Verhuizen / verbouwen en zwanger, jonge kinderen

Mijn man en ik willen gaan verhuizen of verbouwen. Nu ben ik bijna 6 maanden zwanger en ik zie een beetje op tegen al die rompslomp die een verbouwing, of erger nog, een verhuizing met zich meebrengt. Wie heeft dit meegemaakt; hoogzwanger of net bevallen en dan zo'n gedoe er nog bij. Advies? Tips? Doen of niet doen? Moeten we ervoor gaan of is het verstandig om te wachten????
 
Vlak na de bevalling van mijn tweede zijn we verhuisd. Niet een straatje of dorpje verderop, maar naar de andere kant van nederland (eerst in een tijdelijke woning daarna dus weer verhuizen) . We hebben dat gecombineerd met allebei een nieuwe baan, en daarbij was de vader van mijn kids niet de meest stabiele persoon die er rondliep.

Het waren dus zware maanden en mijn toenmalige man kon het niet meer aan en is weggegaan.

Dus als één van jullie beide een niet stabiele persoon is dan raad ik het zeker af.

Nu ben ik zwnager van mijn vierde en straks 7 weken voor de uitegrekende datum gaan we verhuizen. We moeten wel, het huis is echt te klein om 4 koters in onder te brengen. We hebben besloten het verhuizen uit te besteden. We hebben gekozen voor een woning wara niet teveel aan hoef te gebeuren en ik wilde beslsit mijn verlof niet gebruiken voor een verhuizing.

Ik bemoei me straks nergens mee (vooraf zoeken we het één en ander uit) en daarna is het aan degene die komen helpen.

Ik zorg voor de kids, en voor het eten voor de helpers.

En op de dag van de verhuizing zelf besteden we de kids uit.

Dit keer zie ik er niet tegen op, omdat ik weet dat we het aankunnen, en dat is wat jullie alleen zelf kunnen bepalen. Kunnen jullie dit aan. Hoe flexibel ben je, heb je hulp achter de hand.

Succes met je keuze en als je gaat verbouwen en/of verhuizen heel veel succes daarmee.

(En natuurlijk heel veel succes met je kindje)

Miep
 
Hoi,
Vorig jaar toen ik zwanger was van mijn eerste, hebben we een nieuwe badkamer laten plaatsen, in de ruimte die voorheen garage was. Alles was stoffig, bovendien hadden de werklui weinig respect voor mijn wens om niet in mijn huis te roken. Dat heeft me een heleboel stress gekost, met het gevolg, dat we blij waren toen ze weg waren. En toen niet alles bleek te kloppen, hebben we er maar niets meer van gezegd, bang dat ze nog langer zouden blijven.
Dit jaar moest er veel meer gebeuren. Wij hebben boven maar 2 slappkamers, dus moesten we zelf beneden in de studeerkamer gaan slapen. Het resterende stuk garage is studeerkamer geworden en naast het huis is een schuurtje gebouwd waar de spulletjes uit de garage in konden. Verder hebben we een container gehuurd om spullen in op te slaan. Die werd geplaatst en meteen die dag kreeg mijn man te horen da thij een andere baan had, ver weg van huis. Die container staat er dus nu nog. Ik ben inmiddels echt wel bijna aan bevallen toe, maar afgelopen weekend hebben we pas de laatste hand gelegd aan de babykamer.
Wederom een hoop stress.
Eigenlijk wilden we het zo niet, maar het is nou eenmaal zo. Ik zou het eenderder keer (die er waarschijnijk niet komt) niet meer zo doen, tenzij de kinderen een heel stukje ouder zijn, en dus zelfstandiger.
Ik ken ook sitiuaties van gezinnen waar het wel goed gaat hoor!
Groetjes,
Patricia 41+3
 
Ha Leedies, nog een vraagje (en Miep jij bofferd; 4 kinderen!!)
Wat is er zwaar; de fysieke belasting (zit die buik in de weg)
of juist de psychische? Een verhuizing is sowieso zwaar.... en dit is extra balast, toch?
Ik heb wel het idee dat we allebei stabiel zijn, maar een verhuizing vergt veel van een mens...ik denk maar dan een verbouwing. Maar da's in ons geval (tsja ruimtegebrek) een beetje halve bak. We moeten gewoon wat groter, vinden we...
Wat te doen, en waarop te letten? Wat zijn de valkuilen????
 
ik ben nu 29 weken zwanger en ga over 3 weken verhuizen moet alles nog inpakken en er moeten daar ook nog een aantal dingen evrbouwt worden
zie er erg tegenop kan je ook geen tips geven want weet het zelf ook niet
hoop dat alles goed verloopt voor je
 
Vivke,

het geeft ook een psychische belasting. Als zwangere kan het zijnd at je toch wat meer moeite heb met je geheugen en daardoor ook meer moeite om overzicht te houden. Zelf zie ik dat niet direct als probleem, maar je moet geen bijkomende problemen hebben. Mijn ex was zoals al gezegd niets tabiel, maar ik kon daar op dat moment ook even niets mee. Ik was net bevallen, had nieuwe baan, verhuizing moest geregeld, etc. etc.

Nu merk ik wel dat pakken een probleem kan gaan worden. Wij gaan in februari verhuizen, maar ik probeer echt zoveel mogelijk al in te pakken. Tillen mag ik eigenlijk al niet meer (ben nu 5 maanden zwanger).

Heb je al een andere woning op het oog?

Miep
 
ja we hebben al een mooi huis gezien; en zelfs al een gesprek gehad. Ze wachten nu op een def. antwoord vn ons. We zijn een beetje bang voor de stap...niet zo zeer in financiele zin, maar dat de druk van een zwangerschap / bevalling en een verhuizing misschien net teveel van het goede is. Het zijn toch al twee ingrijpende dingen en die hebben allebei veel invloed op jezelf en je relatie...
 
Hoi Vivke,

Het ligt er een beetje aan hoe lang van te voren je dingen wil gaan doen. Dingen plannen in je verlof lijkt me niet raadzaam. Dat is juist om bij te komen en je voor te bereiden op de bevalling. Je wordt steeds sneller moe en misschien ben je fysiek ook niet meer ok. Daarnaast keer je in jezelf en krijg je misschien wel vreselijke poetsdrang. Niet echt de omgeving om eens alles overhoop te gaan halen.

Ik zou persoonlijk, uit eigen ervaring, nooit iets ingrijpends (verbouwing of verhuizing) na 7 maanden zwangerschap plannen tot 2 tot 3 maanden na de bevalling. Je bent dan met iets anders bezig en misschien laat je kind het koppie ook wel eerder zien. Je weet het nooit. Dan zit jij in de troep! Ik vond het een fysiek en emotionele periode waarin ik niet meer aan mijn hoofd gehad zou willen hebben! Ach, wat is een paar maanden op een mensenleven?

Ingeborg
 
Terug
Bovenaan