Vaste relatie en toch twijfels? Ben ik wel echt de vader?

Hm, ik vraag me dan af wat de relatie verder inhoud: 
- wonen jullie samen
- leeftijd
- andere mensen die dit aansporen
enzenz. 
Het klinkt dus ongepland, anders vraag je zoiets niet. Maar als jullie een stabiele relatie hebben en samen wonen dan lijkt me het ongeoorloofd van hem om zonder voorgaande issues en zonder verdere aansporing zoiets te eisen, ookal is het ongepland gebeurd. Ik zou inderdaad ook de test doen, deze met een strak gezicht op tafel gooien tijdens het eten en dan niks meer zeggen. Afpreken met een vriendin en ergens heen gaan en afwachten wat er verder gebeurd. Maar in IEDER GEVAL zou ik mijn partner laten voelen wat hij heeft geflikt en hoe ik me daardoor voel. Aan de andere kant: why the hell moet ik mij bewijzen naar hem?! Dus ik snap je wel/niet gevoel met betrekking tot die test doen...want door hem niet te doen zeg je: hoe durf je! Maar zal hij blijven twijfelen, en daarmee is de issue zelf, dus dat hij twijfelt, niet opgelost. Het waarom? Doe je de test wel, dan zeg je eigenlijk dat je zijn twijfels begrijpt, wat helemaal niet zo is..
dus mijn tip: ontdek eerst samen het WAAROM. En beslis dan SAMEN wat jullie willen en laat je door niemand anders beinvloeden. Stress is niet goed voor een zwangere en de partner. Vermijd die dan ook zover dat kan, en probeer beide kalm te blijven ondanks de gevoelens. Succes ?
 
Misschien weet hij niet beter dat hij niet vruchtbaar is? en dat jou niet heeft verteld aan het begin van de relatie en vandaar dat die vraag dan komt ?
 
Ook dan kan je toch ineens zwanger worden als hij via de dokteren denkt te weten dat hij niet vruchtbaar is er toch een kleine kans bestaat dat t wel kan.
 
Hier hoor je niemand over nadenken ? Maar deze verhalen al eerder gehoord en van dichtbij mee gemaakt bij een vriendin en der vriend
 
Bij mijn 1e zwangerschap vroeg 1 van de zussen van mn vriend dat ook. 3 maanden daarvoor was hij onvruchtbaar verklaard (als gevolg van kinderkanker) wij kenden elkaar bijna 3 maanden, 1 maan serieus relatie en hoeps zwanger. Niet zo onvruchtbaar dus. 
Hij heeft nooit getwijfeld, en toen ze geboren was, precies papa. Maar er waren wel wat twijfelaars om ons heen. Maar die hebben zich 1x uitgesproken en daarna niet meer. Met mn schoonzus kan ik er nu wel om lachen. De situatie was ook wel absurt.
Wantrouwen komt vaak uit iets voort. Voort uit iets van het verleden of denkwijzes van de ander. Hij twijfelt om een reden,maar wat die reden dan is? Erg ingewikkeld, ik zou me behoorlijk radeloos voelen. Hoe maak je een basis als die al wantrouwend begint... 
 
Als hij geen reden heeft om aan jou te twijfelen omdat jij in het verleden eens vreemd bent gegaan, heeft hij last van wantrouwende gedachten. Deze gedachten komen ergens vandaan. Is hij in vorige relaties bedrogen? Is hij zelf een kind uit een buitenechtelijke relatie? Zulke gedachten kunnen verschrikkelijk zijn, niet alleen voor jou. Hij is waarschijnlijk steeds in gesprek met zichzelf. Probeert zichzelf gerust te stellen of tegen te spreken. Zo'n ouderschapstest lijkt hem de ultieme manier om zichzelf gerust te stellen. Dit is echter symptoombestrijding. Het lijkt mij goed om een goede therapeut te zoeken, val hem niet te hard. Hij is erg onzeker dit komt ergens vandaan.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan