twijfel over vriendlief of hormonen??

A

ANONYMOUS_USERNAME

Voordat ik zwanger werd vond ik dat ik de perfecte relatie had, maar naarmate de zwangerschap vordert zie ik allemaal dingen die me irriteren, die ik aan hem wil veranderen. En zie ik de toekomst somber in (gaat ie wel leuke dingen doen met de kleine, doet ie nog wel wat in huis)
Zullen dit de hormonen zijn en herkennen sommigen van jullie dit?
Of heb ik gewoon een probleem??
 
Hoi Anoniem,

Ik denk dat je vooral geen conclusies moet gaan trekken nu. Hormonen kunnen heel sterk zijn en gevoelens oproepen die misschien toch niet helemaal met de werkelijkheid stroken.

Toen ik zwanger werd was ik helemaal verliefd op mijn vriend, toen ik eenmaal zwanger was vond ik dat hij veel te traag reageerde op alles wat met de zwangerschap te maken had. Ik trok meteen de conclusie dat hij niet geinteresseerd was en uiteindelijk is het zelfs een paar weken uit geweest. Ik kon hem echt niet meer zien. Uiteindelijk hebben we weer vriendschap gesloten (voor de baby) en is ook de relatie vanzelf weer aan elkaar gegroeid. Achteraf moet ik echt concluderen dan ik veel en veel te snel een oordeel klaar had en dat het in mijn geval zeker aan de hormonen gelegen heeft. Je hebt geen idee hoe blij ik nu ben dat het weer goed gekomen is.

De les die ik hieruit geleerd heb is dat ik niet direct conclusies moet trekken uit bepaalde gevoelens omdat ze gewoon niet altijd juist zijn. Net als met PMS, daar heb ik ook altijd zo'n last van, voel ik me helemaal gedeprimeerd. Ondertussen weet ik wel dat dit allemaal hormonen zijn en dat ik me wel een paar dagen gedeprimeerd voel maar dat ik dat toch echt niet ben.

Verder is wat twijfel ook best normaal, dat is toch een teken dat je je bewust ben van je aankomende verantwoordelijkheid en het is toch ook iets geheel nieuws wat er op je afkomt. Laat het over je heenkomen en geef alles lekker de tijd, zwanger zijn is geestelijk echt niet niks. Het is niet voor niks dat het 9 maanden duurt, die 9 maanden hebben jij en baby ook echt nodig om er klaar voor te worden.

groetjes en sterkte,

jane 41 weken
 
ja ik ken het ik ben echt van me vriend afgeggaan en dat si echt heel pijnlijk ik wou het helemaal nie maar de hormonen hoor dat si echt nie leuk en nu zijn we al 10 weken uitelkaar maar dat komt wel weer goed maar idd terk nie zo snel een conclusie want wij maken een zwangerschap veeeeel intensiefer mee als een man dus voor een man is het net zo moeilijk omdat hij ook nie weet hoe hij er mee om moet gaan net zo goed als voor jouw dat hetnieuw is is dat voor hem ook
 
ja hormonen inderdaad,
mijn man zei een zwangerschap kan wel op een scheiding uitlopen dat zegt toch al genoeg??
hormonen kunnen echt een heleboel met je doen.
het is niet alleen voor jou heel lastig maar ook voor je vriend.
komt wel weer goed hoor meid.
groetjes 33 weken
 
Absoluut hormonen!!!

Mijn man kon bij de eerste zwangerschap helemaal niets goed doen, ik zat m constant uit te foeteren over vanalles en nog wat en ergerde me rot aan de meest onzinnige dingen...
Ben nu zwanger van de tweede en het begint weer van voor af aan!!
Vraag hem begrip te hebben voor jouw zwangerschap en de nadelen daavan en probeer zelf begrip op te brengen voor zijn positie, die heeft ook zo zn nadelen!! En het allerbelangrijkste: Blijf met elkaar praten, vooral over wederzijdse gevoelens! Of deze nou positief zijn of negatief, maar ze bespreekbaar en probeer samen deze mooie, maar soms ook moeilijke tijd door te komen! Dat kleintje groeit niet voor niets in jou!! Daar hebben jullie samen voor gekozen, dus probeer het ook zoveel mogelijk samen te beleven! Betrek hem ook bij alles wat je doet, ziet, voelt ,leest enz enz enz

Fijne zwangerschap en geniet ervan, SAMEN!!

Groetjes Jessica
 
Misschien hormonen, misschien, en dat klinkt misschien wat knullig ' bindingsangst'! Daar had ik last van toen ik zwanger was van de eerste! Ik had echt het gevoel dat ik nu voor de rest van mijn leven aan deze man gebonden zou zijn, en ging ineens heel erg twijfelen of ik dat wel wilde! Gelukkig kwam ik tot de conclusie dat ik dat zeker wel wilde en nu is de 2e alweer op komst!
Succes met je zwangerschap!
 
En bij de rest wil ik nog even toevoegen dat je als je zwanger bent,en zeker naar mate je zwangerschap vordert jij veel perfectionistischer wordt...je gaat over de kleinste dingen "zeuren" die je normaal helemaal niet ziet,of niet erg vindt! Tenminste,zo ervaar ik het zelf.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan