Hoi Maritd,
jeetje, wat een verdrietig bericht! Internet heeft er (net nu) een paar dagen uitgelegen hier, vandaar dat ik nu pas op jouw bericht reageer, sorry!
Woorden schieten echt te kort, ik weet niet wat ik tegen je kan zeggen, alleen dat ik het heel erg mooi vind dat je er voor kiest om niet zelf over leven en dood te beschikken, maar dat over te laten aan God.
Op het geboortekaartje van onze Willem stond het volgende gedichtje:
Lief kindje, klein en teer,
omringt door onze liefdevolle zorgen,
leggen wij jouw leven in Zijn handen neer,
daar is het veilig en geborgen.
Mogen het voor jullie een troost zijn, in deze moeilijke en verdrietig tijd, dat jullie dochtertje een leven is begonnen (ook al zal haar leven niet (lang) lijfelijk in jullie gezin zijn), wat in eeuwigheid niet meer ophoudt te bestaan!!!!!
Heel veel sterkte en kracht toegewenst,
Gods zegen en ik zal voor jullie bidden,
