<p>Hoi!</p><p>Sinds de geboorte van ons zoontje (alweer bijna een jaar geleden) ben ik zo goed als veranderd in een zwaar a seksueel persoon.</p><p>Hier snap ik niks van want voordat we zwanger waren / ons zoontje werd geboren was dit geen enkel probleem!</p><p>Ik heb nergens zin in op seksueel gebied en denk er ook niet aan. Ik hou ontzettend van mijn partner maar hier snapt hij echt helemaal niks van.. En ik eigenlijk ook niet. </p><p>Het begint nu wel een ding te worden aangezien we juist dat allebei altijd zo belangrijk vonden en het bij mij nu heel ver te zoeken is. </p><p> </p><p>Zijn er mensen met tips of ervaringen? Dan hoor ik ze graag! </p>
Veranderd in een aseksueel
- Onderwerp starter AliesvD
- Startdatum
Nou ik heb geen tips maar ik heb dus precies hetzelfde, onze dochter is 9.5 mnd nu. En gewoon 0 niks! Gek he, snap er ook niks van.
Sowieso voel ik me nog niet altijd mezelf ofzo, en jij?
Groetjes!
Sowieso voel ik me nog niet altijd mezelf ofzo, en jij?
Groetjes!
Hier ook vooral herkenning. Ik denk dat er zoveel veranderd is in je leven en je nu met zoveel andere dingen bezig bent dat seks even niet zo hoeft.
Ik merk bij mezelf heel erg dat ik al zo bezig ben met werk, huishouden en zorg voor dochter dat er weinig ruimte meer in mijn hoofd is voor seks.
Probeer de druk eraf te halen (makkelijker gezegd dan gedaan
) en richt je vooral op intimiteit. Keertje rustig samen eten bijvoorbeeld, of lekker samen op de bank zitten, beetje knuffelen. Blijf in gesprek met je partner hierover. En uiteindelijk komt het vast weer terug als jullie kindje wat ouder is en het allemaal weer wat rustiger wordt.
Ik merk bij mezelf heel erg dat ik al zo bezig ben met werk, huishouden en zorg voor dochter dat er weinig ruimte meer in mijn hoofd is voor seks.
Probeer de druk eraf te halen (makkelijker gezegd dan gedaan
) en richt je vooral op intimiteit. Keertje rustig samen eten bijvoorbeeld, of lekker samen op de bank zitten, beetje knuffelen. Blijf in gesprek met je partner hierover. En uiteindelijk komt het vast weer terug als jullie kindje wat ouder is en het allemaal weer wat rustiger wordt.Ow wat herkenbaar. Mijn zoontje is bijna 2 en ik heb het nog steeds. Ik durf er niet echt over te praten met mijn partner, want die heeft al eerder aangeven dat hij niet snapt dat het na zo’n lange tijd nog steeds niet terug is. Ik heb er gewoon totaal geen behoefte meer aan, terwijl we voor de geboorte en tijdens mijn zwangerschap vaak seks hadden. Als ik s avonds op de bank vind ik het heerlijk om te knuffelen, maar daarna wil ik naar bed en slapen. Ik ben gewisseld van anticonceptie in de hoop dat dat iets zou veranderen maar helaas. Dus als er een gouden tip bestaat...
Ik ben in ieder geval al heel blij om te lezen dat ik niet de enige ben met dit verschijnsel!
Ik denk zeker ook dat het te maken heeft met nog niet 100% lekker in je eigen vel zitten en met werk, kinderen, zorg, huishouden en dergelijke dat het hoofd al vol genoeg zit. En daarbij zit je in deze tijden zowat 24/7 op elkaars lip wat ook niet echt mee helpt denk ik. Maar pff wat een lastige situatie zeg.
Sowieso het lichamelijk contact staat me op een of andere manier heel erg tegen. Met iedereen behalve mijn zoontje ? ook zo lekker lullig (ik heb nog een wat oudere dochter).
Ik ben inderdaad ook al van anticonceptie gewisseld, eerst een implanon en nu de pil. Gebruiken jullie nog iets anders dan dat?
Lieve groetjes
Ik denk zeker ook dat het te maken heeft met nog niet 100% lekker in je eigen vel zitten en met werk, kinderen, zorg, huishouden en dergelijke dat het hoofd al vol genoeg zit. En daarbij zit je in deze tijden zowat 24/7 op elkaars lip wat ook niet echt mee helpt denk ik. Maar pff wat een lastige situatie zeg.
Sowieso het lichamelijk contact staat me op een of andere manier heel erg tegen. Met iedereen behalve mijn zoontje ? ook zo lekker lullig (ik heb nog een wat oudere dochter).
Ik ben inderdaad ook al van anticonceptie gewisseld, eerst een implanon en nu de pil. Gebruiken jullie nog iets anders dan dat?
Lieve groetjes
Ik ben in ieder geval al heel blij om te lezen dat ik niet de enige ben met dit verschijnsel!
Ik denk zeker ook dat het te maken heeft met nog niet 100% lekker in je eigen vel zitten en met werk, kinderen, zorg, huishouden en dergelijke dat het hoofd al vol genoeg zit. En daarbij zit je in deze tijden zowat 24/7 op elkaars lip wat ook niet echt mee helpt denk ik. Maar pff wat een lastige situatie zeg.
Sowieso het lichamelijk contact staat me op een of andere manier heel erg tegen. Met iedereen behalve mijn zoontje ? ook zo lekker lullig (ik heb nog een wat oudere dochter).
Ik ben inderdaad ook al van anticonceptie gewisseld, eerst een implanon en nu de pil. Gebruiken jullie nog iets anders dan dat?
Lieve groetjes
Ik denk zeker ook dat het te maken heeft met nog niet 100% lekker in je eigen vel zitten en met werk, kinderen, zorg, huishouden en dergelijke dat het hoofd al vol genoeg zit. En daarbij zit je in deze tijden zowat 24/7 op elkaars lip wat ook niet echt mee helpt denk ik. Maar pff wat een lastige situatie zeg.
Sowieso het lichamelijk contact staat me op een of andere manier heel erg tegen. Met iedereen behalve mijn zoontje ? ook zo lekker lullig (ik heb nog een wat oudere dochter).
Ik ben inderdaad ook al van anticonceptie gewisseld, eerst een implanon en nu de pil. Gebruiken jullie nog iets anders dan dat?
Lieve groetjes