verder vertellen of toch niet???!!! :(

A

ANONYMOUS_USERNAME

Dames,

ik zit er al een tijdje mee in me hoofd zins dat we te horen hebben gekregen dat ik de hsg en de hs onderzoeken moet krijgen en daarna messchien ivf...
nu is het zo ik praat hier wel over met me moeder en met me vriend natuurlijk en me vriend zijn zus want die heeft dit ook ervaren... en met jullie natuurlijk.... maar me eigen zus en broer, en een hele goede buurvrouw van me...( Eigenlijk voelt dat ook als me grote zus"dat is wederzeidts) niet, alleen als ik dan bij me zus ben of zoals als net bij me buuf dan wil ik het gewoon vertellen van hoe of wat.... maar aan de andere kant ook weer niet...en wil ik ook wachten tot we die onderzoeken hebben gehad... ik weet het gewoon niet.... en ik heb ook geen zin dat ze elke keer vragen hoe het gaat... kijk ze mogen best vragen hoe het is gegaan in het ziekenhuis als we daar zijn geweest.... maar ik wil niet dat er elke maand word gevraagt en is het al gelukt....!!!! dan als ik het gaan vertellen dan zal ik dat er ook wel bij zeggen dat ik dat ook niet wil.....
wat zouden jullie doen....???? ik denk wel dat we ook wel heel veel begrip krijgen de voor hoor.... maar toch....

het blijft wel elke keer steken in me achter hoofd....

XXXXX Brenie
 
hey meis.
ik zou het aan de personen vertellen waarbij jij het fijn vind.
en er ook bij vertellen dat ze er niet constand naar moeten vragen..

succes met alle onderzoeken en dergelijke..

xxx
 
Hey meid!

Ik ben er zelf heel open over, dus als mensen vragen over aan kinderen beginnen oid vertel ik het gewoon. Ook ouders van school (ik sta voor de klas) weten het nu. Waarschijnlijk heel veel, want zoiets gaat als een lopend vuurtje door de school hihi....
Zelf heb ik geen idee meer wie het wel en wie het niet weet, maar ik praat er zelf ook gewoon over en mensen stellen er vragen over.

Ik vind het op deze manier erg prettig, omdat ik zo niet meer hoeft te onthouden wat ik tegen wie kan zeggen. Ook richting de ouders van school vind ik dit prettig, omdat hun kind toch veel te maken krijgt met invallers dit jaar en ik graag wil dat ouders begrijpen dat het echt een goede rede heeft.
Ik kreeg meteen van allerlei ouders te horen dat het bj hen ook niet vanzelf ging! Ik heb (van de 25) 6 kinderen in de klas die mbv iui/ivf/icsi zijn verwekt!

Dit is een beetje mijn verhaal, maar je moet helemaal doen waar je jezelf prettig bij voelt. De ene persoon is de andere niet!

Succes!

Liefs Daisy
 
Hoi,

ik praat er ook eerlijk over, weet je wat hier het mooie van is, mij word nu nooit meer gevraagd of het al is gelukt!! Ze weten dat het niet "vanzelf" gaat en zijn dus erg voorzichtig met je.

Ik ben juist heel blij als mensen er over praten met mij en zie dit voor mezelf dan ook als uitingsbaak...op die manier blijf ik er niet meer rondlopen en ik krijg ook geen scheven gezichten als ik weer eens ziek ben van hormonen of naar t ziekenhuis moet ofzo, zowel prive als op t werk...

Hopelijk vind je snel je eigen weg hierin..

gr Yosha
 
Voor mij hetzelfde als Yosha en Daisy. Mensen vragen niet meer wanneer beginnen jullie?? Of is het al gelukt?? Maar willen wel weten hoever je bent met evt onderzoeken, behandelingen en steunen je daarin door vaak te zeggen dat ze hoepn dat het allemaal goed komt en dat ze duimen.
Voor mij is echt het beste om er open over te zijn....Net als daisy schrijft ik weet ook niet meer wie waarvan precies op de hoogte is.
Vandaar dat ik voor de mensen dicht om mij heen en die me het echt gunnen en meeleven een weblog heb geschreven. Zodat ze wel op de hoogte blijven en kunnen lezen hoever ik ben met de behandelingen waarmee je zit. Maar je dus niet gaan bellen elke keer. En als je elkaar ziet ook beter weten waar ze met je over kunnen praten....

Succes met het vinden naar je weg.

Gr han
 
Ik heb met me vriend gesproken...omdat ik toch ff wou weten hoe hij der over dacht enzo.... nu hebben we toch besloten om te vertelllen....dus dat ga ik dan maar doen..( vrouwen zijn daar toch beter in dan mannen...HA!!!) dus ik ben benieuwd hoe ze reageren.... jullie horen het wel van me.... en het zal een hele opluchting zijn als ik het verteld hebt....


XXX Brenie
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan