Hallo allemaal,
Na een kleine stilte hier weer een bericht en update van mijn kant..
In het UMC in Leiden hebben we vandaag meerdere echo's en gesprekken gehad. Het kindje is ziek en blijft ziek en de kans is vrij groot dat het zowiezo overlijdt. De vraag is alleen wanneer.. (ze leefden dus beiden nog) De hartactie en groei is nog prima dus het kan zomaar nog 10 weken of langer duren. Echter kan het ook morgen afgelopen zijn. Als we het afwachten kan het goed gaan maar kan het ook erg fout gaan en kan het goede kindje ook overlijden of er een zware hersenbeschadiging aan overhouden. Uiteindelijk hebben we op advies van de artsen in Leiden besloten om in te grijpen. Het kindje is nu bereikbaar dus ze kunnen er goed bij. Donderdag wordt ik opgenomen en wordt ik 's middags geopereerd. Ik mag vrijdag weer naar huis. De ingreep is helaas wel erg risicovol en kan eindigen in een volledige miskraam waarbij we beide kindjes verliezen. Maargoed eigenlijk hebben we geen keus en is dit de beste optie. De arts zei ook dat als dit beeld bij een eenlingzwangerschap voorkomt er vaak serieus gesproken wordt over vroegtijdig afbreken dus dat geeft wel aan hoe weinig kans dit zieke kind heeft.
De navelstreng van het zieke kindje wordt dichtgemaakt en dan overlijd ons kleintje. Dit is erg moeilijk om te plaatsen aangezien we het kleine mensje vandaag weer lekker zagen bewegen en duimen. Ik heb me sterk en goed gehouden totdat we in de auto zaten. Toen kwam het besef en het verdriet.
Morgen nog even een fatsoenlijk nachthempje kopen want ik slaap nooit in zo'n ding maarja ik moet nu wel netjes voor de dag komen uiteraard. Truttige sloffen erbij en klaar is klara...
Nu nog aan het idee wennen dat ik van tweelingmamma naar eenlingmamma ga. (als alles goed gaat tenminste..)
lfs ing
Na een kleine stilte hier weer een bericht en update van mijn kant..
In het UMC in Leiden hebben we vandaag meerdere echo's en gesprekken gehad. Het kindje is ziek en blijft ziek en de kans is vrij groot dat het zowiezo overlijdt. De vraag is alleen wanneer.. (ze leefden dus beiden nog) De hartactie en groei is nog prima dus het kan zomaar nog 10 weken of langer duren. Echter kan het ook morgen afgelopen zijn. Als we het afwachten kan het goed gaan maar kan het ook erg fout gaan en kan het goede kindje ook overlijden of er een zware hersenbeschadiging aan overhouden. Uiteindelijk hebben we op advies van de artsen in Leiden besloten om in te grijpen. Het kindje is nu bereikbaar dus ze kunnen er goed bij. Donderdag wordt ik opgenomen en wordt ik 's middags geopereerd. Ik mag vrijdag weer naar huis. De ingreep is helaas wel erg risicovol en kan eindigen in een volledige miskraam waarbij we beide kindjes verliezen. Maargoed eigenlijk hebben we geen keus en is dit de beste optie. De arts zei ook dat als dit beeld bij een eenlingzwangerschap voorkomt er vaak serieus gesproken wordt over vroegtijdig afbreken dus dat geeft wel aan hoe weinig kans dit zieke kind heeft.
De navelstreng van het zieke kindje wordt dichtgemaakt en dan overlijd ons kleintje. Dit is erg moeilijk om te plaatsen aangezien we het kleine mensje vandaag weer lekker zagen bewegen en duimen. Ik heb me sterk en goed gehouden totdat we in de auto zaten. Toen kwam het besef en het verdriet.
Morgen nog even een fatsoenlijk nachthempje kopen want ik slaap nooit in zo'n ding maarja ik moet nu wel netjes voor de dag komen uiteraard. Truttige sloffen erbij en klaar is klara...
Nu nog aan het idee wennen dat ik van tweelingmamma naar eenlingmamma ga. (als alles goed gaat tenminste..)
lfs ing
);