenken hebben we de knoop doorgehakt en gingen we ervoor. Ik bleek ook deze zwangerschap weer heel ziek te zijn in het begin, zelfs een ziekenhuisopname gehad, maar gelukkig wel korter dan bij ons eerste kindje. Heel zwaar met een dreumes die net kon lopen, maar we zijn er doorheen gekomen. Onze zoon begint steeds zelfstandiger te worden, dus wat dat betreft ben ik er niet zo bang voor als nummer twee komt. Ik weet dat we het aankunnen ;)
 
Hè dames,
Wij hebben samen besloten om er toch voor te gaan. Ik blijf reacties van de buitenwereld lastig vinden, maar hey zoals jullie ook aangeven, boeiend! :$
Ons eerste kindje was niet gelpland, zeker welkom daar niet van. Des te mooier vind ik dat we het nu beide echt willen en ook beide super genieten van ons zoontje. 
Hopelijk gauw een positieve test in de handen!
Bedankt allen voor de adviezen, doet me goed.
 
liefs
 
Terug
Bovenaan