Verklaring stilte

Hoi,

Ik heb al die tijd wel meegelezen maar zelf verder niets gepost. Ik heb helaas erg veel problemen met mn zwangerschap en geloof dat t ff te veel werd.
Ínstabiele bekken, zwangerschaps-reuma, zwangerschaps-incontinentie, zwangerschaps-suiker en ga zo maar door. Ondanks mijn 23weken geef ik nog steeds elke dag over en ben aan huis gebonden door alles. Als we ergens heen gaan ben ik gebonden aan de rolstoel omdat lopen te pijnlijk en vermoeiend is. Ik ben dus ook gemiddeld 2 keer per week in het ziekenhuis te vinden.

Het enige goede aan dit alles is dat de baby het perfect doet. Alles volgens het boekje. We weten ook inmiddels dat we een zoon krijgen!!! Voordeel is ook dat we vrijwel elke week een echo krijgen. Onze zoon is nu al mijn alles en dat is dat ik nog enigzins functioneer. Volgende week hebben we een afspraak bij de POPafdeling en die gaan me helpen met de depressieve buien die door dit alles komen.

Ondanks alles prijs ik mezelf gelukkig met ons kleine wonder in mijn buik en een vent die letterlijk ALLES voor me doet.En we tellen af tot de dag dat we onze zoon in onze armen kunnen houden. Na bijna 2 jaar proberen zwanger te worden is het me allemaal toch zeker waard!

Zo ... dat was ff mijn gal en verklaring =)
 
He bah, wat naar dat je lichaam niet zoveel zin heeft om mee te werken :-( Ik kan me voorstellen dat je het soms even niet meer ziet zitten... toch nog knap dat je ook de positieve kanten nog ziet!

Fijn dat de kleine goed groeit! Maar die zit daar ook lekker warm in je buik een beetje rond te zwemmen :)

Ik hoop dat je de rest van de zwangerschap door kunt komen zonder dat het erger gaat worden... sterkte!
 
Hai Cycli...
Wat ontzettend vervelend dat je zo veel klachten heb.
Zwanger zijn is leuk, als je niks mankeerd....zodra je wat gaat mankeren is er niks aan en is het een zware last en verantwoordelijkheid..
(ik spreek uit ervaring, eerste zwangerschap bekken istabiliteit en hellp syndroom)
Ik hoop dat de komende je mee gaan vallen!!
En JIJ mag klagen hoor!!
x MArinde
 
Arme meid. Ik heb het echt met je te doen. Ik wens je heel veel sterkte en beterschap.

Fijn dat je man je 100% steunt en dat je rust vind in de gedachte dat je er een prachtige zoon voor terug krijgt.
 
jeetje wat een verhaal.
wel heel knap dat je zo positief blijft ondank alle minderen/vervelende dingen die er nu bij komen kijken.
wens je toch een hele fijne zwangerschap, blijf er van genieten, en klagen lekker doen hoor! geeft je miss wat rust als je begrip krijgt.
 
Pff, wat zal jij het zwaar hebben zeg! Kan me voorstellen dat het moeilijk is om dan steeds positief te blijven. Natuurlijk heb je alles over voor jullie mannetje maar bij jou vergt het wel erg veel van je.. Heel veel sterkte!
 
Heeeeel veel sterkte meid! ?k ben ook af en toe op de POP te vinden. Lucht je hart er goed uit en bespreek alles zodat je goed begeleid kan worden!! Bij mij wilden ze dat ik aan de anti-depressiva ging, maar ik heb geweigerd omdat ik de gezondheid van mn kleine toch echt veel belangrijker vind.. Het is namelijk nooit bewezen wat voor schade het de kleine kan aanrichten? Ontwenningsverschijnselen na de geboorte hebben ze het over, dat klinkt al zielig :( denk hier dus ook goed over na zou ik zeggen, de uiteindelijke beslissing blijft altijd bij jou!! Nogmaals veel sterkte met alle kwalen. ?k geef ook nog altijd over, er is helaas niet veel aan te doen, als je maar blijft pushen zodat je toch niet met een lege maag zit en vooral veel drinkt! (al kan ik geen water drinken, k drink veel sapjes en eet veel waterijs..)
 
Klinkt als een heftige zwangerschap! Gefeliciteerd dat jullie een jongetje krijgen, weer 1 erbij! Wel fijn om te lezen dat jullie jochie je zo sterk houdt, houden zo :) En kan me voorstellen dat je door dit alles minder reageert hier, je hoofd zit denk ik vaak ergens anders dan hier met alles wat je voor je kiezen krijgt. Sterkte ermee!!
 
Terug
Bovenaan