Ik ben nu 23 weken zwanger en ons zoontje van bijna 2 weet het nog niet. Of althans, we hebben misschien wel eens gezegd dat ik zwanger ben, maar niet echt wat dat betekent. In het begin hebben we hem verteld dat ik ziek was (en dat bazuinde hij overal rond, inclusief naspelen van het overgeven...). Onze familie was allang op de hoogte, evenals de kinderopvang ivm de aanvraag voor meer opvang. Maar op dit moment heeft hij nog grote moeite met wachten tot z'n melk is opgewarmd zegmaar, dus wachten tot het kindje in mama's buik geboren wordt, tsja, daar wilde ik nog even niet aan beginnen, al denk ik dat we het binnenkort gaan vertellen, mede omdat het vanaf volgende week levensvatbaar is en zo langzamerhand ook van buiten goed voelbaar en zichtbaar (dan bedoel ik bewegingen, dik ben ik allang) is dat er iets in mijn buik zit.
Ik moet wel zeggen dat ik niet zo blij was dat opa en oma al vrolijk een kinderboekje uit de bibliotheek hadden gehaald over de baby in mama's buik om met hem te gaan lezen. Maar dat heb ik ook aangegeven voordat ze het met hem gelezen hebben en heeft hij niet duidelijk gekoppeld aan mijn zwangerschap. Hij was ook meer geinteresseerd in de andere boekjes (vooral die met voertuigen doen het goed bij hem).
Mocht ik niet al 4 miskramen gehad hebben of een wat ouder kindje hebben gehad die het (naar ons idee) beter zou begrijpen, dan hadden we het waarschijnlijk wel eerder verteld.
