Hoi,
Ik heb al die tijd wel meegelezen maar zelf verder niets gepost. Ik heb helaas erg veel problemen met mn zwangerschap en geloof dat t ff te veel werd.
Ínstabiele bekken, zwangerschaps-reuma, zwangerschaps-incontinentie, zwangerschaps-suiker en ga zo maar door. Ondanks mijn 23weken geef ik nog steeds elke dag over en ben aan huis gebonden door alles. Als we ergens heen gaan ben ik gebonden aan de rolstoel omdat lopen te pijnlijk en vermoeiend is. Ik ben dus ook gemiddeld 2 keer per week in het ziekenhuis te vinden.
Het enige goede aan dit alles is dat de baby het perfect doet. Alles volgens het boekje. We weten ook inmiddels dat we een zoon krijgen!!! Voordeel is ook dat we vrijwel elke week een echo krijgen. Onze zoon is nu al mijn alles en dat is dat ik nog enigzins functioneer. Volgende week hebben we een afspraak bij de POPafdeling en die gaan me helpen met de depressieve buien die door dit alles komen.
Ondanks alles prijs ik mezelf gelukkig met ons kleine wonder in mijn buik en een vent die letterlijk ALLES voor me doet.En we tellen af tot de dag dat we onze zoon in onze armen kunnen houden. Na bijna 2 jaar proberen zwanger te worden is het me allemaal toch zeker waard!
Zo ... dat was ff mijn gal en verklaring =)
Ik heb al die tijd wel meegelezen maar zelf verder niets gepost. Ik heb helaas erg veel problemen met mn zwangerschap en geloof dat t ff te veel werd.
Ínstabiele bekken, zwangerschaps-reuma, zwangerschaps-incontinentie, zwangerschaps-suiker en ga zo maar door. Ondanks mijn 23weken geef ik nog steeds elke dag over en ben aan huis gebonden door alles. Als we ergens heen gaan ben ik gebonden aan de rolstoel omdat lopen te pijnlijk en vermoeiend is. Ik ben dus ook gemiddeld 2 keer per week in het ziekenhuis te vinden.
Het enige goede aan dit alles is dat de baby het perfect doet. Alles volgens het boekje. We weten ook inmiddels dat we een zoon krijgen!!! Voordeel is ook dat we vrijwel elke week een echo krijgen. Onze zoon is nu al mijn alles en dat is dat ik nog enigzins functioneer. Volgende week hebben we een afspraak bij de POPafdeling en die gaan me helpen met de depressieve buien die door dit alles komen.
Ondanks alles prijs ik mezelf gelukkig met ons kleine wonder in mijn buik en een vent die letterlijk ALLES voor me doet.En we tellen af tot de dag dat we onze zoon in onze armen kunnen houden. Na bijna 2 jaar proberen zwanger te worden is het me allemaal toch zeker waard!
Zo ... dat was ff mijn gal en verklaring =)