<p>Hallo mama’s en mama’s-to-be, </p><p>Ik zit met een gigantisch dilemma en weet niet meer wat ik moet. Ik ben inmiddels 17 weken zwanger, en zie even geen licht aan het eind van de tunnel wat betreft mijn relatie. <br /><br />Mijn vriend gebruikt regelmatig hard-drugs. Voor we zwanger werden gaf hij aan dat hij drugs en ouderschap niet vond samen gaan, wat mij betreft logisch en w hebben ervoor gekozen voor een kindje te gaan. Toen we eenmaal zwanger werden heb ik aangegeven dat ik nu echt geen drugs meer accepteer, en de eerste 10 weken was ik ook in de veronderstelling dat dit niet meer gebeurde. Inmiddels ben ik erachter dat mijn vriend wekelijk cocaïne gebruikt, en daarover kei hard tegen me liegt. Zelfs als ik het hem op de man af vraag. We hebben hier ruzie over gemaakt, ik heb hem eens voor een paar dagen gevraagd weg te gaan om wat afstand te nemen ik heb hem uitgelegd waarom ik hier zoveel moeite mee heb. En gisteren gebeurde het weer.</p><p> </p><p>Ik zie mezelf geen kind opvoeden met een man die dit als normaal ziet, die ik niet kan vertrouwen en die hier zijn verantwoordelijkheden niet in kan pakken. Hij roept mu “dat hij wel stopt als de baby er is”, maar ik vind dit aannemen net zo naïef als geloven dat hij gestopt was toen we zwanger werden. <br /><br /></p><p>ik merk dat het me emotioneel helemaal uitput, ik geniet al vanaf ik hem betrapt heb niet meer can m’n zwangerschap en ben alleen maar bezig al het gezeik hierom heen. Ik ben enorm achterdochtig geworden en continu opzoek naar “bewijs” dat hij tegen me liegt. En zodra ik die gevonden heb stort mijn wereld weer helemaal in. Ik krijg er hyperventilatie van en huil soms hele dagen. Om stress te verlagen heb ik hem gevraagd nu gewoon voor een tijdje in ieder geval even weg te gaan, dit breekt mijn hart maar continu die stress is gewoon ongezond voor het kindje en mezelf. </p><p>De keerzijde is dat ik weet wat voor fantastisch vriend ik heb en wat een geweldig persoon hij kan zijn. En ik niets liever wil dat een gezinnetje zijn samen en alle plannen die we gemaakt hebben voor de toekomst samen laten uitkomen. <br /><br /></p><p>ik heb geprobeerd via zijn ouders en vrienden hem te bereiken maar tevergeefs. Ik weet niet meer wat ik nu moet doen. </p>
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Uit elkaar gaan tijdens de zwangerschap, geen andere optie?
- Onderwerp starter Gebruiker10364475
- Startdatum
Ik zou echt niet een kind willen opvoeden met iemand die cocaïne gebruikt. Las laatst nog een artikel dat een baby was overleden omdat die drugs had binnen gekregen . En dat het niet bewust was, want het is gewoon een verslaving.
Ik zou hem voor de keuze stellen of ik ga bij je weg of je laat je behandelen bij de verslavingszorg.
Maar heel eerlijk... als hij nu al zegt ik stop zodra de baby er is. Dan stelt hij het alweer uit. Dus dat zal zo blijven. Hij zal vast stiekem blijven gebruiken. Want een cocaïne verslaving kun je zelf niet even zomaar mee stoppen. Het is een verslaving, dus je moet er niet te makkelijk over denken. Ik zou voor mijn kind kiezen, maar het is je eigen keuze. Ik kan het nu wel makkelijk zeggen maar jij zit in die situatie.
Maar je verdiend veel beter joh, je wilt toch niet dat je kind opgroeit met een verslaafde vader??
Ik zou hem voor de keuze stellen of ik ga bij je weg of je laat je behandelen bij de verslavingszorg.
Maar heel eerlijk... als hij nu al zegt ik stop zodra de baby er is. Dan stelt hij het alweer uit. Dus dat zal zo blijven. Hij zal vast stiekem blijven gebruiken. Want een cocaïne verslaving kun je zelf niet even zomaar mee stoppen. Het is een verslaving, dus je moet er niet te makkelijk over denken. Ik zou voor mijn kind kiezen, maar het is je eigen keuze. Ik kan het nu wel makkelijk zeggen maar jij zit in die situatie.
Maar je verdiend veel beter joh, je wilt toch niet dat je kind opgroeit met een verslaafde vader??
Och wat een rotsituatie. Ik snap heel goed dat je hier tegenaan loopt. Ik ben het wel eens met de opmerking van mommytobee, als hij nu zegt 'Ik stop wel als de baby er is' stelt hij keihard uit. Dat is gevaarlijk gedrag van hem, en ik denk dat het goed is voor jou en je baby om hier voor jezelf duidelijk een keuze in te maken. Zo snel mogelijk denk ik ook.
Wat je keuze ook zal zijn, het is ontzettend heftig. Liefs en sterkte!
Wat je keuze ook zal zijn, het is ontzettend heftig. Liefs en sterkte!
Uit eigen ervaring kan ik je vertellen: hij gaat niet stoppen met gebruiken, waarschijnlijk gebruikt hij meer dan hij toegeeft en is er sprake van een verslaving. Dat betekent dat het geen zin heeft om afspraken met hem te maken, hij zal ze namelijk niet nakomen en tegen je blijven liegen. Misschien heel hard om dit te zeggen, maar jouw vriend is ziek en als hij hier vanaf wil heeft hij daar hulp bij nodig. Als hij zelf zou kunnen stoppen had hij dat namelijk al gedaan, want waarom zou hij anders de relatie met jou en zijn ongeboren kind op het spel zetten.
Als je het mij vraagt is er dus voor jou ook maar één oplossing en dat is bij hem weg gaan. Ja, het zal vast een geweldige man zijn maar zo lang hij gebruikt gaan jullie het niet redden. Als hij zijn problemen en verslaving heeft opgelost, kun je kijken wat er over is van jullie liefde.
Heel veel sterkte toegewenst!
Als je het mij vraagt is er dus voor jou ook maar één oplossing en dat is bij hem weg gaan. Ja, het zal vast een geweldige man zijn maar zo lang hij gebruikt gaan jullie het niet redden. Als hij zijn problemen en verslaving heeft opgelost, kun je kijken wat er over is van jullie liefde.
Heel veel sterkte toegewenst!
Wat een moeilijke situatie is is.
Ten eerste zal ik Never nooit nadat mijn kind geboren is hem/haar alleen durven te laten met mijn partner.
Heb dit zelf 3 weken geleden meegemaakt met mijn man, alleen hij dronk knetter veel. Hij beloofde ook ooit een als we zwanger zijn ga ik minderen. Goed velen ruzies later, heb ik hem tot 2 keer tor betrapt met stiekem drinken. Wat uiteraard uitmonden tot ruzie. Bij de laatste keer heb ik hem vertelt dat de maat vol is en als hij zo nodig wil kiezen voor zijn bier, moet die dat lekker doen maar zonder mij en zonder zijn eigen kind. Heb mijn koffer gepakt en ben weggegaan. Kreeg smiddags al gelijk smeekbedes aan berichten binnen. Heb hem ff lekker laten zitten. Ben uiteindelijk teruggegaan bij hem en tot nu toe gaat het goed. Besef is er nu pas dat ik ook echt weg zou gaan.
Mischien heb je hier iets aan succes en sterkte maar denk vooral aan je kind
Ten eerste zal ik Never nooit nadat mijn kind geboren is hem/haar alleen durven te laten met mijn partner.
Heb dit zelf 3 weken geleden meegemaakt met mijn man, alleen hij dronk knetter veel. Hij beloofde ook ooit een als we zwanger zijn ga ik minderen. Goed velen ruzies later, heb ik hem tot 2 keer tor betrapt met stiekem drinken. Wat uiteraard uitmonden tot ruzie. Bij de laatste keer heb ik hem vertelt dat de maat vol is en als hij zo nodig wil kiezen voor zijn bier, moet die dat lekker doen maar zonder mij en zonder zijn eigen kind. Heb mijn koffer gepakt en ben weggegaan. Kreeg smiddags al gelijk smeekbedes aan berichten binnen. Heb hem ff lekker laten zitten. Ben uiteindelijk teruggegaan bij hem en tot nu toe gaat het goed. Besef is er nu pas dat ik ook echt weg zou gaan.
Mischien heb je hier iets aan succes en sterkte maar denk vooral aan je kind
Bij hem weg gaan is geen optie. Hij is verslaafd en overziet dus niet goed welke beslissingen hij maakt. Alles zolang hij maar kan gebruiken, dat is verslaving.
Ik lees dat je dol bent op je vriend en dat een toekomst met hem ziet, alleen dan zonder drugs. Ik wil je dan adviseren om hem aan te melden bij een instelling die hem van zijn verslaving kan afhelpen, zonder dat hij hiervan afweet. Zodra hij overvallen wordt, kan je hem uitleggen dat je het doet omwille van jullie kindje en de toekomst en dat je hem in het traject voor 100% zal steunen. Mocht hij ervoor kiezen om die hulp niet aan te nemen, dan is het voor jou ook duidelijk en zit er niks anders voor je op.
Sterkte en alle wijsheid gewenst lieve meid.
Ik lees dat je dol bent op je vriend en dat een toekomst met hem ziet, alleen dan zonder drugs. Ik wil je dan adviseren om hem aan te melden bij een instelling die hem van zijn verslaving kan afhelpen, zonder dat hij hiervan afweet. Zodra hij overvallen wordt, kan je hem uitleggen dat je het doet omwille van jullie kindje en de toekomst en dat je hem in het traject voor 100% zal steunen. Mocht hij ervoor kiezen om die hulp niet aan te nemen, dan is het voor jou ook duidelijk en zit er niks anders voor je op.
Sterkte en alle wijsheid gewenst lieve meid.
Wat een heftige en moeilijke situatie.
Ik vraag me wel af, zonder te oordelen, waarom je aan een kindje begint als je partner nog kampt met een serieuze drugsverslaving.
Verslaving, en cocaïne, is een moeilijke verslaving, een ziekte, waar hij niet zomaar uitkomt. Symptomen zijn ook liegen, verbergen, beterschap beloven, uitstel, bagatelliseren ect. Dit is niet omdat hij jullie wilt kwetsen. Waarschijnlijk schaamt hij zich diep van binnen. En hij is niet zijn verslaving, maar ook de leuke kanten. Alleen kan hij in deze staat geen betrouwbare vader zijn voor zijn kindje.
Als je enkel met z'n tweeën bent zou ik hem steunen en aandringen op behandeling. De motivatie moet wel vanuit hemzelf komen, anders heeft het geen kans van slagen.
Alleen ben je nu in de eerste plaats moeder. Het kan enorm schadelijk zijn voor kind om op te groeien met een vader die verslaafd is aan dergelijke middelen. Niet alleen het directe contact met de stoffen, maar ook de mentale impact. Een kind kan hier langdurige schade van oplopen.
Je relatie is nu geen prioriteit, maar de veiligheid van je kind. De stabiliteit en veilige omgeving. Ik zou een tijdje alleen wonen. En hem motiveren hulp te zoeken. Laat hem pas terugkomen als hij echt clean is. Je kan hem ook op afstand steunen en onder toezicht van jou contact met jullie kindje laten hebben.
Ik wens je veel kracht en sterkte!
Ik vraag me wel af, zonder te oordelen, waarom je aan een kindje begint als je partner nog kampt met een serieuze drugsverslaving.
Verslaving, en cocaïne, is een moeilijke verslaving, een ziekte, waar hij niet zomaar uitkomt. Symptomen zijn ook liegen, verbergen, beterschap beloven, uitstel, bagatelliseren ect. Dit is niet omdat hij jullie wilt kwetsen. Waarschijnlijk schaamt hij zich diep van binnen. En hij is niet zijn verslaving, maar ook de leuke kanten. Alleen kan hij in deze staat geen betrouwbare vader zijn voor zijn kindje.
Als je enkel met z'n tweeën bent zou ik hem steunen en aandringen op behandeling. De motivatie moet wel vanuit hemzelf komen, anders heeft het geen kans van slagen.
Alleen ben je nu in de eerste plaats moeder. Het kan enorm schadelijk zijn voor kind om op te groeien met een vader die verslaafd is aan dergelijke middelen. Niet alleen het directe contact met de stoffen, maar ook de mentale impact. Een kind kan hier langdurige schade van oplopen.
Je relatie is nu geen prioriteit, maar de veiligheid van je kind. De stabiliteit en veilige omgeving. Ik zou een tijdje alleen wonen. En hem motiveren hulp te zoeken. Laat hem pas terugkomen als hij echt clean is. Je kan hem ook op afstand steunen en onder toezicht van jou contact met jullie kindje laten hebben.
Ik wens je veel kracht en sterkte!
Pff lastig zeg. Ik begrijp je heel erg goed. Mijn man blowde elke avond voor het slapen, voordat ik zwanger werd van de eerste.
Ik heb altijd gezegd (ik gebruik nooit drugs, nooit gedaan) dat ik geen kind ga uitleggen wat papa staat te doen en dat ik daar mijn grens trek.
Ik heb me enorm druk gemaakt maar tegelijkertijd ook los gelaten omdat ik simpelweg wist, hoe meer ik push, hoe erger het word. Af en toe benoemd; je weet hoe ik erover denk en waar de grens is. Punt uit klaar.
Sinds onze dochter 2.5 jaar geleden geboren is, heeft hij op af en toe een weekendavond met vrienden geen wiet meer aangeraakt. Hij wilt het zelf niet. Nu is harddrugs een lastiger drug. Maar je lichaam vraagt om welke verslaving dan ook. Als je weet dat je vriend zo'n fantastische vader word ( wat ik van de mijne ook wist) neem dan die afstand. Zeg dat je het niet wilt, dar je geen kind op gaat voeden met iemand aan de drugs maar wees ook zo eerlijk om te realiseren dat het zijn proces is. Hij moet dit doen en dat klinkt makkelijk maar is het niet.
Zorg dat hij eerlijk kan zijn en niet hoeft te liegen. Dat scheelt al zoveel stress.
Ik heb altijd gezegd (ik gebruik nooit drugs, nooit gedaan) dat ik geen kind ga uitleggen wat papa staat te doen en dat ik daar mijn grens trek.
Ik heb me enorm druk gemaakt maar tegelijkertijd ook los gelaten omdat ik simpelweg wist, hoe meer ik push, hoe erger het word. Af en toe benoemd; je weet hoe ik erover denk en waar de grens is. Punt uit klaar.
Sinds onze dochter 2.5 jaar geleden geboren is, heeft hij op af en toe een weekendavond met vrienden geen wiet meer aangeraakt. Hij wilt het zelf niet. Nu is harddrugs een lastiger drug. Maar je lichaam vraagt om welke verslaving dan ook. Als je weet dat je vriend zo'n fantastische vader word ( wat ik van de mijne ook wist) neem dan die afstand. Zeg dat je het niet wilt, dar je geen kind op gaat voeden met iemand aan de drugs maar wees ook zo eerlijk om te realiseren dat het zijn proces is. Hij moet dit doen en dat klinkt makkelijk maar is het niet.
Zorg dat hij eerlijk kan zijn en niet hoeft te liegen. Dat scheelt al zoveel stress.