Van het kastje naar de muur gestuurd worden

A

Anoniem

Guest
Hoi meiden,

Ik moet even m'n verhaal hier kwijt hoor.
Pffff want ik raak hier een beetje moedeloos van.
Woensdag 15 april ben ik met Yordi naar het bureau geweest. Het was weer tijd voor die beruchte bmr prikken. Had toen de kinderarts en heb daar ( eindelijk) aangegeven dat het eigenlijk niet zo lekker gaat met mij. Yordi zit al lekker vervroegd in de peuterpubertijd en ik niet lekker in me vel wat als resultaat heeft dat ik het vaak niet meer trek met Yordi. De kinderarts gaf aan dat ze het knap en dapper vond van me dat ik het aan gaf en dat ik ook aangaf dat ik hulp nodig was/ben. Nu stuurde ze me eerst door naar me eigen huisarts met een brief daarbij met daarin de vraag of ik misschien doorgestuurd moest worden naar het ggz, zodat ik daar met iemand kan praten en misschien hulp kan krijgen van een orthopedagoog. Maar zei er wel bij dat als de huisarts niets voor me wou doen, dat hun het ook kunnen regelen voor mij en dat ik dan even bij hun weer aanmoet  kloppen.  Gisteren bij mijn huisarts geweest, die leest de brief en ik moest maar even vertellen wat nou eigenlijk het probleem was. Dus ik een beetje proberen uit te leggen wat er nu precies is. Nou hij vond het een beetje overdreven om mij naar het ggz te sturen. In plaats daarvan heeft hij mij medicijnen voor geschreven. Prozac!!!!! Anti-depressiva. En ik moest zelf maar contact op nemen met bureau jeugdzorg zodat ik hulp kreeg. Thuis gekomen had ik de bijsluiter eens gelezen van die prozac. Nou mooi dat ik die rommel niet ga slikken.( ook al is het eerst voor 2 weken) Tjonge jonge als je leest wat alleen al de bijwerkings ( kunnen) zijn, daar zou je spontaan al depressief van worden. Plus daarbij vind ik het erg onverantwoord van de dokter dat hij me dit heeft voorgeschreven, want zo erg drepressief ben ik nou ook weer niet, ik ben gewoon wat begeleiding nodig. En ik heb overdag wel de verantwoording dat ik voor Yordi moet zorgen en als ik helemaal van de werled ben door dat spul, dan is dat toch niet verantwoord????!!!!!!!
Nu heb ik zelf maar weer contact gezocht met het cb en nu kan ik 18 mei terecht voor een gesprek met een orthopedagoog. Nou ik ben benieuwd wat daar verder uit komt. Verder gebruik ik om een beetje rustig te worden nu zelf passiflora van dr vogel. Dat is dus homeopatisch en je wordt er niet duf van.
Pffffff wat een gedoe als je hulp nodig bent!!!!!!!!!!!
Heb je eindelijk de moed om het aan te geven en dan wordt overal wat anders gezegd en gedaan.

Sorry meiden voor het lange verhaal, maar ik moest het gewoon even kwijt.
Het lucht wel op. In ieder geval bedankt voor het lezen.

Liefs marielle
 
Hoi Marielle,
Wat een situatie zeg, waar jij nu in zit...
Vind het inderdaad ook knap dat je erachter aan gaat.
Stom he dat je huisarts meteen naar de pillen grijpt...Waarom doen artsen dat toch zo snel?
Ga je gevoel achterna, dat je terug bent gegaan naar het bureau had ik ook gedaan.zij gaven jou een goed gevoel, wilde je graag helpen met de beste intenties, toch?
En nu naar de volgende stap,  je afspraak bij de pedagoog (als ik het goed zeg).

En zeker een goed altenratief, de druppels van Vogel,  wie niet waagt wint niet, kan je altijd proberen.Moet geen kwaad kunnen toch?
Trouwens, ik weet niet of je een rijbewijs hebt, maar  met antidepressiva mag je vaak ook niet eens achter het stuur.Ik ken iemand die dat nu slikt,  en die moet nu al  2 jaar de auto laten staan, soms best vervelend met 2 kids, ook valt zij ´s middags   standaard een paar uur in slaap op de bank, als bijwerking van de Prozac....moeheid...

Kortom, doe vooral wat jij goed voor  jou en je kind vind, volg je gevoel en ga niet zomaar blind volgen wat je arts zegt je te doen.Er zijn altijd meerdere mensen/instanties die je kunnen helpen.
Succes de komende tijd enne, als je wilt praten of je verhaal kwijt wilt kan dat altijd hier he!!!!
Groetjes Roos.  
 
Daar snap ik nou ook niets van.. Het is juist dapper dat je hulp vraagt en dan reageren ze zo??..... En om je dan gelijk medicijnen voor te schrijven is echt iets uit nederland hoor... pppff lekker makkelijk.

Meid, ik vind dat je dit echt goed aanpakt!! Je mag trots op jezelf zijn, dat je een oplossing wil zoeken en niet die medicijnen gelijk slikt. ( niet op mensen die het wel slikken, want ik weet dat het absoluut kan helpen) Er zijn inderdaad andere oplossingen. Laat je niet van het kastje naar de muur sturen. Maar ga door met wat je nu doet. ( al zullen ze dan waarschijnlijk zeggen, dat je een te sterke vrouw bent)

Sterkte

Groetjes
 
Wat dapper idd van je dat je zelf hulp zoekt!
Je geeft aan niet lekker in je vel te zitten, probeer eens voor je zelf die momenten of gevoelens op te schrijven en ook de situatie eromheen, dit kan je voorleggen aan bijv. de orthopedagoog die je daarmee dan verder kan helpen.

Verder wilde ik graag reageren op je verhaal over ad, want ik slik nu bijna 8 maanden ad, en ik kan gewoon autorijden, heb er verder nergens last van, op moeheid na dan, maar dat komt ook door mijn kleine drukteschopper.
Wat ik wel apart vind van je huisarts is dat je voor 2 weken medicijnen mee krijgt, het is namelijk zo dat ad een inwerktijd heeft van 2 - 4 weken voor je een globale spiegel  hebt opgebouwd en de ad werkt.
Verder moet je ad nog een kleine tijd blijven slikken als je depressie   over is om te stabiliseren en een terugval te voorkomen...
Beetje raar in mijn ogen, dat de huisarts daar niet naar kijkt en jouw daar verder geen uitleg over geeft...??

Mijn huisarts gaf de ad mee, maar regelde verder ook in het zelfde consult een verwijzing voor psych hulp, en maakte een afspraak voor 4 weken later om weer te checken hoe het ging en om de vier weken te evalueren voor ad, gesprekken, en mijn gevoel.

Ik hoop dat je bij de orthoped via cb je op je gemak voelt en dat zij echt wat voor je kunnen betekenen!

Veel sterkte toegewenst, probeer lekker met dit mooie weer naar buiten te gaan en beweging te hebben, hier kom je ook vaak beter van in je velletje te zitten.

Liefs marina
 
Hoi meiden,

Ten eerste erg bedankt voor jullie lieve reacties.
Dat doet me goed.

@ marina: De dokter heeft me deze medicijnen( prozac) eerst voor 2 weken voorgeschreven en daarna moest ik terug komen en vertellen hoe het ging.
En ik moest zelf maar contact opnemen met bureau jeugzorg en de rest verder zelf maar regelen. Van de apotheker kreeg ik de papieren en waarschuwing dat als ik moe of duf of slaperig werd ik dan ook niet mocht auto rijden. En dat is dus ook geen optie voor mij, want voor me werk moet ik 20 tot 25 km rijden om op werk te komen.
Dus ik vond het al heel vreemd wat de dokter voorstelde.

Ik snap dat sommige vrouwen gewoon echt baat bij deze of andere ad medicijnen hebben, maar het is niet zo dat ik depressief ben. Ik ben alleen wat hulp voor mezelf nodig om alles weer op een rijtje te krijgen en ik ben wat hulp bij Yordi nodig.
In me hoofd weet ik precies hoe ik alles moet doen, alleen lukt het me niet zo goed om het allemaal in de praktijk te brengen.
En die huilbuien die ik dan dus heb, komen gewoon uit pure frustratie, doordat ik niet weet wat ik met de situatie aan moet.
Nou meiden ik wacht eerst wel af hoe het met de orthopedagoog gaat, maar ik weet wel dat het enorm frustrerend is zo,als je eens hulp wilt hebben.

Liefs marielle
 
hoi marielle

ik zou echt geen contact opnemen met jeugdzorg

die komen alleen maar voor de kids
mijn moeder heeft het ook gehad
ze hebben zo op haar in lopen praten (dat me broer ik het niet goed hadden en noem het maar op)
dat   we bijna uit huis werden geplaatst
ook staan ze momenteel niet goed in het nieuws
ik heb ze zelf 2 jaar gehad vanwege vroeg tijdig school verlaat
totaal wat anders
maar wel pakken ze wel de kids erbij
bij mij zaten ze ook elke keer kun je wel een kind onderhouden enz enz
ik heb op een gegeven moment gezegd jullie rotten op en heb jullie niet nodig
heb een rechtzaak ervan gekregen maar heb hem wel gelukkig gewonnen
want ze wouden tessa ook naar een pleeg gezin doen
vanwege mijn leeftijd

heel veel sterkte meis
liefs manuela
mama van tessa 01-03-2008
 
wat een klote situatie zeg!
maar eerlijk gezegd, zou ik ook niet naar jeugdzorg gaan.
je staat de rest van je leven in hun bestand, en er hoeft maar iets te gebeuren en ze staan gelijk voor je deur, om te kijken of alles wel goed gaat met yordi.

je bent een goede moeder en vind het ook heel knap da je zelf hulp hebt gezocht.

nou meid, heel veel sterkte, en als er iets is, weet je me te vinden he!

liefs, do
 
Ben heel blij voor je dat je, je gelukkig niet depressief voelt!!

Ik zou als ik jouw was, idd de medicijnen gewoon laten staan, en naar cb gaan in plaats van naar jeugdzorg.
Ik wens je heel veel sterkte en ik weet zeker dat je er echt sterk uit komt!
Doe alles uit liefde voor je kindje en voor jezelf, en volg je gevoel in wat je denkt dat goed is!

sterkte met alles, liefs marina
 
Terug
Bovenaan