Vertellen!

FF een vraagje, ik ben net zwanger en helemaal happy, wil het nieuws het liefste rond vertellen, maar wat is wijsheid, wachten tot de eerste drie maanden voorbij zijn, eerste keer VK of gewoon vertellen? Wat hebben jullie gedaan?
 
Wij hebben het telkens meteen verteld aan de opa's en oma's en de dichtstbijzijnde vrienden.. Wij kregen helaas wel eerst 3 miskramen voordat het nu (ben nu 21 weken zwanger) goed ging. Ik vond het heel vervelend om te moeten vertellen dat het fout was gegaan, maar je krijgt wel begrip en steun van de mensen om je heen en dat is ook heel fijn!

Doen waar jij je goed bij voelt!
 
wij hebben het afgelopen weekend verteld volgens mijn eigen berekening was ik toen 7 week zwanger wij hebben het alleen nog aan de opa s en oma s verteld en broers en zussen.
ik heb in juni een miskraam gehad bij 6 week en ik vond het toen heel fijn dat we zoveel steun kregen.
 
Als jij het wil vertellen aan de mensen die het dichtsbij staan, dan doe je dat toch. Dat zijn waarschijnlijk ook de mensen aan wie je het zou vertellen als het niet goed zou gaan. Of zou je dat voor je houden?
 
ik vind het ook moeilijk om mijn mond te houden. We hebben het meteen al aan de toekomstige opa en oma verteld. toen even een weekje rust en dan toch ook maar de broers en zussen. Maar kort erna wist de hele buurt het.........ik deed mee aan moeders voor moeders en de buren herkende de bussen. Maar ik heb ook helemaal geen zin om het geheim te houden, ik was zo blij.
En nu bij de tweede heb ik precies hetzelfde gedaan. En dat terwijl ik met een chormosoomafwijking grotere kans heb op een miskraam.

Ik heb het bij mijn zus gezien. Die vertelde niemand dat ze zwanger was....heeft ook meerder miskramen gehad helaas. maar als het is ging kon niemand haar troosten. We wisten van niks. En dan begon ze raar te doen, snauwen en huilen. Maar hoe konden wij het weten ?

Dus ik ben van mening : gewoon vertellen. Mocht het misgaan dan kunnen mensen je troosten. Het is misschien erg rot om dan weer te moeten vertellen dan het mis is gegaan......maar ik vind het belangrijker om die weken dat het dan wel goed ging, heel gelukkig te zijn.
Met je moeder erover praten, of je zussen, vriendinnen. Geniet van je zwangerschap. Vooral de eerste weken.
Volgens mij gaat ook maar 5% van alle zwangerschappen mis. Dus wees lekker positief en ga ervan uit dat bij jou alles goed gaat!
Mocht het toch misgaan dan is en blijft het een klap...verdriet,pijn, je kan het niet voorkomen.
En dan ben ik liever bijvoorbeeld 8 weken gelukkig zwanger geweest dan 8 weken bang en voorzichtig. De klap komt dan toch.

Maar zoals ik al zei : Blijf positief. alles komt goed en over een paar maanden krijg je een mooi kindje. Dus schreeuw het lekker van de daken !!!
 
Gefeliciteerd
Inderdaad - doe waar je je goed bij voelt. Wel belangrijk om dit af te stemmen met je partner van te voren.

Meteen vertellen heeft voor en nadelen, het nog even geheim houden ook.

In ons geval - we waren al ruim 2 jaar bezig en hadden dit ook besproken met familie en vrienden. We hebben door de tijd heen al veel steun en medeleven mogen ontvangen. Dus toen het gelukt was....konden we het ook niet geheim houden. De mensen die in moeilijke tijden meeleefden verdienden het ook om mee te leven in de mooie tijden.
Het risico dat het mis zou gaan - was er nog. Zulk nieuw vertellen aan mensen lijkt me heel erg moeilijk maar dat risico hebben we maar genomen.
Ik ben nu 18 weken zwanger - dus hopelijk gaat het helemaal goed komen met ons beiden
 
Bedankt voor jullie reacties, we gaan het weekend mijn ouders en zusje vertellen en volgend weekend mijn schoonouders (zijn nu op vakantie) en goede vrienden.
 
Terug
Bovenaan