vertellen jullie het, dat jullie "bezig" zijn?

A

Anoniem

Guest
hai meiden,

ik ben benieuwd of jullie het aan iemand hebben verteld dat jullie bezig zijn voor een kleintje of dat jullie dat geheim houden voor de buitenwereld.
Wij hebben niets tegen anderen verteld maar het is soms heel moeilijk. Als we bv. bij een verjaardag zitten beginnen altijd mensen; "en....komt er nog eens een keer een kleintje of hoe zit het". Mijn man en ik lachen er dan hard om zeggen altijd nee maar diep van binnen voelt het vervelend aan want het brandt op je tong om de waarheid te zeggen.
Maar ja, toch maar gekozen ervoor om niks te zeggen, beter denken we.

En ook kl*te is; vandaag weer ongi geworden, en dan kan je niemand bellen om te zeggen dat ik me zo dippie voel...... zucht.....

Maar ben wel blij dat jullie er zijn, kunnen we ons hart luchten!

liefs
DiSilva (nu dus voor ronde 7)
 
Hoi,

Wij vertellen ook niemand dat we bezig zijn...ik vind het ook moeilijk dat je niet bij iemand uit kan huilen ( behalve hier dan) als het tegenzit.
Ik heb dus geen eisprong, slik medicijnen om mijn menstruatie op te wekken en clomid en ik heb niet het gevoel dat het aanslaat.
Omdat ik veel heb meegemaakt, een overleden kindje,miskraam en daarna niet zwanger meer kunnen raken zonder clomid, wil ik dit zo graag met iemand delen.
Ik durf het zelfs niet aan mijn moeder te vertellen, want ik weet dat ze tegen nog een zwangerschap is...ze is bang omdat ze heeft gezien dat ik er na de bevalling zo slecht uitzag omdat ik veel bloed had verloren.En daarbij vind ze het niet slim omdat wij maar een gewoon loon hebben en een kind kost geld.
Maar ik kies voor mezelf...ik ben tenslotte 30...en ik wil zó graag nog één kindje.
Succes verder!

Liefs,Lisenka.
 
Ik schreef liefs Lisenka, maar dat is de naam van mijn dochtertje...sorry...dom hé?
 

Bij ons weten veel mensen het wel, maar dat komt meer door omstandigheden!
We zijn in juli getrouwd, en dan vragen de mensen van te voren natuurlijk of we een kinderwens hebben, en nu het zo ver is, wie weet het niet?
Zelfs op het werk beginnen ze te vragen. Hoe en Wat.
Ik ben inmiddels meer dan 2 weken overtijd, en dat kan en wil ik dan niet bespreken met mensen. Maar dan krijg je altijd van die situaties dat je even naar de ha moet, en dan heb ik toch aan een collega verteld, die mijn werk dan overneemt, dat ik overtijd ben. Die leeft zo mee, dat ze bij wijze van spreke nog zenuwachtiger of benieuwder ben dan we zelf. Dus dat doet me wel goed, is echt van harte. En qua familie, hebben ze het wel gevraagd, maar daar laat ik me pas over uit, als het echt zover is. Maar ja, ik heb nu al gemerkt hoe moeilijk het is, nu ik 2 weken overtijd ben, om niks te zeggen, omdat je het toch 12 weken voor je wil houden, maar dat is moeilijk!!
Maar inmiddels vroeg mijn moeder me laatst hoe het ermee zat, of ik al ongesteld was geworden, en om er dan over te gaan liegen............ Alleen gezegd dat het er nog niet was. Want de week ervoor vroeg ze wanneer ik het verwachte, dus dan is het natuurlijk duidelijk. Inmiddels ben ik naar de ha geweest en die zegt dus dat ik geen eisprong heb gehad, en dat ik nu moet afwachten tot ik ongesteld wordt. En als ik het over 6 weken nog niet ben/geweest, dan moet ik naar de ha terug, en krijg ik tabletten om de ongi op te wekken. Hoop toch niet dat het zo lang duurt. Maar volgens mij is mijn eisprong gewoon nu weer (vruchtbaar). Mijn NOD was 3 oktober, en afgelopen weekend was ik 2 weken overtijd. Ik heb inmiddels 4 testen gedaan, allen negatief, (incl 1 bij de ha), maar ik snap er niks van, had zo'n goede hoop. Groetjes en sterkte allemaal. Vera (soraja, 30, 1e kindje, ronde 3)
 
Jeetje Siena, das heel heftig geweest wat je hebt meegemaakt, zeg....En het is wat je zegt, kiezen voor jezelf, je moet doen wat je hart je ingeeft !! Al is dat soms nog zo moeilijk, ook voor mensen om je heen.

De laatste tijd vragen er steeds meer mensen naar, of we aan kinderen beginnen. We zijn nu anderhalf jaar getrouwd, vandaar misschien een logische vraag van mensen.
We zijn wel van plan om al een begin te gaan maken aan een kamer verbouwen; mocht ik straks (hopelijk) zwanger worden, kunnen we die zo inrichten als babykamer.
We zijn wel bang dat we dan helemaal vragen krijgen, maar ja, maar de smoezen-pot gebruiken.

Soms heb ik ook echt zin om te janken, zoals vandaag; weer niet zwanger, aaaahhhh wordt er soms leip van. En dan is het wel eens moeilijk de "schijn" op te houden.

En Soraja, meid, ik hoop het voor je dat het toch wel zo is en niet dat je lichaam je fopt!

Heel onwijs veel succes meiden, opdat het goede nieuws ook snel voor ons komt, en dan kunnen we het eindelijk vertellen aan wie het maar wil horen!!!!

Liefs
DiSliva
 
Ik heb het aan 1 vriendin verteld het is toch wel heeeeeeel fijn dat ik er met 1 persoon over kan praten.
Zij heeft zelf ook een kindje en wil binnenkort ook aan een tweede beginnen dan kunnen wel lekker samen wachten en klussen.
Maar ze houd heeel goed haar mond dus dat is wel heeeel fijn.
Ik moet zeggen dat ik wel blij ben dat ik er met 1 iemand ook gewoon over kan praten want vooral als je toch weer ongi word vind ik het soms zo klote.
Dan kan ik bij haar ff uithuilen en weer fris verder.
Ben wel blij dat ik jullie ook heb maar live praten is toch ook wel heel fijn.

Liefs Bibbi
 
De eerste keer niet, maar lang bezig en 3 miskramen is niet fijn en dan wil je graag praten. Nu geef ik gewoon eerlijk antwoord als ze het op de man af vragen.

De eerste keer meegemaakt
vriend vraagt, heb jij nog geen jeukende eierstokken?
ik: nheu we zien wel
moeder: nou je mag wel opschieten je bent ook de jongste niet meer....

Maar goed nu hebben we een kleintje en kan ik er makkelijker over praten.
Ik zeg gewoon dat we een tweede willen en iedereen kent onze voorgeschiedenis...
 
Hoi,

Omdat ik 2 keer in de eerste ronde zwanger geraakt ben kan ik er niet echt over meepraten. Maar ik wil wel kwijt wat ik zou doen als het wel langer geduurd had.

Ik zou het dan namelijk wel tegen iedereen zeggen dat we bezig zouden zijn maar dat het helaas niet zo makkelijk gaat. Ik heb bij mensen om mij heen gezien (neef is 5 jaar bezig geweest en diverse miskramen) en het heeft die mensen zoveel pijnlijke vragen gescheeld.

Iedereen toonde nu interesse in de onderzoeken, vroegen of ze het vervelend vonden om erover te praten etc. Nooit meer pijnlijke vragen of opmerkingen.

Natuurlijk moet iedereen er op zijn eigen manier mee omgaan. Maar het zou soms misschien best wat kunnen schelen als mensen weten dat ze je niet van die pijnlijke vragen moeten stellen.

Ik hoop dat jullie allemaal snel aan mensen kunnen vertellen dat het raak is!

Kus Syl
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan