Vervroegde pubertijd meisje

Hi,
Mijn dochter was 6 toen ik de eerste verschijnselen zag. Inmiddels alweer 1,5 jaar aan de injecties. Eerst iedere 3 maanden en nu sinds half jaar overgestapt naar iedere 8 weken omdat het niet genoeg geremd werd. Gezien haar leeftijd was het eigenlijk gewoon geen optie om niet in te grijpen...dan zou ze veel te klein blijven en ongesteld wordem ( wat geestelijk voor haar niet wenselijk is). Prikken worden gewoon thuis gegeven wat heel fijn is ( komt verpleegster langs). 
De prikken zijn ok maar wel pijnlijk. Ze is een harde tante en ondergaat het redelijk gemakkelijk. Even donald duck erbij voor afleiding.  Mijn huisarts vertelde op een gegeven moment dat het echt geen fijne prikken zijn. Emla zalf helpt wel dus dat doen we nu iedere keer. 
Wat ik eerst niet wist is dat niet alles geremd kan worden. Vet haar, puberzweet en haargroei zet door als het eenmaal op gang is. Voor okselzweet is de deo van loveli een aanrader..scheelt enorm.
Waar ik mij op verkeken heb is dat het veel met haar gedrag doet. Ik merkt dat ze minder lekker in haar vel zit ( sneller boos, ietwat puberaal gedrag al) als het bijna weer tijd wordt voor een nieuwe prik. 
Al met al is het goed te doen, zeker met de fijne ondersteuning vanuit het ziekenhuis. Ik vind het een prettig idee dat ze haar zo goed monitoren. 
succes ermee! 
 
Hoi, ik ben degene die dit onderwerp gestart is.
Inmiddels gaat het redelijk goed met onze dochter. Omdat haar hormoonbalans nu stabiel is (na een half jaar prikken om de 4 weken), zijn we nu over naar een nieuw medicijn waarbij ze ix in de 10-12 weken een prik zal krijgen. Komende keer zal controle zijn op de hormoonbalans om te kijken of die nog steeds stabiel is of dat we naar een kortere periode moeten. Maar dat het niet meer iedere 4 weken hoeft, scheelt al veel! Wij gaan toch nog steeds naar het ziekenhuis vanwege de ondersteuning van de pedagogisch medewerkster. En nu hoort het ook zo voor onze dochter: bloedprikken met papa in onze woonplaats en de prik (shotje zoals ze zelf zegt) met mij in het ziekenhuis.
Samen met een kindercoach heeft onze dochter (en wij) handvatten gekregen om haar boze gedrag aan te pakken, dit werpt ook zijn vruchten af.
Via de huisarts hebben we ook contact gekregen met een moeder en dochter bij ons in de buurt die hetzelfde mee hebben gemaakt. Dat meisje was net klaar met de behandeling (11 jaar). Voor mijn dochter was het enorm prettig om nu eens te zien dat ze echt niet de enige is en dat het een x ophoudt. En dat andere meisjes die dit hebben er ook 'gewoon' uitzien :)
Als er nog steeds andere moeders het fijn zouden vinden om contact te hebben, ben ik bereikbaar. Ik weet alleen niet hoe dat op een 'veilige manier' kan :)
 
Terug
Bovenaan