Verlof wordt een sleur

<p>38 weken zwanger en ze kan elk moment komen.  Spannend en veel zin in!   Alleen ik verveel me of nja ik doe nog de dingen in huis maar vind mijn verlof nu echt een sleur worden. Elke dag is t een beetje t zelfde. Ben t zat heb zin om te gaan werken. Niet dat dat kan haha. Maar gewoon wat anders dan thuis zijn. Jaa ik spreek ook af met vriendinnen maar die hebben ook niet elke week tijd.  En als ik eerlijk ben vind ik ook dat niet zo leuk meer. De gesprekken zijn allemaal t zelfde mijn zwangerschap en dan die van hun.  Ook met mijn man ben ik t soms zat.  T is zo'n sleur.. hij werkt komt thuis we praten over zijn werk gaan eten en dan tv kijken.  Afgl zaterdag nog wel keer uit eten geweest samen dat was wel fijn.  Nu lig ik al vanaf 3uur wakker. En pieker enorm om dit.  Iedereen zegt geniet nog even van je rust dat je nog alleen bent etc etc. Mja ik weet nu niet meer hoe ik moet genieten. Vind t dood saai. Van mij mag de kleine komen!  Meer die hier last van hebben? </p>
 
Ik herken het wel een beetje. Ben nu ook 37 weken en normaal lekker actief en sportief als ik vrij ben. Nu lukt dat niet meer zoals ik zou willen: hardlopen, wielrennen, wandelen maar ook in de tuin werken, klussen of poetsen. Ik merk dat mijn lichaam fysiek heel anders is maar ook de hormonen een rol gaan spelen en me mentaal beïnvloeden. Het is dus lastiger om positief te blijven en afleiding te zoeken in dingen die ik normaal al lastig vind: rustig aan doen, Ha Ha. Het gaat de ene dag of nacht beter dan de andere.
Ik probeer toch genoeg afwisseling in de dagen te krijgen met rust, bezoekjes, dagelijkse dingen maar ook een wandelingetje, buiten bezig zijn, knutselen/klusjes, bezoekje. En af en toe even zeuren/uithuilen bij mijn partner. Nog ff volhouden en dan (hopelijk) genieten van de kleine. Hoewel het dan ook nog wisselend kan gaan. 
 
Hier ook zo een! 37 weken en alles in huis is gepoetst en nu.. ik vind tv kijken heerlijk, maar niet uren achter elkaar, sport graag maarja dat kan ook minder.. dus ik wandel met de hond, spreek af met anderen waar dat kan en voor de rest is het toch afwachten.. je bent iig niet alleen! Als ik nog 5 weken moet wachten, pff.. maar he je doet het ergens voor!!
 
Voor mij ook heel herkenbaar. Ik ben bevallen op 14 augustus met 39+2, wat betekent dat mijn verlof midden in de intense hitte viel. Ik zat elke avond te huilen dat ik het zat was. Kon niks meer met de hitte! Alleen maar op de bank zitten met mijn voeten in een bak water en een ventilator op mijn hoofd. Ik verveelde me dood. Iedereen zei toen ook tegen mij dat ik moest genieten. Zo irritant! Uiteindelijk heb ik me laten strippen omdat ik het niet meer trok en dat werkte gelukkig! Onze kleine voelde vast aan dat de grens was bereikt! :p Probeer het nog even vol te houden! Tuurlijk, straks is het superdruk en spannend allemaal, maar nu genieten is gewoon erg lastig.
 
Snap ik helemaal! Je kan je er eigenlijk niet op voorbereiden! Vooral de eerste 6 weken gingen zo snel! Nu is ze bijna 10 weken en ben ik eindelijk een beetje gewend ? Een baby is soms keihard werken (en soms is het gewoon even niet leuk!), maar uiteindelijk is het het zo waard! Vanochtend getrakteerd op enorm veel lachjes en kletsgeluidjes en daar word ik zo gelukkig van! Ik hoop voor je dat jouw kleine zich snel aandient! 
 
Ik ben morgen 40 weken en ik zit nu 4,5 week thuis, heb precies hetzelfde. Ook omdat ik zo hoopte en verwacht had dat de baby wel eerder zou komen.. Niet dus. Stel je daar dus maar niet op in om nog meer teleurstelling te voorkomen haha. Ik heb woensdag een afspraak en hoop dat ze kunnen strippen. 
 
Ik ben morgen 40 weken en ik zit nu 4,5 week thuis, heb precies hetzelfde. Ook omdat ik zo hoopte en verwacht had dat de baby wel eerder zou komen.. Niet dus. Stel je daar dus maar niet op in om nog meer teleurstelling te voorkomen haha. Ik heb woensdag een afspraak en hoop dat ze kunnen strippen. 
 
Terug
Bovenaan