uitvallen tegen mensen

A

ANONYMOUS_USERNAME

Graag wil ik weten of jullie wel is zo vermoeit zijn dat je dan je zelf even niet meer in de hand hebt en je mensen, in dit geval mijn moeder zo afbekt.
Ik schrok er zo van dat ik gewoon even tot 10 moest tellen. 20 eigenlijk.

gevalletje was dat ik een parkeer plaats op wilde rijden maar dat geen enkel iemand mij voor liet gaan terwijl ik al halverwege stond.
kwamen steeds maar mensen aanrijden en niemand was zo aardig om mij even door te laten rijden.
nu vind ik dat iemand mij of wie dan ook zowiezo wel even had mogen laten doorijden of ligt dat aan mij.
De mens is tegenwoordig niet meer sociaal.

mijn moeder vond dat ik diegene was die had moeten wachten,.
en dat kon ik op dat moment echt niet hebben, sloeg ook nog 3 keer de auto af omdat ik op een helling stond. en in mijn moeders auto reed.

ik was zo kwaad dat ik toch te keer ging tegen haar.

Ik had het zo gehad. al zo moe van het shoppen en dan ook nog dat.

ben ik de enige of hebben meer hier last van..

 
Heel erg herkenbaar meestal is mijn man dan de lul om het zo te zeggen, voor ik het weet uit vermoeidheid heb ik al schade aan gericht wat ik daarna goed maak hoor. maar ik snap wat je bedoel en eht gaat soms om het kleinste ding, zo herken ik mij helemaal niet omdat ik niet zo was.
 
ff afkloppen maar ik heb het in deze zwangerschap nog niet gehad haha

mn vorige 2 zwangerschapen wel! mn man moest er helaas veel onder lijden.
in beiden zwangerschappen heb ik hem lopen slaan, schoppen, uitgescholden voor de ergste dingen en zelfs lopen bijten!!!!!!!! tot 2 keer toe!
ik was zo kwaad op hem, dat ik al die dingen tegelijk deed en dat dus 2 keer! 1 keer in mn 1e zwangerschap en 1 keer in mn 2e zwangerschap.
en waarom ik nou kwaad was???
de eerste keer was wel terecht vond ik. hij was er meer niet dan wel (was altijd bij vrienden) dronk veel bier en blowde veel. dat was ik op een avond spuug zat en alles kwam er uit!
en de 2e keer... ik weet niet eens wat er gebeurde maar ik ontplofte gewoon in 1 keer!

ach ja, lang leve de hormonen hahaha

liefs, do
 
ik zit hier met mijn man op de bank te grinniken om deze verhalen....
het is zooo herkenbaar ;) Helaas is bij ons mijn man ook de pineut.. helaas voor hem, maar het is niet anders ;)
Gelukkig kunnen we er wel om lachen, maar op het moment zelf is het best triest ! Ik kan soms zo enorm kwaad en soms agressief zijn !! Hij heeft ook alle verwensingen al gehoord ! Dus tja... hier is het dus ook niet veel anders.. (mijn moeder waar ik ook een goede band mee heb en vaak zie, kan soms ook wel eens de pineut zijn, maar meestal is het bij mijn man.. eind van de dag zijn we samen en dan ben ik moe, of heb honger.. nou ja prikkelbaar dus)

Het gaat trouwens altijd om niets boeiends.. op dat moment in mijn ogen is het wel heel belangrijk, maar ja verder....

ik hoop dat het gauw weer voorbij is als de kleine er is ;)

succes en sterkte !!! We kunnen er gewoon niets aan doen !!!
 
ooo gelukkig, ben niet de enige.
Ga nu proberen eerst tot 20 te tellen.
misschien helpt het want het gaat altijd over de kleinste stomme dingen.

Tnx! jullie bedankt en ook veel succes!

xxxx
 
Ook ik herken het helaas! De vorige zwangerschap had ik nergens last van maar nu! Pfff, ik kan niks hebben. Soms is zelfs mijn dochter de pineut omdat ze niet meteen luistert. Erg slecht en ik probeer het tegen te houden, maar ik snauw haar weleens af. Nu ik minder werk en mijn dochter af en toe een middagje naar de oppas doe gaat het beter. Maar mijn man is vooral de pineut. Gelukkig kan hij wel tegen een stootje en lachen we er achteraf om, maar ooo wat kan ik kwaad worden zeg! Dat ken ik niet van mezelf!

Maar succes iedereen en hopelijk is het over zodra de kleine eruit is haha!

Liefs ciomama
 
nou hier nog een hoor! ben niet te genieten af en toe, maar niet echt tegen mijn man gewoon iedereen die vervelend is of iets niet doet zoals ik wil is aan d e beurt hopeloos zal blij zijn als dat weg is.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan