verwennen van een babytje

Ik heb nog een boekentip.

Het boek Lekker slapen, zonder huilen van E. Pantley

En in het boek Oei, ik groei staat ook waarom baby's ineens minder willen slapen, minder goed in slaap kunnen komen enz.
In dat boek worden de moeilijke perioden van baby's beschreven, waarin zich veel veranderingen bij baby's voordoen. Daardoor voelen ze zich onzeker en willen ze vaker bij hun vader of moeder zijn. Die perioden gaan ook weer over en en in de betere perioden kunnen ze dan beter in slaap komen enz.
 
Hoi
Ik heb een dochtertje dat op 21 juni jl één jaar geworden is, en ik ben tégen het advies van iedereen ingegaan: ik heb haar ook nooit laten huilen als kleine baby.
Nu is het een enorm knuffelige, lieve, aanhankelijke meid.
Het enige waarin ik wél hard geweest ben, is het slapen gaan: van zodra ik merkte dat ze alleen nog maar op de arm wou slapen en krijste als ze in haar wiegje gelegd werd, heb ik haar geleidelijk aan geleerd alleen in haar bedje in te slapen; dit door haar telkens een minuut langer te laten huilen in haar wiegje/bedje voor ik weer naar binnen ging.
het is heel hard, maar na een week zie je resultaat! Nu gaat ze alleen d'r bedje in, af & toe huilt ze een paar minuutjes om in slaap te geraken, maar wij hoeven 's avonds & 's nachts géén uren meer rond te wiegen met haar!
Veel succes, en ik zou zeggen, volg vooral je gevoel!
Ik verwacht een 2de dochtertje voor begin december, en ik ga het net weer zo doen: als zo'n kleintje huilt, heeft het volgens mij gewoon behoefte om je warmte te voelen...
Liefs
Veerle
 
Hoi, nee verwennen heb ik het idee kan nog niet echt, ze hebben je echt nodig.
Ik heb onze zoon de eerste maanden nooit lang laten huilen, altijd direkt getroost.
Wel toen hij iets ouder was als hij niet in slaap kon komen ging ik even naar hem toe praatte met hem ,maar haalde hem nooit uit bed, hij wist dan wel ze is er voor me maar wou niet dat hij dat continu deed en het moest ook even weer afgeleerd worden dat huilen wanneer dat hij slapen moest.Dat duurde 4 dagen en ik vond het erg moeilijk om hem er daadwerkelijk niet uit te halen, maar even door de zure appel heen en heb er nu weer profijt van.
Onze zoon is nu 9 maanden en alles gaat goed, slapen, aandacht en hij heeft veel plezier, maar de eerste 3 maanden zodra hij huilde en hij had eten gehad schone luier etc. hield ik hem gewoon lekker tegen me aan, want van knuffelen worden ze ook groot net als eten en slapen.
 
Als een baby wat ouder wordt dan ga je de verschillende huiltjes beter herkennen. Eerst huilde mijn dochter volgens mij altijd op dezelfde manier. Maar nu heeft ze verschillende huiltjes.
Maar nu jammert/zeurt ze soms ook een beetje, als je daar tegen kunt (ik kan daar niet/erg moeilijk tegen) dan kun je de baby denk ik wel even laten zeuren.

En soms is ze ook gefrustreerd als ze aan het spelen is en gaat dan ook huilen. Dan laat ik de wel even haar gang gaan en dan is het zo weer over, of ik leid haar af door een ander speeltje aan te bieden.
Maar als ze echt schreeuwen/gillen dan vind ik dat je ze altijd moet gaan troosten. Want dat hebben ze dan denk ik echt nodig.

Groetjes,

Linda
moeder van Rebecca 11 november 2005
 
Ben ik met je eens, dan ga je ze natúúrlijk troosten!
Maar wat ik bedoel is,  dat je niet meteen er naar toe rent. Dat kan ook niet altijd. Even een paar minuten huilen, komt wel eens voor en is niet erg.
En meteen troosten kan ook als de situatie er naar is.
Maar ik ben wat nuchterder geworden, omdat ik op een gegeven moment mezelf vergat. Snap je?
Maar, er is niks fout, ook niet als je wel je kind uit bed haalt als het niet in slaap komt. Alleen zou het kunnen dat het een wat moeilijkere slaper wordt, hoeft niet.
 
Terug
Bovenaan