<p>Hoi allemaal, </p><p> </p><p>Excuus voor het lange verhaal. Ik wilde graag mijn hart luchten, op zoek naar een hart onder de riem, tips, ervaringen die lijken op de onze. Dank voor het lezen vast. </p><p> </p><p>Mijn dochter is nu 7 weken oud. Ze is mijn eerste, dus alles is nog nieuw en behoorlijk overweldigend voor mij. De borstvoeding kwam na de bevalling goed op gang: ze wilde graag drinken en mijn productie was gauw op orde. Binnen een week was ze terug op geboortegewicht en ze groeit nog altijd goed. </p><p>Tijdens de bevalling ben ik het HELLP-syndroom opgelopen, waardoor we een aantal dagen in het ziekenhuis hebben moeten blijven. Zowel de verpleegkundigen daar, als later de kraamhulp bij ons thuis, waren onder de indruk van hoe "goed" en makkelijk de borstvoeding ons afging. Ik super trots natuurlijk en mezelf op mijn schouder aan het kloppen dat ik me zo goed had voorbereid, oa door een borstvoedingscursus te volgen. Ik had nog wel behoorlijk gevoelige tepels, maar ging er van uit dat ik nog in de wenfase zat. </p><p> </p><p>Rond 3 weken kreeg mijn dochter last van verborgen reflux: onrustig tijdens en na de voeding, veel slikken, kokhalzen, keelschrapen, piepende ademhaling, overstrekken, etc. Ze laat zich hierdoor niet wegleggen op haar rug. Het gevolg is dat ik (nog steeds) een deel van de nacht rechtop zittend in bed slaap, met haar op mijn borst. We hebben alle bekende trucjes geprobeerd: bedje schuin, rechtop houden na de voeding, veel laten boeren, bezoekjes aan de osteopaat, etc. Niets mocht baten. Uiteindelijk besloot ik een lactatiekundige in te schakelen, om er achter te komen of ik iets anders kon doen tijdens het voeden om haar symptomen te verlichten. </p><p>De lactatiekundige zag dat ze onrustig dronk en signaleerde een te korte tongriem. Hierdoor hapte mijn dochter maar oppervlakkig aan en bleek helemaal niet efficient te drinken en met een verkeerde drinktechniek. In plaats van met haar tong een vacuum te creeren, klemt ze mijn tepel met haar kaken. Geen wonder dus dat mijn tepels nog altijd zeer deden en de voedingen nog lang duurden (soms wel 20 min per borst.) We besloten haar tongriem te laten klieven in de hoop dat ze dan beter zou gaan drinken. Helaas is dit niet het geval. Ik vrees dat ze te gewend is aan haar eigen techniek om deze nog af te leren. Vooral omdat deze, hoewel inefficient, wel effectief is: ze krijgt genoeg binnen en groeit goed. Het is mij onduidelijk hoe we haar aan kunnen leren haar tong goed te gebruiken en het kaakklemmen kunnen afleren. </p><p>De moed zakt ondertussen in de schoenen. Mijn tepels doen steeds meer zeer. Nu ook tussen voedingen; ik krijg last van vasospasmes omdat mijn tepels zoveel te verduren krijgen en ik begin tegen het voeden op te zien. Dit frustreert enorm omdat ik niets liever wil dan borstvoeding blijven geven. </p><p>Kolven zie ik niet als alternatief. Vanwege haar reflux laat mijn dochter zich ook overdag niet wegleggen, dus heb ik haar voornamelijk in de draagdoek bij me. Dit vindt ze heerlijk en ze slaapt er goed in, maar het gevolg is dus dat ik geen enkele dag mijn handen lang genoeg vrij heb om iedere voeding af te kunnen kolven en in de fles aan te bieden. </p><p>Ik ben verdrietig om het vooruitzicht dat ik nooit zal ervaren hoe mooi en intiem borstvoeding kan zijn. Ik twijfel hoe lang ik het op deze manier nog volhoud. Ook maak ik me zorgen om de reflux. Niet alleen vanwege het zichtbare ongemak dat mijn dochter heeft wanneer ze op haar rug ligt, maar ook omdat we op deze manier natuurlijk geen gezonde slaaproutine aan het ontwikkelen zijn. Dat maakt me huiverig voor slaapproblemen in de toekomst... </p><p>Ik hoor heel graag andere ervaringen, meningen, tips indien die er zijn </p><p>Liefs een vermoeide mama</p>