Vervolg jeuk perikelen deel 3: bij de dokter

Hoi meid,

Wat een ellende zeg,galstenen.Helaas kan ik daar over meepraten,mijn galblaas is verwijdert toen ik 29 weken zwanger was van mijn zoontje Damian.
Ook mijn leverwaarden waren niet goed.ook mijn alvleesklier en mijn galblaas waren niet helemaal in orde.
Nadat ik zo ong.14 keer een aanval van galstenen had gehad heeft men besloten dat ik geopereerd moest worden,we waren wel heel twijfelachtig omdat dat toch risico`s met zich mee bracht omdat ik zwanger was.
Op een donderdag stond de operatie geplant en toen kreeg ik de zaterdag ervoor een giga aanval,ik lag echt te schreeuwen van de pijn in bed,moest ook erg overgeven,ging de dag erna ivm weeen naar het ziekenhuis en moest blijven omdat alle waarden niet goed waren.
Ook na de aanval had ik nog dagen last,net alsof de hele buik bont en blauw was,bij iedere beweging deed dat zo`n pijn.
Gelukkig waren de waarden swoensdags wat gezakt en is toen besloten om de operatie daadwerkelijk door te laten gaan.
Een heel team stond na de operatie klaar voorals er iets mis ging of als de baby zich aankondigde,maar gelukkig niks van dit alles is gebeurt.
Ik kreeg volledige narcose en zelfs daar deed onze zoon niets opuit,normaliter zou hij mee moeten slapen,maar daar had hij waarschijnlijk geen zin in,hij bleef wakker,werd zelfs hyperactief,hadden ze nog nooit meegemaakt!
We moesten er later wel omlachen hoor.We zeiden al tegen elkaar ben benieuwd wat voor karakter Damian heeft,maar tot nu toe is hij een voorbeeldig jongetje,echt een heerlijk ventje,heel rustig,heel tevreden en hij huilt nooit,weet volgens mij niet eens wat dat is hahaha.
Maar om weer bij jou terug te komen,ik wens je alle succes meid!
Kan me voorstellen dat je er tegen opkijkt,deed ik ook,maar voor mij was het een erge opluchting.
Uit jouw`n verhaal kan ik niet helemaal opmaken of je ook erge pijnlijke aanvallen hebt,hoop t natuurlijk niet voor je,maar zou er wel zsm wat aan gaan doen ,want bij mij kwamen de aanvallen ook steeds dichter opelkaar en werden steeds heviger,achteraf weet ik nu dat er 2 soorten galstenen zijn,de grotere stenen,die gaan voor de openingen zitten,en de kleinere,die gaan door de aders en snijden als het ware de aders kapot,die doen het meest zeer en ik kan je vertellen dat dat erg veel pijn geeft,kun je beter bevallen hahaha.
Nogmaals succes!

liefs Caro
 
Bedankt allemaal!

Ik kan die bemoedigende woorden goed gebruiken, hoor!
Heb net weer even een flinke huilbui gehad, waarschijnlijk van pure uitputting. Ik slaap nu gemiddeld 3-4 uur per nacht en heel erg slecht en onrustig, vanwege de jeuk. Ik begin me ook steeds zieker te voelen. Eten gaat slechter (er zijn al weer 4 kilo af, maar ja, niet echt op de gezonde manier..), steeds meer misselijk, en ik lig eigenlijk steeds meer in bed, gewoon omdat ik het echt niet zie zitten om op te staan... De zorg voor Christian begint me ook erg zwaar te vallen (hoewel hij nog steeds erg makkelijk is, hoor!) en ik ben zooooo blij dat mijn schoonmoeder morgen komt oppassen!
Ik weet niet of het gewoon slaapgebrek is, of dat al die afvalstoffen die zich blijven ophopen (oa de gele kleurstof en de andere stoffen waar ik jeuk van krijg) hun nadelig gevolgen beginnen te krijgen. Zoals ik me vandaag voel, zal ik blij zijn dat er donderdag wat aan gedaan wordt...

Caro: ik heb die pijn aanvallen wel gehad, voordat de jeuk begon, en inderdaad absoluut geen pretje! Maar ik begin langzaam te denken dat jeuk eigenlijk erger is... Ik heb dus een galblaas vol met kleine kiezeltjes, waarvan er een ( of meerdere...) nu in de galwegen zijn gerold en de boel verstoppen.

Groetjes, Karin
 
Terug
Bovenaan