Ik herken het voor een klein gedeelte, als in dat mijn man wat makkelijker zegt: kunnen we je ouders niet vragen of hij daar kan slapen? Ondertussen weet hij heel goed dat ik daar niet zo makkelijk mee ben, als het echt nodig is prima, maar niet gewoon elke keer maar even zodat wij een avond vrij hebben. Kan best een keer maar moet geen gewoonte worden. Dus dat is hier al duidelijk uitgesproken.
Als hij dan gaat logeren gebruiken we die tijd wel echt om dingen te regelen die moeilijker gaan mét kind (verbouwing, tuin). Voelt dus iets anders.
Ik zou ook het gesprek nogmaals aangaan. Je kiest voor een kindje en dat zijn zware dagen maar ook hij heeft ermee ingestemd, het kan zwaarder vallen dan verwacht (en dat is oké) maar dit zou voor mij ook geen oplossing zijn. Maak desnoods een planning samen hoe hij de dag doorkomt? De momenten dat die kleine slaapt kan hij gamen (of liever even stofzuigen).
