update over mijn schoonouders

A

Anoniem

Guest
Gisteravond hebben mijn man en ik een goed gesprek gehad en we zitten op 1 lijn. Ik heb aangegeven niet met mijn schoonouders om de tafel te willen gaan zitten. Ik voel me ontzettend aangevallen en ben boos, verdrietig en teleurgesteld. Een gesprek zou het alleen maar nog erger doen oplaaien (als ik voor mezelf spreek) dus heb ik voorgesteld dat als zijn ouders een en ander kwijt willen ze dat maar in een brief moeten doen en dan kan ik erop reageren. Nog een reden dat ik geen gesprek aan ga; zij zijn verbaal erg sterk en ikzelf niet zo en ik laat m'n kop niet door ze gek maken.
Daarnaast heb ik tegen mijn man gezegd (en erbij gezegd dat ie dat niet tegen zijn ouders moet zeggen want dan komt het helemaal niet meer goed) dat ze voor mij afgedaan zijn. Ik zal ze met respect blijven behandelen zoals ik dat altijd heb gedaan, maar verder is het echt over.

Het volgende is allemaal mis met me;
- Mijn schoonmoeder past 1 dag in de week op en als ik de kinderen dan op kom halen luister ik niet naar wat zij zegt (duhhh?? ik heb vanaf 's morgens 6.15 gesjouwd om op te staan, kinderen uit bed, aankleden, ontbijten, racen naar mijn schoonouders, het werk, om 17.00 kinderen ophalen; JA, dan ben ik blij dat ik mijn kinderen zie en KAN het zijn dat ik niet zoveel aandacht heb voor mijn schoonmoeder en daarnaast; ik knoop altijd een gesprekje aan met de vraag hoe het was gegaan)
- Ik ben niet geinteresseerd. Als we bij ze zijn vraag ik niet naar lopende dingetjes.
- Ik negeer ze
- ik behandel mijn schoonvader anders als mijn schoonmoeder

Dit zijn eigenlijk de dingen waarom zij het contact willen verbreken. Snappen jullie het? Graag eerlijk antwoord hoor, kan ik wel hebben, ik kan alles hebben momenteel. Normaal gesproken ben ik erg onzeker, maar ik ben nu toch wel zeker van mijn zaak; ik heb niks misdaan, ik heb respect voor hun, zij blijkbaar niet voor mij.

Sorry, lang verhaal, maar om het even kort te houden; ik wil het rechtbreien voor mijn man en onze kinderen, echt niet voor mezelf, wat mij betreft gaat er een GROOT KRUIS doorheen.

x miranda (die nog steeds LAAIEND is)

 
Hoi Miranda,

Lekker verhaal, maar niet heus. Idd, voor je man en kinderen zou ik het ook doen, het blijven toch de ouders van je man en de grootouders van je kinderen... moeilijk hoor!

Succes ermee
 
Hoi Miranda,

Ik heb een soortgelijke situatie meegemaakt. In het begin van onze relatie heb ik ook een tijdje geen contact met mijn schoonouders gehad. Gelukkig hadden wij toen nog geen kinderen. Inmiddels is het contact tussen ons weer helemaal goed. Ik ben gisteren zelfs met mijn schoonmoeder en Maaike naar de stad geweest en heb daarna heerlijk bij haar koffie gedronken Maaike lag lekker op bedje. Ze passen een dag in de week op en we gaan met kerst ook weer een hele dag.

Kortom het kan allemaal nog goed komen maar ik denk dat het het belangrijkst is om het nu even te laten bezinken zodat jullie niet onnodig kwaad worden. Ik denk niet dat jij er erg veel aan kunt doen maar zoals je zelf al zegt het blijven de ouders van je man en de opa en oma van je kinderen.
Ik kan niet echt een heel goed advies geven maar ik hoop dat je wat hoop kunt putten uit mijn verhaal.

Ik wil je nog heel veel sterkte wensen en ik hoop dat je wat rust kunt vinden.

Groetjes
Inge
 
Hai,

Ik heb het gevoel dat je schoonouders een stok zoeken om mee te slaan. De argumenten die ze noemen gaan namelijk nergens over. Als ik Mette ophaal bij mijn moeder kom ik wel eens sjacherijnig binnen van de moeheid en kan ik alleen maar zeuren. Dit wordt me niet kwalijk genomen hoor. Die snappen wel dat ik op ben na een lange dag. Je schoonmoeder heeft mss wat meer aandacht nodig? Voelt zich de goedkope oppas? Mss af en toe eens een bloemetje meenemen? Maargoed ik vind niet dat je alles maar hoeft te pikken omdat de goede vrede bewaard dient te blijven. Dat is chantage! Jij mag best van je af bijten hoor want ze hebben niet het recht je zo te behandelen. Ik vind dat je mag zeggen dat jij ook respect van hen verwacht.

Sterkte!
gr.Ing
 
Gelukkig lees ik dat je er zelf best (voor zover het mogelijk is) goed mee om kan gaan. Je hebt je gedachtes goed op een rijtje gezet en er met je man goed over gesproken. Ik denk dat je meer niet kan doen, hoor. De argumenten van je schoonouders zijn inderdaad erg vaag. Ik zou het in jouw geval wel moeilijk vinden om de kinderen er nog naartoe te brengen en op te halen. En wat hierboven verteld wordt heb ik ook wel eens hoor! Na een lange dag werken kom ik ook wel eens uitgeput mijn dochtertje ophalen bij mijn ouders en dan heb ik geen puf meer om gezellig een gesprek aan te gaan...terwijl ik uit jouw verhaal lees dat je toch altijd vraagt hoe het is gegaan. Wat moet je dan nog meer? Ik vind het erg goed van je dat je er geen drama van hebt gemaakt en er geen ruzie van hebt gemaakt met je schoonouders. Als ze willen kunnen ze een brief schrijven en kan jij daar eventueel netjes op reageren. Per brief kun je ook goed nadenken wat je zegt. Vooral omdat je schrijft dat je schoonouders verbaal erg sterk zijn. Dan is het meestal heel moeilijk om meteen passend te reageren en denk je vaak achteraf "had ik dit of dat maar gezegd".

Nogmaals succes met de situatie,
en laat je niet gek maken!

Groetjes Babybelle
 
Hoi,
Wat een lastige situatie.
Ik heb ooit ook behoorlijke bonje gehad met schoonmama..haha
We zaten toen in een relatiecrisis, met twee kids..En natuurlijk was alles mijn schuld!!
Haar zoon, die lieverd....
En ik was er goed beu van om alles maar naar me toe geslingerd te krijgen, dat ik van de ene op de andere dag het oppassen, twee hele dagen per week..heb stopgezet!!!
Heb kinderopvang geregeld..ZO!!
Mijn man was er niet blij mee, en koos ook vaak de kant van z'n ouders..
Maar ik heb een aantal keren een felle woorden wisseling gehad met haar, en ze kwamen een keer hier thuis praten..
Ze was er ziek van,had weken geen stem van de stress,    en misschien verdient het geen schoonheidsprijs, maar ik was duidelijk!
Ze mistte de kids, en dat geloof ik..
Ik heb zeker een maand of 7 bonje gehad..Stond er alleen voor, maar ik deed het!

En uiteindelijk heb ik ze weer gevraagd op te passen..
Maar de jongste gaat er niet heen..Neem ik lekker mee..

Schoonmama bemoeit zich graag met anderen, en kan het vast niet uitstaan, dat ik anders ben..
Ze wil overal voor bedankt worden, en dat we vooral niet vergeten wat ze wel niet allemaal voor ons doet...[ wij geven geen geld, maar regelen wel dingen voor ze..een nieuw tuinhek in de vakantie gezet etc..]
Terwijl ze zelf aan bood op te passen in het begin!!
Ze wast de jassen van de kids als ze daar zijn, en ze het nodig vind, poets schoenen, en zo kan ik wel even doorgaan..En nee...ik bedank haar niet meer..Ik heb er niet om gevraagd..
Vind dat echt gewoon te ver gaan..Waar bemoeit ze zich mee..Gelukkig ziet manlief het nu ook wel, maar vind dat ik haar maar moet laten begaan..
Kortom, ik doe met haar heen, maar weet als puntje bij paaltje komt, dat ik niks beteken..
Dat is me toen duidelijk geworden..
En zo doen we dus normaal, en bellen we soms ook een uur samen, maar nee, ik erger me nog echt vaak..
Zal nooit mijn begrip kunnen hebben, maar ook ik doe het voor man en kids..
Wat een verhaal he...
Achja, er zal overal wel eens iets zijn, maar als je enigzins nog met elkaar door een deur kunt...doen..
Volgend jaar gaan we dus met ze naar Euro Disney, en dat gaat goed komen..Soms even slikken, maar gewoon maar blijven lachen..haha
Gr en hoop dat je eruit komt!
Rina
 
Hoi Miranda,
Heb de afgelopen dagen onwijs aan je gedacht. Fijn datje met je man hebt gesproken en dat hij achter je staat anders had je nog een probleem erbij!

Even een ding wil ik op je hart drukken: Ga jezelf niet onderdanig gedragen en alles pikken en slikken van deze mensen omdat het "toevallig"de ouders van je man zijn en de opa en oma van je kids. Dat vind ik de grootste onzin ooit!
Dus m.a.w. Zij kunnen alles maken en zeggen en doen, want tja...je wilt opa en oma de kleinkinderen niet ontzeggen. Hallo! Dat doen ze toch zelf door deze keuze te maken?!

Ik denk dat je er goed aan doet om de bal nu bij hen te leggen.
Laat zij maar hun best doen. Er zijn grenzen en deze hebben ze nu bereikt (of zijn ze overgegaan). Het stopt een keer.

En als ik eerlijk ben: bijzondere redenen...Hebben ze niks anders te doen? Wat een gezeur...en dan te bedenken dat er zoveel ergere dingen zijn.

Wees blij met mekaar, geniet van elkaar.

Ik denk dat je op de juiste weg bent. Enne...ik maak helemaal niet uit jouw woorden op dat jij niet je mannetje zou kunnen staan. Grappig..hoe ander beeld ik dan heb.
 In ieder geval: Koppie op!

~Liefs Anouk
 
Pfff, kan alleen nog maar huilen. bedankt voor al jullie steunende reacties trouwens....maar mijn schoonmoeder wil dus geen brief schrijven. ze wil mensen tegenover zich hebben om te praten. Ik normaal gesproken ook, maar ik weet gewoon dat dat in dit geval zou escaleren en dat wil ik niet. De bal is dus weer teruggelegd bij mij. Ik moet een keus maken. Ze heeft me vanochtend gebeld, maar ik heb niet opgenomen, ik ben zo boos.....kan haar echt niet te woord staan.
Ik heb gezegd dat ik wil nadenken, maar ik weet nu al dat ik een gesprek echt niet zie zitten....

En nu? Ik weet het niet meer hoor. Volgende week zaterdag (de 13e) vieren we de verjaardag van onze oudste. Tjonge jonge dat zal me een feestje geven.
En dat doet mij, zijn mama, heel veel verdriet.......

x miranda
 
Terug
Bovenaan