verbeeld ik dit of kan ik overspannen zijn

ik ben al behoorlijk gestress van mij eigen..
en ik heb regelmatig hartklopping..
ben boos op de kleine en grote dingen..
loop als een kip zonder kop door het huis..
heb lastvan hoofdpijn... buikpijn(linkerkant richting mijn lies).... heb het ineens koud en dan uit het niets warm.... weet niet meer wat ik moet eten..
heb het gevoel dat niemand mij serius neemt op mijn ouders en vriend na....en zodra ik iets wil doen.. dan voel ik de kleine als een gek tekeer gaan...ben duizelig al ik buk en of te snel draai... heb nergens geen zin in... en andere moment wil ik dol graag naar buiten.. werk kan mijn kont kussen... voel tintelingen in mijn handen... arbo arts neemt mij niet serieus.. binnen 5 minuten ben ik weer weg bij hem... mijn werggever neem mij niet serieus.. huil bij iedere dingetje... zodra de telefoon gaan schrik ik mij rot en wil ik hem niet op nemen... heb uit het niets ineens koude handen... en nee dit zijn geen hormomen...
 
pff moeilijk hoor.
Ik denk meteen aan alge bloeddruk, maar die was goed schreef je in ander topic.
Het is erg rottig als je gevoel hebt dat je niet serieus genomen wordt. Probeer steun te zoeken bij iemand die wel naar je wil luisteren. Het helpt misschien al als je je verhaal kwijt kan zonder dat je allerlei advies krijgt.
Hoe ver ben je in je zwangerschap ?
Ik ben niet medisch opgeleid dus kan je op dat gebied geen advies geven. Daarvoor ben je aangewezen op VK, huisarts en Arboarts. Dat arboartsen vaak mis zitten is algemeen bekend.
Je klinkt wel gestressed, misschien kan je daar iets aan proberen te doen: ontspanningsoefeningen, goede massage ondergaan, zwangerschapsyoga (geen ervaring mee)
Het klinkt een beetje u zweeft wij vangen, maar je hebt meer kracht in jezelf dan je denkt. Richt je op het positieve ipv op de klachten die je hebt. Steek je energie bv in iets positiefs, iets wat je voor een ander kan betekenen, een uitstapje, oid.
Ik bedoel niet: dnek maar niet aan je klachten dan gaan ze vanzelf over. Blijf altijd naar je gevoel luisteren. ALs je voelt dat er iets niet goed is- blijf op medisch gebied zoeken. Daarnaast kan je proberen je stress weg te nemen.
 
heey dank je... ik ben nu 25 weken... en ik moet volgens mijn arboarts woendag weer werken... maar ik heb er totaal geen zin in... werk namelijk in een bakker winkel... en daar loopt alles als zo gestipt... alles moet op tijd... en mijn bloeddruk is goed die is al meerdekeren gemeten en is goed... ook mijn suiker en ijzer is heel mooi voor een zwangere (zeide ze in het zieknhuis)....
maar wel bedankt voor je reactie...
 
hoi hoi
zoals ik je verhaal lees zou ik zeggen ga eens naar je eigen lichaam luisteren. Doe het een stapje rustiger aan, duizelig bij het opstaan is vrij normaal als je zwanger bent, dus hou er rekening mee dat je dingen rustiger aan doet
Ik herken een klein beetje wat je bedoelt, ik moest bij mijn derde zwangerschap zelfs mijn huishouden uit handen geven, omdat ik veel rugklachten had. Nu bij de vierde heb ik me voorgenomen beter naar mezelf te luisteren
Er is niemand die zo goed weet wat goed voor je is als jijzelf, dus luister naar jezelf en ontspan daar waar je kunt. Ga eens lekker wandelen, in bad, uitgebreid onder de douche, pamper dus lekker jezelf en de rest van de wereld kan de boom in :)
Jij bent zwanger en je kindje is op dit moment het belangrijkste wat er bestaat. Dus als jij je niet in staat voelt om te gaan werken, meld je gewoon ziek, wat niet gaat gaat niet

heel veel succes in ieder geval
 
Zoals ik jouw verhaal en klachten lees, kan het zijn dat je overspannen bent of er tegenaan zit. Ik ben zelf 2 jaar geleden zwaar overspannen geweest en herken veel klachten van jou. Let wel dat het niet zo hoeft te zijn, maar dat er iets anders aan de hand is wat veroorzaakt wordt door de zwangerschap (disbalans van hormonen kan veel met je lichaam doen). Wel is het belangrijk om nu rust te nemen en heel duidelijk je grenzen aan te geven. Als jij zelf het gevoel hebt dat je niet kunt gaan werken, dan ga je niet werken. Alleen jij kunt dat bepalen. Verder is het misschien ook goed om nogmaals met je ha of iemand anders te gaan praten. Jouw stress is niet goed voor jezelf en al helemaal niet voor de baby. Misschien reageert de baby hier op door jou te laten weten dat hij er ook nog is en dat doet hij door flink te trappen. Luister dus naar je lichaam en naar je kindje en neem een paar flinke stappen terug. In ieder geval heel veel succes de komende tijd!
 
Hartkloppingen horen erbij, je hebt immers meer bloed rond te pompen, pijn linksonder in je lies kan je ontlasting zijn die wat langzamer gaat, koude handen heeft met een minder goede doorbloeding te komen (heb ik standaard), duizelig zijn hoort erbij (lage bloeddruk en is volkomen normaal even wat hartigs eten als zoute drop zou dit moeten verbeteren), vreemd gedrag ook.... al met al ben je volgens mij gewoon heel gezond en volop zwanger...
Misschien je gewoon wat minder druk maken...?
 
Lastig allemaal. Zoals de vrouwen hier boven al zeggen meeste dingen horen bij zwanger zijn. Probeer lekker 's avonds niks te doen en te ontspannen. Dat duizeligheid is vervelend heb ik ook lang gehad maar bij mij kwam het voornamelijk door schildklier misschien even daarom bloedprikken. Succes!
 
heey dank jullie wel voor de reactie.. gister ben ik weer door mijn vriend op de grond gevonden... ik weet van niets meer.. en waarschijnlijk heb ik van half 3 tot half 5 op de grond gelegen.. ik weet echter van helemaal niets... ik mag nu ook niets alleen doen.. moet om de zoveel tijd iets van mij laten horen.. en moet mijn mobiel op zak houden... ook mag ik niet meer werken en ook de deur niet meer alleen uit... ook kost het veel moeite om dingen te verwoorden.. sommige dingen die makkelijk lijken te spellen of te zeggen heb ik ineens moeite mee... mijn ouders denken aan epilepsie.. mijn moeder had hier ook last van met haar zwangerschap van mij en mijn oudere zus..

 
Terug
Bovenaan