Oh en trouwens: ik herinner me nog zo mijn vreugde toen ze rond 16 maanden oud ineens in haar ogen wreef. Ik vroeg haar: ben je een beetje moe? En ze zei "Ja!" met een diepe zucht en liep naar de trap. Zoveel makkelijker!
Ze wilde ineens naar bed, zelf. Terwijl het een heel jaar lang gedoe bleef met moe zijn en toch niet naar bed willen. Ondanks het zelfstandig in kunnen slapen, was er altijd wel een half uurtje/uurtje, vooral voor de nacht, dat ze toch weer begon te huilen en dat we even moesten sussen en een speentje geven. Weer opnieuw wakker achter laten (vanaf 5/6 maanden dus).
En toen kwam daar ineens het moment dat ze het gewoon lekker vond om naar bed te gaan. Ze is nu 20 maanden en zegt gewoon "T beetje moe, T slapen", en loopt vast vooruit naar boven. Op de momenten dat ze normaal ook gaat slapen. Heerlijk!
Ze wilde ineens naar bed, zelf. Terwijl het een heel jaar lang gedoe bleef met moe zijn en toch niet naar bed willen. Ondanks het zelfstandig in kunnen slapen, was er altijd wel een half uurtje/uurtje, vooral voor de nacht, dat ze toch weer begon te huilen en dat we even moesten sussen en een speentje geven. Weer opnieuw wakker achter laten (vanaf 5/6 maanden dus).
En toen kwam daar ineens het moment dat ze het gewoon lekker vond om naar bed te gaan. Ze is nu 20 maanden en zegt gewoon "T beetje moe, T slapen", en loopt vast vooruit naar boven. Op de momenten dat ze normaal ook gaat slapen. Heerlijk!