Verliefd op een andere man

D

DaNIi

<p style="text-align: left;">Ik weet even geen andere plek om mijn verhaal kwijt te kunnen, dan maar hier... </p><p>Ik ben al een paar jaar gelukkig getrouwd, we hebben een zoontje en verwachten nu ons 2e kindje. </p><p>Vorig jaar heb ik een man leren kennen op een sportvereniging. Het klikte onderling heel erg goed en we gingen regelmatig na het sporten samen een drankje doen en wat praten. Hij liet gelijk al merken dat hij meer van mij wilde, maar ik heb toen vrijwel direct te kennen gegeven dat ik was getrouwd, een zoontje had en niks meer wilde dan gewone vriendschap. Dit respecteerde hij. </p><p>Toch is er bij mij na verloop van tijd wat gebeurd. Ik heb het heel lang naar mijzelf ontkent, maar ik lijk soms wel een verliefde puber: ik ben gewoon echt verliefd op hem geworden. Door de corona stopte het sporten en hadden we verder ook nauwelijks meer contact, ik hoopte dat het daardoor zou afzwakken en mijn verliefdheid dus over zou gaan.</p><p>Maar niet dus... Ik zie hem nog steeds niet, omdat ik nu niet meer sport ivm mijn zwangerschap (was nogal een intensieve sport) maar ik kan hem niet vergeten en ik word er gek van. Ik hou zielsveel van mijn man en mijn gezinnetje, dat wil ik echt niet opgeven voor iemand anders. Ik weet nu dus niet meer wat ik moet met mijn gevoelens die maar niet weg willen gaan. Hoe kan ik nu verliefd zijn op een ander, terwijl ik zoveel van mijn eigen man hou?</p><p>Ik durf er niet met mijn man over te praten: ik wil hem niet onnodig pijn doen, vooral omdat ik weet dat ik echt niet bij hem weg wil. Maar er met iemand anders over praten voelt ook niet goed. Alsof ik het dan achter zijn rug om doe. Toch heb ik heel erg de behoefte om het bij iemand kwijt te kunnen... </p><p>Ik word zooooo gek van die verliefde gevoelens, de constante gedachte aan die andere man... Ik weet niet meer wat ik ermee moet. Help?! :(</p><p> </p>
 
@BenB
Verliefd op hem... Dat is indd ook iets waar ik een tijd over getwijfeld heb. Hij toont juist al heel lang niet meer die interesse in mij zoals helemaal in het begin. Ik heb allang het idee dat hij juist niks meer 'wil'.... 
 
Als het je lukt zou ik hier niets mee doe. Ik herken wel wat je zegt hoor, heb het ook eens meegemaakt. Maar als je weet dat je niet bij je man weg wil verandert het de situatie niet. Is het een idee om een goede vriendin in vertrouwen te nemen? 
vergeet ook niet dat er misschien hormonen in het spel zijn die een andere man nu heel spannend doen lijken...maargoed ik weet het ook niet vanaf een schermpje 
 
Ik heb iets soortgelijks meegemaakt. Achteraf bleek ik niet echt verliefd op hém te zijn want ik wist eigenlijk amper iets over hem dan alleen wat hij me verteld had. Je maakt niks echt mee samen dan is het meer een fijn gevoel gewild te zijn. En nu dus bij jou hetzelfde als bij mij: het gevoel van ‘onafgemaakte zaken’...je hebt er niet duidelijk (zelf, of hij) een punt achter gezet en bent er ook niet verder mee gegaan. Zoiets op pauze zetten kan in gedachten niet. Dat weet ik al te goed. Uiteindelijk ben ik een wel/niet lijstje gaan schrijven met de redenen. Ik kon toen ondanks wat ik dacht geen ENKELE reden opgeven waarom ik verliefd kon zijn op hem. We hebben 1x samen wat gegeten en een aantal keer gepraat/gezoend maar verder  kende ik niemand uit zijn leven of andersom. We wisten amper iets van elkaar. Dus het bleek lust ipv liefde te zijn. Dit mis je dus waarschijnlijk toch in je eigen relatie? Daar zit dan ook het punt waar je aan moet werken lijkt mij. En duidelijk een stop zetten onder het foute gedrag met die andere man, zodat je het kunt loslaten. Al stuur je hem een bericht met die mededeling. Succes ??
 
@Poepiemonstermama
Die man weet niks over mijn gevoelens, we hebben ook helemaal niks samen, behalve vriendschappelijke contact gehad. Sinds de corona hebben we elkaar niet eens meer gezien. Ik heb nooit 'foute' dingen gedaan, ik zou mijn man nooit bedriegen.
Ik ken hem inderdaad misschien niet goed genoeg. Al hebben we heel veel diepgaande gesprekken gehad. Ook over ons verleden, onze afkomst, etc etc. Veel plezier gehad tijdens het sporten en samen met andere mensen van de vereniging. Dus of je dan niet verliefd kunt zijn...
 
Verliefd zijn is heerlijk... Misschien kun je het omdenken en ervan genieten? Als je er toch niets mee wilt. Echt het gaat vanzelf weer voorbij, al zal je vast een zwak voor hem houden, misschien wel verstandig om het contact met hem te verbreken? Dan kun je je weer op je prachtige gezin richten. 
Weet je zeker dat je het niet met een goede vriend wilt bespreken? Als je het hardop zegt dan gaat er misschien wel een beetje magie vanaf ;)
 
Ok ik snap jouw interpretatie bij foute dingen. Bij mij valt daar ook onder: vaker/langer gaan sporten. Je sport dagen aanpassen zodat je hem kan zien. Ineens vaker blijven hangen in de kantine. Enz. Ik was toen single btw, in mijn verhaal. Denk dat je daarom mijn zoenen zag als fout (vreemdgaan) ipv gewoon de verliefdheid in de hand spelen. Ik bedoelde met mijn ervaring dat ik het achteraf zo raar vind dat ik hem bijna 2 jaar later nog niet uit mijn hoofd kon krijgen, ookal hadden we totaal geen contact meer. En dat terwijl we dus eigenlijk geen speciale dingen hadden meegemaakt. En ja, wij hadden ook hele diepe gesprekken en het ging soms zelfs over toekomstbeelden samenbrengen. Maar toch kwam er nooit meer uit, hij druk met zijn baan, ik veel focus op mijn sport. Na een tijdje geen contact meer voelde ik dus wat ik voorheen zei: unfinished business en ik dacht echt verliefd te zijn. Niet dus. Zeker niet nadat hij toch weer contact probeerde te zoeken en het zowat overkwam dat hij mij wel een uitdaging vond om te kneden tot bootycall ipv ‘het hof maken’. 
En dan denk ik bij jou:
- je hebt iets heel speciaals met je man, kindjes en totale levensplaatje en je zegt al dit niet op te gaan geven voor hem. Dat duid niet op verliefdheid
- hij heeft allang aangegeven dat hij je leuk vind, en jij alsnog niet aan hem? Als je echt verliefd was dan had je dat wel gezegd, al was het alleen maar om hem te vragen afstand te houden, (voor en na corona)
- het komt me echt over dat corona het dus extra geromantiseerd heeft? Ik lees in je antwoord op mij ook niks over mijn opmerking over je huidige partner en jullie communicatie/lust enz? 


Ben je verliefd? Kan ja. Is verliefdheid logisch? Vaak niet! Moet je er naar handelen? Dat is je eigen keus. Hier zou ik het afraden omdat het meer op een bevlieging lijkt en een reflectie van de wensen op een man die duidelijk aan je laat merken dat hij je ‘wilt’. Kunt van een mug een olifant maken of het loslaten door de onderliggende issues aan te pakken. Vergeet niet dat je hormonen nu ook alle kanten op vliegen en je normaal ook je endorfine gehalte opkrikte op de sportschool. Wat btw ook nog kan meespelen met je gevoelens ? dat verklaart een eventueel down gevoel thuis tegenover het up gevoel bij hem in de buurt...
dan nog, alle redenen wetend heeft het me 2 jaar geduurd het los te laten! Pas nadat hij de ‘droom’ gekilled had met zijn rare acties na zo lang geen contact was ik er in 1 klap vanaf ?. Dus buiten een paar perspectieven kan ik totaal geen ‘oplos tips’ bieden voor dit probleem..ik wens je een mooie toekomst en alle geluk ? je hoeft je in ieder geval niet te schamen vind ik. Elke levensfase heeft golven. Go with the flow ?
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan