Kleine update van het front:
Ik maak het goed, heb een rare nacht gehad door alles wat is gebeurd maar ook door mijn 'dooie' benen van de ruggeprik. Ik vond het verschrikkelijk vanmorgen wakker e worden, te beseffen moeder te zijn en mijn kind maar 1 zoen te hebben gegeven en 1 vingertje te hebben gevoeld. Echter na het ontbijt ben ik opgefrist en naar de kinderafdeling gebracht. Ik heb onze kleine meid 2,5 uur tegen me aan gehad en wat was dat heerlijk. Ik wilde niet weg! Haar hartslag is nog altijd hoog en ze behandelen nog altijd alsof er een infectie is. Ze hebben wel gezien dat de longen nog niet helemaal gerijpt zijn dus er is een kans dat daar de verhoogde hartslag vandaan komt. Na onze 2,5 uur knuffelbui is haar ademhaling zeer verbeterd waardoor ze geen zuurstof meer krijgt. Waar moeder kind band al niet goed voor is!
Net weer terug van 1,5 uur knuffelen. Ze is echt een schatje en kan niet wachten om met haar naar huis te gaan. Maar wanneer dat gebeurd blijft nog een grote vraag...
