Vanaf hoeveel weken gingen jullie zónder baby op pad?

Hej,

Wij gingen niet zonder baby op pad.... tja ik kan er ook niks aan doen!! ;-))
Binnenkort gaan we met zijn drieën een avondje eten met meerdere vrienden en aanhang. Enneh... de baby's gaan hier gewoon mee! Ik geloof dat het in Zweden ook meer vd hand ligt om ze mee te nemen omdat de meesten hier bv geven. Ik neem Linde mee en de jongens blijven thuis met onze oppas. Voor ons voelt het niet goed om zonder baby weg te gaan. Dat deed ik in NL toen de boys klein waren ook niet makkelijk. Ik geloof dat er een enorme navelstreng uit mijn buik hangt......:))

Succes, maar probeer t eerst kort om te oefenen en dan lekker uitgaan!!
Veel plezier, probeer er van te genieten. het zal je best goed doen.
Enneh... oma's en opa's vinden het erg leuk....

Liefs Pippi
 
Hi,
Wilde eigelijk gister al reageren maar kwam wat tussen.
Na het lezen van de andere reacties moest ik toch nog wel ff nadenken of ik nog een berichtje wilde achter laten hihiihihih.
Bij mijn eerste zoontje duurde het ongeveer 3 weken voor ik voor het eerst helemaal zonder hem op pad was. Lekker fietsen met een vriendin en een avondje uiteten.
Na 3 maanden ging hij uit logeren bij oma ( hadden we een avondje "samen".....)

Nu bij de 2e.. tja na 10 weken ben ik 4 dagen op vakantie geweest met vriendinnen.
De kinderen bleven bij oma en papa was daar ook na het werken en bleef daar het weekend slapen, vonden ze wel zo makkelijk.

Ik ben niet iemand die snel de zorg voor mijn kinderen uit handen geef maar heb wel blindelings vertrouwen in mijn man en ik me moeder dat ik zo de kids daar kan achterlaten zonder hele boekwerken met hoe ze het moeten doen.
Heb natuurlijk wel een a4tje met tips en tricks hahahaahah.

Groetjes Fee
 
Bij de 1e wilde ik ook helemaal niet op pad zonder kind. Al ging ik best wel eens een dagje stadten of zo hoor. Ik gaf geen borstvoeding en paps kan ook prima voor de kleine zorgen. Maar echt samen uit, nee dat heeft maanden geduurd voordat we een keer een feest hadden waar we niet onder uit konden. Toen heeft ze voor het eerst bij vrienden van ons gelogeerd. Ging heel erg goed hoor, maar de volgende keer dat ze uit logeren ging was pas weer een jaar later toen ik het ziekenhuis in moest (en mijn man bij mij bleef).

Het heeft ook lang geduurd voordat ik ging sporten en weer meer eigen dingen ging doen. Veel te lang achteraf gezien. Maar ja, mijn meisje was al heel vroeg eenkennig en ik werk 4 dagen dus vond dat ik de rest van mijn tijd bij haar moest zijn.

Maar ja mams is er ook nog en tijd voor jezelf is dus wel heel belangrijk want dan ben je ook gewoon een gezelligere mama.

Mijn 2e is een veel makkelijkere baby. Na een hele zware keizersnee met veel bloedverlies ben ik dit keer vlak voordat ik weer moest gaan werken een week met mijn zus en oudste dochter (nu bijna 3) een week naar Turkije geweest. Het was een heerlijke week en natuurlijk heb ik de kleine meid gemist, maar papa was thuis en zij heeft mij waarschijnlijk niet eens gemist.

Nu moet ik zo langzamerhand ook weer wat meer voor mezelf gaan doen, want ik ben alleen maar moe. 2 keertjes sporten in de week moet gewoon kunnen.

Echt samen (man en ik) uitgaan doen we eigenlijk zelden. Maar dan nog zolang ik ze naar mijn moeder of zussen zou kunnen brengen zou dat best kunnen, hebben er zelf alleen nog niet erg veel behoefte aan. Haha maken het thuis wel gezellig.



Nina

 
Hi

Bedankt voor jullie reacties! Inmiddels zijn we bij de creche gaan kijken en heb ik ze mijn angsten voorgelegd en ik ben best wel gerustgesteld.... Verder gaat mn vriend minder werken en dus meer thuis voor haar zorgen das ook fijn.

Wat em nog wel dwarszit is dat gisteren mn moeder langskwam en Sophia was vreselijk aan het huilen op een gegeven moment. Ze laat zich dus niet troosten door mn moeder of vriend. Ze raakt helemaal oververhit en wil alleen mij, en voilá das dus mn grootste angst.
Zondag avond bij mn ouders was het ook al zo. Mn moeder is met haar naar boven gegaan maar na een kwartier was ze zo van slag dat ze heelmaal aan het zweten was mn arme baby, ze heeft bij mij ook nog liggen huilen ze lijkt dan wel buiten zichzelf helemaal verstijfd en alles.... snik... zo zielig

Oooh en over 2 weken moet ik weer gaan werken, hoe moet dit?????
 
he marinha,

Lastig is dit he..die moedergevoelens en hormonen ook altijd;)

Zelf heb ik Isra na 2 weken al bij mn man alleen gelaten, ik fing even naar de stad. heel onwerkelijk maar zeker heerlijk!

Ik maakte me ook erg zorgen om dr, als ze huilde, rond een week of 10, wou ze alleen bij mij, mn man probeerde het wel, maar kwam er na een kwartier echt op terug, ze wou perse bij mama zijn..toen dacht ik ook even, en nu??

Maar goed, afgelopen maandag gewerk, mn man was toen thuis, en t is prima gegaan. hebben zich beiden vermaakt en was niets aan de hand...kon ik savond ook merken dat ze toen ook nog heel goed te spreken was, dat is dan wel weer mooi om te zien. nu moet ik morgen weer werken, is mijn man weer thuis, en nu maak ik me totaal geen zorgen, je moet er even doorheen!

wel wist ik zeker dat ze de fles wou, vanaf 4 weken, 1 keer in de week al een flesje gedaan, en dat gaat nu prima. ik kolf dit af.

succes..enne, je moet er even doorheen, maar dan gaat het vas goed

(ook al zie ik ook tegen de keer op dat ik haar naar de oppas breng hoor..maar goed, dat is december voor het eerst.)
 
Nou meid,
Onze zoon is 21weken (zaterdag) dus bijna 5maanden en wij zijn gisteravond voor het eerst samen naar de bruiloft van een neef geweest. De kleine lekker thuis op bed gelegt en de babyfoon naar de buurvrouw. Tuurlijk is het hardstikke goed gegaan, maar ik had heel de avond kriebels in mn buik, soort zenuwachtig haha!!!
Maar wel voor herhaling vatbaar!!
Groetjes
 
Hi!

Ik wilde nog even laten wetend at het geluk met mij is! Ik heb en nieuwe baan en ik krijg een thuiswerkplek, dus ik hoef de deur niet uit. Ik ga (veel) meer verdienen dus mn vriend blijft ook thuis (voorlopig) om voor onze dochter te zorgen terwijl ik thuis kan werken. Ik kan haar dus heerlijk zelf voeden en troosten!!!
Verder doen we nu af en toe een flesje gekolfde melk en ook dat gaat prima, en met wat tips van een verpleegkundige via het CB heeft ze al twee nachten in haar wiegje geslpaen ipv naast mij in bed! YES Ik ben echt onder een Lucky Star geboren****!!!!

xxx
 
HoiHoi, Ik had gedacht dat ik Jette ook maar moeilijk bij iemand anders kon laten, vooral omdat de vrienden die ik hier heb, nog 'nieuw' zijn   zeg maar, maar het gaat heel goed.Ik hoef, en ga dus niet vaak alleen weg, maar t kost me geen hart breken, gelukkig.

Ynez
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan