verscheurde gevoelens

hoi meiden,

Ben zwanger van mijn vierde zoontje, en erg blij mee.
Is eerste kindje van mijn partner.
Hij is ook erg blij dat we nu ook een kindje van ons tweetjes krijgen, heb er lang over na moeten denken en wel om het volgende.  

Mijn ex is beroepsmilitair en vaak uitgezonden geweest, zo ook in 2006 naar afghanistan, ik was toen zwanger van   ons derde zoontje.
Toen hij terug kwam was hij heel erg veranderd.
Driftbuien, aggressief etc.
Had toen vaak een excuus van gaat wel over hij moet zijn draai weer vinden, maar het werd steeds erger,
toen ik 27 weken zwanger was heeft hij me dusdanig midshandeld dat ik op de spoedeisende hulp terrecht kwam.
Toen was de maat vol, ik heb aangifte gedaan en hij heeft 2 dagen vastgezeten. ben toen naar een blijfvanmijnlijfhuis gegaan met mijn kinderen en ook vanuit daar bevallen. Was een hele moeilijke periode.
 Uiteindelijk na 7 mnd mnd   daar te hebben gewoond een eigen woning toegewezen.
Maar toen kwamen de problemen ex kreeg een bezoekregeling, inmiddels was de rechtzaak geseponeerd wegens gebrek aan getuigen., ondanks uitgebreide artsen rapportage.
Bij de eerste bezoekregeling ging t al mis, hij kwam mijn huis binnenlopen om te kijken hoe we er woonden en of er niemand in huis was, als hij de kinderen had belde hij voortdeurend om me te controlleren, bedreigingen kwamen weer, meldingen bij het amk etc.
Mdet de aoto omver proberen te rijden, ruzie maken waar kids bij zijn, echt na een half jaar was ik gebroken en erg verdrietig, had ik hiervoor zo hard gevochten ?
En wat het erge was, mijn kinderen kregen er heel veel van mee.
Veel gesprekken gehad met kinderbescherming en bjz, mijn ex wilde me weer terug, ik hem dus niet.
kinderbescherming heeft me toen aangeraden om de omgangsregeling om te draaien.
kinderen door de week bij hem en in het weekend bij mij
.Heeft me heel veel moeite gekost maar voor het welzijn van de kinderen heb ik daar in toegestemd.
dan waren hun tenminste geen getuige meer van al die ruzies etc. Ik wilde rust voor mijn kindderen.
Ik mis ze iedere dag en ben vaak erg verdrietig en heb het gevoel dat niemand me begrijpt, dat ik me steeds moet verdedigen, maar het kon niet anders,
Ik wilde rust voor de kids.
heb nu een nieuwe relatie,turkde man, die echt super is, en zwanger van ons kindje.
Ik ben er ben er echt blij mee maar tegelijkertijd ook heel erg verdrietig over hoe hard mensen kunnen zijn.
Ik krijg dus te horendat ik mijn kinderen in heb geruild en nog meer van dat soort dingen.
Dat raakt me zo erg, juist omdat ik zoveel van ze houd heb ik deze beslissing genomen.
Ik mis ze iedere dag .
ik hoopvoor niemand dat hij ooit in zo'n situatie terrecht komt , mensen oordelen snel.

het is niet zo zeer dat jullie hier wat mee kunnen maar lucht op om van me af te schrijven

gr poppie
 
Lieve Poppie,

Met tranen in mijn ogen heb ik je verhaal gelezen! Wat een moeilijke tijd moet jij hebben gehad! Eerst is hij er niet voor je en vervolgens behandelt hij je zo, schandalig!
Wat ik nog veel schandaliger vind is dat hij nog het recht heeft je kinderen te zien!

Ik moet zeggen dat ik jouw keuze heel goed kan begrijpen, juist doordat je nu de weekenden met de kids bent, heeft hij minder reden om jaloers te zijn! En is er rust in het kippenhok voor de kids!
En ondanks je hele levensverhaal toch een man gevonden die van je houdt en die een kindje met je wil, petje af, ook voor hem!
Heeft je nieuwe liefde jouw kids ook geaccepteerd? Zal wel denk ik, aangezien je ze in het weekend hebt.

Ik hoop echt heel erg voor je dat alles nu helemaal goed komt en dat je ondanks alle kritiek kunt genieten van je zwangerschap!
Doe rustig aan meis en het forum is er speciaal om je hart te kunnen luchten!

Veel liefs en sterkte!
Sas
 
Zo wat een verhaal zeg, ik wil je alleen maar meegeven dat ik je een hele sterke vrouw vind en een ECHTE moeder, denk dat de keuzes die jij hebt moeten maken de nachtmerrie van iedere moeder is.

Groetjes Brechtje
 
Dag Poppie,

wat een verschrikkelijk verhaal zeg, dit wens je geen enkele moeder toe!
Toch heb ik als maatschappelijkwerker toch wel wat vraagjes, zoals; hoe kan het dat bjz het advies geeft de kinderen door de weeks bij hem te laten wonen?? Geen idee of je hier verder wel over wilt praten hoor, als je dat niet wilt, vind ik dat ook prima.
Maar wat zou deze bezoekregeling voor meerwaarde hebben dan?


Groetjes en sterkte!
 
meerwaarde dat de kinderen daar door de week zijn is dat hij me niet steeds lastig hoeft te vallen met zgn vragen omtrent de kinderen en het amk ook niet steeds belt.
klachten moete het amk ook serieus nemen, ik heb de kinderen overigens 1x per 14 dagen een weekend.
mijn ex mag verder ook geen contact meer met me opnemen.
Nu de kinderen daar zijn is het voor iedereen rustiger, mijn ex heeft geen reden meer om bij mij langs te komen en de kinderen zijn geen getuige meer van de vele ruzies.
als ik de kinderen haal en breng ben ik nooit alleen en ga ook niet met hem in discussie, want dat wil hij nog steeds,
Als hij iets wil moet hij het via bjz regelen die houden mij ook op de hoogte wat betreft het welzijn van de kinderen.
Als de kinderen bij mij waren gebleven weet ik zeker dat ik weer naar een blijfvanmijnlijfhuis had gemoeten, en geloof daar wil je echt niet zijn. zeker niet voor een tweede keer, is heel erg ingrijpend, ook voor de kids.Ben blij dat er zoiets bestaat maar het is flink afzien.
Ook heb ik natuurlijk gesprekken gehad met mij.werk om alles te verwerken maar dat is tot op heden niet gelukt.
Vergeven en vergeten kan ik dit niet.
Ik denk dat het voor iemand die deze situatie niet heeft meegemaakt moeilijk oordelen is.
Ik ben zelf verpleegkundige maar als je iets in de praktijk tegenkomt is het altijd anders dan dat je in theorie hebt geleerd. heb een heel goed contact met bjz, daar ben ik erg blij om.
ik snap natuurlijk dat jij er vanuit jouw achtergrond anders tegen aankijkt, maar het verhaal wat ik hier heb opgeschreven is heel erg beknopt.
als de rechter een omgangsregeling toen had afgewezen was alles anders verlopen maar in nederland  heeft een vader  ,ongeacht of hij de moeder heeft mishandeld, recht om zijn kinderen te zien. En dat snap ik nog steeds niet
bedankt voor de reacties,   gr poppie  
 
hey pop,
vanuit het werkveld, herken ik heel veel in wat je vertelt. Ik ben medisch maatschappelijk werker. het is zeker een feit dat een mens, als hij/zij in narigheid terecht komt, 99% van de keren anders reageert dan in eerste instantie gedacht.

Jij hebt een beslissing genomen wat voor jou de juiste is. twijfel alsjeblieft niet aan jezelf. als moeder begrijp ik heel goed dat je, je verschrikkelijk alleen en/of schuldig voelt. wat een gemis ook; niet 1 kind maar alle 3!
luister niet naar praatjes van mensen, niemand kan het echt daadwerkelijk begrijpen zonder het meegemaakt te hebben. jij hebt gekozen voor de veiligheid van je kinderen en jezelf; KLASSE! je bent een top moeder! Je eigen ego en gevoelens opzij zetten voor de welzijn van je kinderen. Ik heb diepe respect voor je!

Ik wens je wel veel sterkte want het verwerken van zoiets is een hele klus. zwanger zijn op het moment zal ook niet vallen.
liefs, hilal
 
Hey,


Poe! Wat een verhaal.
Wat ik me afvroeg, hoe gaat het met je kinderen?
Ik weet niet hoe oud ze zijn en of ze schade hebben ondervonden van het hele gebeuren.
Maar hoe vinden zij het/hoe gaat het met hen  nu ze  grotendeels bij hun
vader wonen?

Groetjes Manda
 
Dank je wel voor jullie lieve reacties.
idd Hilal het valt niet mee om weer zwanger te zijn, ben nu natuurlijk emotioneler dan daar normaal en ik denk er veel aan terug, omdat ik toen ik weg ben gegaan 27 weken zwanger was, net zo ver als nu zeg maar
Maar heb gelukkig een lieve partner,

Met de kinderen gaat t goed. ze wonen in een vertrouwde omgeving, waar ik samen met mijn ex 8 jaar heb gewoond, en hebben hun vriendjes daar.
Verder passen de kinderen zich goed aan.
Ik praat ook nooit slecht over mijn ex waar de kinderen bij zijn.

Als ze oud genoeg zijn krijgen ze de waarheid wel te horen.

gr karin
 
Terug
Bovenaan