Verschil in omgaan met teleurstelling

Hey ik ben zelf in een soortgelijke situatie. Nog wel een stapje verder want mijn vriend heeft een vasectomie gedaan na dat die al kinderen heeft met een ander. Daardoor zitten wij samen nu in een IVF icsi traject. En het loopt niet op rolletjes... Al 4 mislukte tp en moet aan een nieuwe ronden beginnen want de embryo's zijn op. Ik ken je gevoel volledig... Ik had dat vooral in het begin. Ik raad je aan om er over te praten dat heb ik ook gedaan en je kan nog verrast worden het is al die tijd zwaarder voor mijn vriend geweest dan ik dacht en na het goede gesprek zitten we ook op 1 lijn iig ik heb dat gevoel meer. Waar ik achter ben gekomen is dat het om meer gaat dan alleen een kindje hebben. Het gaat om een familie hebben met de liefde van je leven. Dat is natuurlijk ook een ervaring opzich! Na de laatste mislukking zag ik me vriend ook voor de eerste keer met tranen in z'n ogen terwijl ik vooral heel woedend was. Heb m toen niet getroost en heb daar nog spijt van. Probeer lief voor elkaar te zijn en blijf praten zodat je straks niet misverstanden krijgt over wie wat voelt. 
 
Hoi MelisserT, wat een moeilijke situatie zeg, ik hoop dat er ook bij jullie gauw goed nieuws zal zijn ?? Door omstandigheden (overstimulatie, corona) ben ik mijn afgelopen twee cyclussen nog niet geïnsemineerd, wat ik erg jammer vind, maarja: niks aan te doen. Ik merk dat ik de hele IUI behandeling soms idealiseer, mezelf wijs maak dat dat dé oplossing is. Enorme valkuil natuurlijk omdat het net zo goed kan mislukken, poging na poging. Ik ben benieuwd hoe jij je schouders er na zo'n mislukte tp je weer onder zet en doorgaat. Ik heb daar veel respect voor.
Wat betreft het praten met mijn vriend: ik merk dat mijn lasten ook op en neer gaan, het ene moment kan ik de boel goed relativeren, ook zijn zienswijze en de manier waarop hij met de situatie omgaat; het andere moment voel ik me boos en niet (genoeg) begrepen. Ik word in dat geval wat kortaf naar hem en uiteindelijk leidt dat vaak wel tot een gesprek (of in slechtste geval woorden). Soms heeft hij veel begrip en reageert hij lief en troostend naar mij. Maar als ik uit frustratie twee weken lang onaardig tegen hem ben geweest merk ik ook dat hij daar minder ruimte voor heeft. Hij is dan geïrriteerd geraakt door mijn gedrag tegen hem. Ik realiseer me dat we dan dus te lang hebben gewacht met praten. We zijn wat dat betreft allebei soms wat koppig ??‍♀️
Mooi wat je zegt over de wens om een gezin te hebben met de liefde van je leven. Omdat mijn vriend al van zijn ex scheidde toen zijn kind nog een baby was, heeft hij dat eigenlijk nooit ervaren, en daarmee kent hij het gevoel dus ook niet. Ik denk soms dat hij pas als het ooit zover komt, gaat merken hoe bijzonder dat is. Ik heb op dit moment in ieder geval niet het idee dat dit gemis hem heel hoog zit. Wel zegt hij tegen mij dat ook hij teleurgesteld is van het lange wachten en er soms last van heeft, alleen hier op een andere manier mee omgaat. Hij vraagt me dan te respecteren dat niet iedereen dat op dezelfde manier doet, en dat snap ik ook. Goed, ik moest maar eens afronden denk ik ? #boekwerk 
 
 
@maumau Het is moeilijk want geen enkele vruchtbaarheids behandeling geeft garantie. Helaas. Ik moet eerlijk zeggen dat ik heel veel moeilijke momenten heb en heb gehad. 1 van mijn terugplaatsingen was dus biochemisch dus ben toen heel even zwanger geweest. Ik denk daar nu deze hele eerste ronde is mislukt nog wel is aan terug van.. wat als.. wat als dat goed was gegaan.... Dan was ik nu gewoon zwanger! En dat is super frustrerend en ik kan daar maar moeilijk mee omgaan. Maar aan de ene kant ben ik ook weer heel gemotiveerd om door te gaan want vooralsnog ging zegmaar 80% van de behandeling heel goed en mijn embryo's waren allemaal mooie kwaliteit dus er is ook iets in me dat zegt: doorgaan! Er blijft er vanzelf wel 1 plakken. Maar het is mentaal en lichamelijk ook heel zwaar. Ik heb IVF echt onderschat. Maar ja hoop echt dat het bij jou gewoon met IUI lukt! En ja wachten is echt slopend ik ken het.. mijn geduld word ook weer op de proef gesteld.
Ja over hoe het tussen jou en je vriend gaat... Ik denk dat het wel vrij normaal is het wat spanning oplevert en je elkaar soms even niet begrijpt. Zolang je elkaar maar wel weer terug vind.... Komt wel goed. Ik denk ook wel misschien dat je vriend zich wel echt gewoon minder zorgen er om maakt. Hij heeft immers al een kind verwekt. Hij denk waarschijnlijk oke het is eerder gebeurd het gaat echt wel lukken. Heb je het daar ook wel is over gehad? Ik denk zelf zeker dat dat echt wel het geval kan zijn waarom die er zo anders mee omgaat. Voor ons vrouwen is het wel gewoon anders... Vooral omdat wij nog geen kinderen hebben gehad. Doordat ik al een tijdje bezig ben kan ik me soms niet eens voorstellen hoe het zou voelen om zwanger te zijn. Dat maakt me dan wel verdrietig ofzo.
Ja ik denk soms ok wel is van ik zou m'n vriend zo graag willen laten zien hoe het is om gewoon een happy family te zijn. Hij verdient het gewoon.. hij is echt een goede man en z'n ex heeft m wel echt gebruikt (lang verhaal) reden waarom het misschien niet zo gemist word is omdat ze gewoon niet weten wat ze missen.. Maar ja zoals ik al zei na 4 mislukkingen word het ook echt zwaar voor m'n vriend en spreekt die zich ook meer uit. En begint die het gelukkig ook meer zo te zien. #hierookboekwerk haha. Is niet erg hoor als je behoefte hebt om te praten erover kunne we dat doen. Het is wel fijn vind ik zelf om met mensen te praten die in dezelfde situatie zitten. Of ja.. soortgelijke situatie.
 
Terug
Bovenaan