Dag allemaal,
Ik ben Ilva, en zit nu in week 31 van mijn zwangerschap.
Ik ben ongeveer 3 maanden in mijn zwangerschap verlaten door mijn (nu) ex-vriend. Hij wilde niks ervan weten. Hij heeft me gepusht voor een abortus. Zo ver, dat ik zelfs bij een kliniek ben gaan kijken met hem, ookal voelde ik in al mijn botten dat ik daar niet moest zijn. Hij was heeeel erg boos. Als ik het niet zou doen, zou hij me verlaten en zou ik er alleen voor staan. Uiteindelijk ging het uit, nog voor ik mijn beslissing had gemaakt. Nu heb ik ervoor gekozen het alleen te doen. Ik heb er nog geen moment spijt van gehad. En vooral nu ik weet dat ik een meisje krijg, geniet ik extra veel van de zwangerschap.
Heel veel dingen zijn nu al gekocht en geregeld, en nu komt meneer na maanden terug met het verhaal dat hij wel een vader voor haar wil zijn en dat hij wil samenwonen en alles samen wil doen. Mijn familie (vooral mijn moeder) en vrienden zijn een erg grote steun geweest in de afgelopen maanden dat hij was verdwenen uit mijn leven. De vader neemt mij nu kwalijk dat ik hem niet bij de bevalling wil hebben. Noemt me egoïstisch, omdat ik geniet van de zwangerschap en hij er nu niks van mee krijgt. Ik wil mijn grootste steun, mijn moeder, bij me hebben. Hij vindt een bevalling meemaken belangrijk, maar als hij erbij zou zijn, zou mijn moeder niet meer willen vanwege zijn negatieve energie. Ik wil geen spanningen rond de bevalling en kies voor iemand die me nooit zomaar zal laten vallen, mijn moeder. Dat snapt hij niet, dat ik familie boven hem kies.
Ik heb het geprobeerd, maar ik snap hem echt niet. Hij zegt al een maand meer betrokken te willen zijn, maar heeft mij bijvoorbeeld niet eens gevraagd wanneer ik precies ben uitgerekend.
Ik ben toch niet fout door hem niet toe te laten bij de bevalling??? Voor mijn gevoel is hij nu gewoon veels te laat met zijn (zogenaamd) goede bedoelingen?
Ik stel meningen erg op prijs. Ik weet gewoon niet of ik er goed aan doe zo'n persoon in het leven van mijn kind te houden of niet. Al die negativiteit elke keer...
Ik ben Ilva, en zit nu in week 31 van mijn zwangerschap.
Ik ben ongeveer 3 maanden in mijn zwangerschap verlaten door mijn (nu) ex-vriend. Hij wilde niks ervan weten. Hij heeft me gepusht voor een abortus. Zo ver, dat ik zelfs bij een kliniek ben gaan kijken met hem, ookal voelde ik in al mijn botten dat ik daar niet moest zijn. Hij was heeeel erg boos. Als ik het niet zou doen, zou hij me verlaten en zou ik er alleen voor staan. Uiteindelijk ging het uit, nog voor ik mijn beslissing had gemaakt. Nu heb ik ervoor gekozen het alleen te doen. Ik heb er nog geen moment spijt van gehad. En vooral nu ik weet dat ik een meisje krijg, geniet ik extra veel van de zwangerschap.
Heel veel dingen zijn nu al gekocht en geregeld, en nu komt meneer na maanden terug met het verhaal dat hij wel een vader voor haar wil zijn en dat hij wil samenwonen en alles samen wil doen. Mijn familie (vooral mijn moeder) en vrienden zijn een erg grote steun geweest in de afgelopen maanden dat hij was verdwenen uit mijn leven. De vader neemt mij nu kwalijk dat ik hem niet bij de bevalling wil hebben. Noemt me egoïstisch, omdat ik geniet van de zwangerschap en hij er nu niks van mee krijgt. Ik wil mijn grootste steun, mijn moeder, bij me hebben. Hij vindt een bevalling meemaken belangrijk, maar als hij erbij zou zijn, zou mijn moeder niet meer willen vanwege zijn negatieve energie. Ik wil geen spanningen rond de bevalling en kies voor iemand die me nooit zomaar zal laten vallen, mijn moeder. Dat snapt hij niet, dat ik familie boven hem kies.
Ik heb het geprobeerd, maar ik snap hem echt niet. Hij zegt al een maand meer betrokken te willen zijn, maar heeft mij bijvoorbeeld niet eens gevraagd wanneer ik precies ben uitgerekend.
Ik ben toch niet fout door hem niet toe te laten bij de bevalling??? Voor mijn gevoel is hij nu gewoon veels te laat met zijn (zogenaamd) goede bedoelingen?
Ik stel meningen erg op prijs. Ik weet gewoon niet of ik er goed aan doe zo'n persoon in het leven van mijn kind te houden of niet. Al die negativiteit elke keer...