Twijfels...

Hallo meiden, ik moet even mijn hart luchten. Ik weet niet of het weer zo'n periode is, maar heb het gevoel dat ik er even doorheen ben. We hebben een dochter van inmiddels 10,5 maand, een schatje waar ik gek op ben. Ze is lief maar niet altijd. Ik zou zeggen dat het vrij normaal is, elk kind heeft van die momenten dat die zeurt en huilt. Maar door mijn omgeving ga ik toch erg twijfelen-aan haar en ook aan mezelf. Mijn buurvrouw en mijn vriendinnen die ook baby's hebben (de meeste dan) geven me het gevoel dat hun kind nooit huilde, nooit zeurde, sliep de hele nacht tot 8-9 uur 's ochtends etc etc. Ik hoor constant "dat heeft die van mij nooit gedaan" of "ons kind is zo makkelijk, hij huilt nooit"etc. Soms baal ik er zo van en kan geirriteerd reageren als de kleine even zeurt. Ik ben dan zo bang dat de buren haar zullen horen en dan zullen zeggen ze huilt weer...Slaat eigenlijk nergens op. Ik weet dan niet zo goed hoe ik erop moet reageren-optillen, troosten, laten zeuren, iets van zeggen? Nu ook, ze is helaas weer verkouden en haar neusje schoonmaken is een ramp. Ik vind het zo sneu voor haar maar blijf doorzetten wat natuurlijk eindigt in een huilpartij. Ik vind het soms gewoon lastig en denk dat ik de enige ben die er niet mee om kan gaan en daarvan baalt.Ook zouden we een tweede willen, maar als ik in zo'n periode zit, dan twijfel ik of het verstandig is, of ik geschikt ben...Ben ik de enige die soms denkt dat ze een slechte moeder is en het soms even niet ziet zitten? Sorry voor het lange verhaal, moest het even kwijt...
Groetjes, Gingie
 
Hoi Gingie,

Join the club zou ik zeggen haha. Ik heb een zoontje van ook bijna 10,5 maand en hier het zelfde probleem. Overdag is hij echt perfect, lief kan goed zelf spelen, maar ook met andere kindjes. Slaapt goed eet en drinkt goed. Wat wil je nog meer. Idd dat hij snachts ook goed slaapt. Hij krijst alles bij elkaar en dikke tranen met tuiten. Ik heb altijd in een vrijstaand huis gewoond maar woon sinds mijn zwangerschap in een rijtjeshuis. Ze zeggen dat ik hem gewoon moet laten huilen. Maar ik ben in mijn hoofd zo met de buren bezig. Bang dat ze idd zo iets hebben van ohhh het is weer zo ver. En dan ook echt op van die tijden 1.00 uur 3.00 uur en dan de hele nacht.
Ik heb nu gewoon de knop om gezet. De buren hebben ook kinderen (oudere) maar ook zij hebben deze periode gehad.
Je bent dus echt niet de enigste. Al ken ik het gevoel dat je dat denkt. Maar ik weet zeker dat als je snachts eens in de wijk rond zou kijken je op veel plekken op rare tijden de lampen aan ziet gaan of moeders in de keuken bezig ziet met de fles. Een slechte moeder ben je iig zeker niet.
De aanhoudster wint. Met 10 maanden krijgen ze echt een eigen willetje. En gaan ze proberen wat ze wel en niet voor elkaar kunnen krijgen. Als je nu duidelijk bent dan merk je snel resultaat. Dus gewoon poetsen die neus. Zo'n groene snotpegel is ook geen gezicht.
 
Meid, vervelend he dat gevoel. Je wilt dit gewoon niet. Je wilt blij zijn met je kindje... maar meid ook jij kent je grenzen. Soms baal je er gewoon van als ze eens vervelend is. Ik heb 2 weken lang elke dag 5-8 dunne poepluiers moeten verschonen. Billen kapot en maar in bad en zorgen dat het weer heelde.... maar ik kon soms zo boos worden als ze weer poepte. Maar ik hield altijd wel voor ogen dat zij er niets aan kon doen. Het hoort er gewoon bij en als ik even niet meer zag zitten belde ik een vriendin of mijn moeder en dan huilde ik alles eruit. In het weekend nam mijn man het vaak over of 's avonds. Je wordt er gek van. Accepteer dat want je hebt je grenzen. En zoek verlichting als het je teveel wordt.

Dit probleem durven veel mensen niet te erkennen. Ze zetten het masker op van: altijd lieve en vrolijke moeder, nooit sjacha, kindjes altijd lief..... slapen altijd goed door.... maar dit is een grote leugen hoor. Alleen durven deze mensen niet bloot met de billen. Ze willen niet erkennen dat ze ook wel eens zwakke momenten hebben. Daarom doen ze het zo voorkomen, zodat zij beter zijn dan jij.... daar hebben zij dan weer een beter gevoel over.

Maar het is heel normaal dat een kind eens ziek is, huilt of jengelt. de mijne doet dat ook wel regelmatig! En ze heeft ook tijden gehad dat ze 's nachts 2 tot 4 keer wakker werd omdat ze gedroomd had. Ja, je bent de volgende morgen doodop en de buren hebben het misschien ook wel gehoord.... maar zo zijn kinderen... die weten niet beter en jij kunt er niets aan doen.

Dus lekker accepteren en als het je teveel wordt.... vraag om hulp, laat een ander het even over nemen. En als je kind huilt en je kunt er niet tegen.... reageer je af waar je kind je niet kan zien en horen. Want je kind hoeft de volle laag niet te krijgen natuurlijk.

Heel veel sterkte ermee en bedenk: zoals jij je voelt voelt iedere moeder zich van tijd tot tijd. En je bent wel een goede moeder, ook zij hebben wel eens een slechte dag.... zoals iedereen!
 
Als je kindje het niet fijn vind om verschoond te worden of om de neus te laten poetsen, kun je vriendelijk maar kordaat duidelijk maken dat het gewoon nodig is: " Meid, dit moet gewoon even hoor! Is zo weer klaar!" En als ze dwars is, gewoon dwars laten zijn. Jouw wil is wet... als je nu gaat toegeven dan zul je in de toekomst een heel vervelend kind krijgen. Begin maar met opvoeden dus! Zucht....

Succes!
 
Als je kindje het niet fijn vind om verschoond te worden of om de neus te laten poetsen, kun je vriendelijk maar kordaat duidelijk maken dat het gewoon nodig is: " Meid, dit moet gewoon even hoor! Is zo weer klaar!" En als ze dwars is, gewoon dwars laten zijn. Jouw wil is wet... als je nu gaat toegeven dan zul je in de toekomst een heel vervelend kind krijgen. Begin maar met opvoeden dus! Zucht....

Succes!
 
hallo,

ik denk ook dat je als moeder snel de negatieve dingen vergeet achteraf , mijn zoontje is nu 3,5 maand oud, de eerste 6 weken deed ie niks anders dan huilen en hij wou nooit slapen, achteraf kwam dat door de bv want sinds hij de flesvoeding heeft is hij een `perfect` kind.
maar nu achteraf ben ik dat gehuil van het begin eigenlijk al vergeten en denk ik steeds wat een schatje is et,
ik denk dat positieve dingen langer blijven hangen dus dat mischien andere moeders ook zeggen mijn kind was zo lief,

maar ik denk ook wel zeker dat alle kinderen wel van die fases hebben dat het even minder gaat
 
He Gingie,

Je bent echt niet de enige hoor. Iedere moeder heeft dat gevoel wel eens.
Alleen is het zo dat je dat nooit van anderen hoort. Onze meid is ook een schat. Slaapt en eet goed, we hoeven er 's nachts zelden uit. Maar ook zij heeft haar kuren. Kan heel vervelend zijn, als ze haar zin niet krijgt gooit ze zich gillend op de grond.
Het hoort er allemaal bij. De buren hebben er nog nooit iets van gezegd. Die hebben haar nog nooit horen huilen, zeggen ze. En al is dat wel zo daar kan ik me niet druk om maken.
Het is een echte meid, ze kan kattig maar ook heel erg lief zijn.
De meeste mensen vertellen niet dat het slecht gaat of dat hun kindje vervelend is, want dat kan toch niet. Wat zou een ander daar wel niet van denken.
Ik denk dat iedereen wel eens met de handen in het haar zit en het even niet meer weet. Maar je bent echt geen slechte moeder!

Geniet gewoon van de goede en leuke dingen en maakt je niet te druk om dingen die niet zo goed gaan.

Succes!!
Groetjes Anninas
 
He Gingie,

Je bent echt niet de enige hoor. Iedere moeder heeft dat gevoel wel eens.
Alleen is het zo dat je dat nooit van anderen hoort. Onze meid is ook een schat. Slaapt en eet goed, we hoeven er 's nachts zelden uit. Maar ook zij heeft haar kuren. Kan heel vervelend zijn, als ze haar zin niet krijgt gooit ze zich gillend op de grond.
Het hoort er allemaal bij. De buren hebben er nog nooit iets van gezegd. Die hebben haar nog nooit horen huilen, zeggen ze. En al is dat wel zo daar kan ik me niet druk om maken.
Het is een echte meid, ze kan kattig maar ook heel erg lief zijn.
De meeste mensen vertellen niet dat het slecht gaat of dat hun kindje vervelend is, want dat kan toch niet. Wat zou een ander daar wel niet van denken.
Ik denk dat iedereen wel eens met de handen in het haar zit en het even niet meer weet. Maar je bent echt geen slechte moeder!

Geniet gewoon van de goede en leuke dingen en maakt je niet te druk om dingen die niet zo goed gaan.

Succes!!
Groetjes Anninas
 
Terug
Bovenaan