Twijfel bij mijn vriend

Goooh zeg, wat rot dat je je nou met zulke dingen moet bezig gaan zitten houden tijdens een van de mooiste perioden uit je leven (normaal gezien)! Hij heeft zeker de quest van een paar maanden geleden gelezen?! Daar stond toen ook een artikel in dat een x aantal % van papas niet de echte papas zijn van de kinderen, zonder dat ze het wisten...
Ik hoop dat die twijfel toch nog wel over gaat zonder die testen, idd een gevoel van wederzijds vertrouwen is er zo niet, jammer hoor!
Sterkte ermee en geniet nog ff van je buik zolang het kan he!
 
Ik vind het heel rot voor je dat je dit meemaakt, hij heeft blijkbaar geen vertrouwen in je. Dat kan hij toch niet aan deze tijd wijten? Ieder maakt in wat voor tijd dan ook zijn of haar keuzes ook met wel of niet vreemdgaan. Is hij zo onzeker? Durft hij het niet aan? Ik vind het wel erg dat hij dan nog jou verwijt dat je geen rekening houdt met zijn gevoelens. En jouw gevoelens dan? Zeker in deze tijd waarin voor jou zoveel verandert kun je zo'n soap niet gebruiken en heb je gewoon steun nodig. Het klinkt mij erg onvolwassen in de oren.. is hij nog jong? Jullie relatie is nog wel pril en mijn ervaring is dat je elkaar pas na een jaar beter begint te kennen. Misschien heeft het ook daarmee te maken maar het is nogal wat zo'n aantijging. Om dat ook echt uit te spreken vind ik wel heftig en dus niet getuigen van vertrouwen. Heel veel sterkte meid ik snap dat je het erg vind. Ik denk niet dat jij je vriend nu moet overtuigen of iets dergelijks, het zit bij hem niet goed. Het is toch niet 'schuldig tot het tegendeel is bewezen'? Het lijkt me ook heel moeilijk als je straks toch de test doet en hij is de vader om dan te leven in de wetenschap dat hij zo weinig vertrouwen in je heeft..... Nogmaals succes en probeer je te focussen op jezelf en je kindje want dit is verspilde energie. Het is aan hem om bij te draaien hoor.
 
Ik zou hem voor de keuze zetten.
Of er in ieder geval voor nu zolang je zwanger bent over op houden en ervan uitgaan dat het van hem was of gewoon helemaal vertrekken.
Zoiets kun je er toch niet bij hebben?!
Hij gedraagt zich als een klein kind, hij is onzeker en houdt hierbij totaal geen rekening met jouw gevoelens.
Ik persoonlijk zou hier woest van worden en mijn relatie nog eens onder de loep nemen.
En ik ben bang dat er bij mij dan uit zou komen dat ik zo iemand in mijn leven niet zou willen, maar dat ben ik.
Als je wilt dat de relatie blijft tja misschioen dan idd een vaderschapstest als het kindje geboren is, of eens praten met een proffesional met zijn tweeen, lijkt me in dit geval ook geen overbodige luxe.
Ik wens je heel veel sterkte en wijsheid toe en geniet vooral van je laatste loodjes!!

Groeten Petra
 
Jeetje, wat een verhaal! En ook al veel reacties. En allemaal zoals ik ook denk.
Waarom zou hij jou niet vertrouwen. Wat een ontzettend rare vraag van hem?!? Tenzij er natuurlijk een reden is om dit te denken.
Maar mijn man heeft nooit getwijfeld of het zijn kinderen zijn. Ik zou me diep ongelukkig voelen. Vertrouwen is het allerbelangrijkste in een relatie. Als dat er niet is, waar is de relatie dan op gebaseerd?

Heel veel sterkte hoor! Praat er maar veel over, het lieft ook met mensen uit je eigen omgeving die jij vertrouwt!

Groetjes Suus
 
Nou ja zeg...wat belachelijk!! Hij komt mij ook erg jong en onzeker over, maar dan nog kan ik me niet voorstellen dat hij zoiets zou zeggen. Rot voor je zeg, dat je zwangerschap hierdoor overschaduwd wordt, het is al heftig genoeg!
Zelf zou ik niet meewerken aan een test. Als er zo weinig vertrouwen is, dan is de basis van de relatie misschien niet goed. Ik hoop dat jullie eruit komen!!
 
Sorry, maar ik vraag me ernstig af wat voor relatie jullie hebben! Dit is toch te gek? Ik zou er niet eens op ingaan, maar ik heb gelukkig dan ook niet zo'n idioot van een vriend (sorry hoor)!

Tenzij jij zelf natuurlijk weet dat het anders zit, maar goed, dan zou je hier ook niet schrijven!
 
hij heeft geen reden om te vragen of hij wel de vader is, dat is niet standaard tenzij je een onzekere relatie had. stel nu idd je grens. hij weet waar hij aan toe is en na de geboorte kan er een test komen, is hij de vader dan erkent hij alsnog en zit hij aan alle plichten vast, tot die tijd geen gezeur. geeft hij aan waarom? toch niet vanwege die amerikaanse statistieken dat daar weleens over gelogen wordt. dan mag hij aan zijn onzekerheid gaan werken. hij is zeker onzeker. schuift het idee van vader worden zo lang mogelijk naar voren. kende eentje die graag vader wou worden, zij zwanger en hij maandenlang roepen dat hij dit helemaal niet wilt. hij wil het wel maar is ook zo onzeker. tegen hem zeg ik ook: het is jouw eigen keus geweest wees een kerel en gedraag je ernaar, dat gelieg en gezeur hoef ik niet te horen. ik zou zelfs een eis erbij gooien wat de relatie betreft, blijkbaar kun je niet van hem op aan en op hem steunen dus hij voldoet niet aan de eisen van een vriend/man/vader. laat hem daar over nadenken. hij mag bewijsen of hij goed is voor jullie en dan kan jij nadenken of jij hem wel in het leven van jullie kind wilt hebben. draai je de situatie om. sterkte ermee
 
Wat een verschrikkelijke situatie! Als ik het zo lees heb ik het idee dat misschien iets in zijn vorige relaties is fout gegaan (partner die vreemd is geweest). Misschien is hij zelf wel vreemd geweest tijdens jullie relatie, waardoor hij weet dat hijzelf niet te vertrouwen is en daarom nu ook maar zijn vraagtekens bij jou gaat zetten omdat je zwanger bent. Heb er zo'n gevoel bij, omdat ik zelf een partner heb gehad die vreemd ging en heftig reageerde als ik met een jongen stond te praten, dan dacht hij dat ik hen wilde bedonderen! Hij biechte later in onze relatie op dat hij zelf vreemd was geweest. In het begin van mijn huidige relatie (waar ik nu samen een kindje mee krijg) heb ik ook wel eens jaloers gereageerd als hij met een meisje stond die ik niet kende (gezien vorige relatie/ervaring ga je dus gelijk denken dat hij vreemd gaat) dat is goed gekomen hoor. Heb die trekjes (schade) al heel lang niet meer (gelukkig) en heb nu al meer dan 7 jaar een relatie met hem. April gaan we trouwen en juli verwachten we ons eerste kindje!!
Wat ik wil zeggen is, mocht er dus in zijn relatie verleden iets gebeurd zijn kan hij dus aan het beging van jullie relatie dus zo onzeker zijn en je die vraag voorgelegd hebben. Ik zou zeggen heb het er met hem over of hij een relatie met iemand heeft gehad die vreemd is geweest. Praten en vertrouwen is toch wel het belangrijkste in een relatie.
Ik wil je heel veel succes toewensen en probeer voor jezelf op te komen! Het gaat niet alleen om zijn gevoel!! Veel liefs en probeer die laatste maanden nog te genieten.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan