vertrouwen kwijt in mijn eigen lichaam.....

Hoi lieve mama Peet,

Hier weer even een berichtje van mij. Eigenlijk ben ik het helemaal zat met het hele zwangerwordengedoe, dat ik deze site even aan de kant geschoven heb (ik lees wel veel mee, hoor). Maar op jou berichtje moet ik even reageren. Het doet me veel pijn om te lezen dat je lichaam nog steeds niet op orde is na je miskraam en dat je teleurstelling na teleurstelling te verwerken krijgt. Sinds kort loop ik bij een bioresonantietherapeut. Hij zegt dat ze veel samenwerken met verloskundigen als een miskraam niet goed op gang komt en alles wat daarbij komt kijken en dat hij vaak het lichaam weer op de rails krijgt.
Ikzelf heb dan geen miskraam gehad, maar ik wacht wel al bijna 5 jaar op een eerste kindje. Om die reden kom ik bij hem. Ik kan al merken dat mijn menstruatie véél soepeler verloopt (ik hoef geen ibuprofen 400 meer te slikken tegen de pijn). Dat is natuurlijk een leuke bijkomstigheid, mij gaat het erom dat ik eindelijk zwanger ga worden! Niet dat hij wonderen kan verrichten, maar na zoveel jaren proberen grijp ik op dit moment alles aan. Misschien iets voor jou???

Dikke kus, Kippie.
 
Lieve Peet,

Het zit je niet mee meid! Ik vind het erg verdrietig voor je... Ook niet echt handig van je schoonzus, maar mensen maken de gekste opmerkingen als ze zelf niet weten hoe het voelt om zo graag een kindje te willen, maar dat het niet lukt....
Wat mijn lichaam meteen na de miskraam had, lijk jij nu te krijgen, ik herken het machteloze gevoel wat je hebt als je, je lichaam niet meer lijkt te kennen en het nergens meer vertrouwd op reageert!! Ik denk aan je en hoop dat het gauw weer de goede kant op gaat met je. Ik heb vreselijk veel zin in die lunchafspraak die we hebben staan als we beide weer zwanger zijn, dus het moet gewoon eens weer goed komen met ons....
Ik hoop dat je een beetje tot rust komt dit weekend en koninginnedag, met je lief en je zoontje, dikke knuff.   Mickey
 
met dikke tranen lees ik alle lieve reacties....
Wat fijn dat ik hier mijn ei kwijt kan!

Vandaag nog steeds last van buikpijn, nog geen rode duivels te bekennen.
Emotioneel een wrak... jank echt om alles... maar ook dat zal wel weer goed komen...
Stukje spanning speelt ook mee natuurlijk.

Lieve Mickey... die lunchafspraak... dat zou wel gezellie zijn. Samen met een dikke buik ergens lekker eten en kletsen..

Laten we maar hopen op snel goed nieuws!!
Ik ga proberen te genieten van de zon!

liefs,
mama Peet
 
lieve mamma peet

Hoe voel je je inmiddels?? gaat het een beetje beter??
Hoop dat de duiveltjes niet lang meer op zich laten wachten, ben je misschien van die vervelende buikpijn af.
nou heel veel sterkte en probeer maar een beetje van je (lange) weekend te genieten.

x Niekje
 
Terug
Bovenaan