Vorige maand ben ik bevallen van een gezonde dochter. Echter hebben wij een zeer heftige bevalling gehad. De verloskundige raadt aan om hulp te zoeken bij het verwerken hiervan. Ik zelf twijfel hierover en denk dat het gewoon tijd nodig heeft. Is er iemand die ook een heftige bevalling heeft meegemaakt? Ik hoop voor jullie natuurlijk van niet, maar ben heel benieuwd of jullie tips hebben of misschien ervaringen willen delen.
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Verwerken heftige bevalling
- Onderwerp starter ANONYMOUS_USERNAME
- Startdatum
Ik heb een heftige bevalling gehad en ook de kraamperiode ging slecht. Ik zat heel slecht in mijn vel hierdoor. Heb ook maanden meerdere nachtmerries per nacht gehad hiervan. Overdag veel huilen. Bij mij drongen ze er ook op aan en ik heb het wel gedaan. Maar niet direct emdr bij een psycholoog ofzo. Ik had vooral heel veel behoefte om er steeds weer over te praten. Dingen op een rijtje zetten. Een soort verwarde bal wol die uit elkaar moest.
Ik heb met een ervaren vrouw van het consultatiebureau gesproken op tweewekelijkse basis. Ik vond dat gewoon een fijn mens. En tot 6 maanden ben ik maandelijks met baby naar de coach in het ziekenhuis geweest. Dit had de gynaecologe geregeld, maar was bij de kinderafdeling. En ik heb ook Baby Extra over de vloer gehad een paar keer. Een initiatief in het zuiden.
Ik was steeds alles aan het wegrationaliseren. Hoe normaal het was om je zo te voelen gezien de omstandigheden. Zij hebben me echt geleerd te accepteren dat hoe normaal het ook mag zijn, het is daarom nog niet goed om de gevoelens te negeren. Als je er niks mee doet komt het steeds weer terug. Met maanden was ik volledig van de nachtmerries af. Maar nu ik zwanger ben van de tweede, merk ik wel dat het toch weer wat angst brengt. Dus ik zal er waarschijnlijk ter voorbereiding op bevallen wel weer wat mee moeten.
Ik heb met een ervaren vrouw van het consultatiebureau gesproken op tweewekelijkse basis. Ik vond dat gewoon een fijn mens. En tot 6 maanden ben ik maandelijks met baby naar de coach in het ziekenhuis geweest. Dit had de gynaecologe geregeld, maar was bij de kinderafdeling. En ik heb ook Baby Extra over de vloer gehad een paar keer. Een initiatief in het zuiden.
Ik was steeds alles aan het wegrationaliseren. Hoe normaal het was om je zo te voelen gezien de omstandigheden. Zij hebben me echt geleerd te accepteren dat hoe normaal het ook mag zijn, het is daarom nog niet goed om de gevoelens te negeren. Als je er niks mee doet komt het steeds weer terug. Met maanden was ik volledig van de nachtmerries af. Maar nu ik zwanger ben van de tweede, merk ik wel dat het toch weer wat angst brengt. Dus ik zal er waarschijnlijk ter voorbereiding op bevallen wel weer wat mee moeten.
Lieve mama,
Gefeliciteerd met jullie dochter. Ik raad je echt aan er iets mee te doen. Je hoeft niet gelijk de zwaarste behandelingen te ondergaan maar volgens mij kan je via het consultatiebureau of de huisarts al heel laagdrempelig met iemand praten. Zij zien snel genoeg of je hier genoeg aan hebt of niet.
Ik ben na een heftige bevalling terecht gekomen op de pop afdeling in het ziekenhuis en later bij een psycholoog. Heel veel emdr therapie gehad en ik had dit ook echt nodig ook al wilde ik eerst niet. Ik ben zo veel sterker geworden hierdoor. Op dit moment ben ik 30 weken zwanger en word ik preventief weer begeleid door de poppoli in het ziekenhuis. En ik vind het zo fijn! Het zijn nu gewoon gesprekken en we maken samen een geboorteplan met punten die we de vorige keer echt gemist hebben. Ik ga echt met een goed gevoel richting het einde van deze zwangerschap.
Succes met je keuze en geniet van je kindje
Gefeliciteerd met jullie dochter. Ik raad je echt aan er iets mee te doen. Je hoeft niet gelijk de zwaarste behandelingen te ondergaan maar volgens mij kan je via het consultatiebureau of de huisarts al heel laagdrempelig met iemand praten. Zij zien snel genoeg of je hier genoeg aan hebt of niet.
Ik ben na een heftige bevalling terecht gekomen op de pop afdeling in het ziekenhuis en later bij een psycholoog. Heel veel emdr therapie gehad en ik had dit ook echt nodig ook al wilde ik eerst niet. Ik ben zo veel sterker geworden hierdoor. Op dit moment ben ik 30 weken zwanger en word ik preventief weer begeleid door de poppoli in het ziekenhuis. En ik vind het zo fijn! Het zijn nu gewoon gesprekken en we maken samen een geboorteplan met punten die we de vorige keer echt gemist hebben. Ik ga echt met een goed gevoel richting het einde van deze zwangerschap.
Succes met je keuze en geniet van je kindje
Ik heb in april 2020 een heftige bevalling gehad en ook de maanden daarna waren niet gemakkelijk. Dit was midden in de eerste lockdown en vanwege alle maatregelen was er toen niet veel hulp mogelijk. Ik heb naderhand nog lang getwijfeld of ik hulp zou zoeken maar dit uiteindelijk nooit gedaan. Wat mij enorm heeft geholpen was er heel veel over praten met iedereen die het maar wilde horen. Vooral met mijn man heb ik er veel over gesproken. We hebben foto's van de bevalling die we regelmatig nog terugkijken en praten over hoe het was. Inmiddels heeft het allemaal z'n plekje denk ik wel gevonden. Ook het toelaten van de emoties hielp mij goed. Huilen is geen teken van zwakte en je kunt het beter toelaten dan wegstoppen. Nog kan ik niet zonder emotie het hele verhaal vertellen.
Ik ben nu net zwanger van de tweede en twijfel nu wel weer of ik er nu iets mee moet. Binnenkort bij de intake bij de verloskundige ga ik dit denk ik aankaarten. In elk geval wil ik nu mijn wensen goed op papier zetten en voor de bevalling bespreken met de gynaecoloog.
Ik ben nu net zwanger van de tweede en twijfel nu wel weer of ik er nu iets mee moet. Binnenkort bij de intake bij de verloskundige ga ik dit denk ik aankaarten. In elk geval wil ik nu mijn wensen goed op papier zetten en voor de bevalling bespreken met de gynaecoloog.
Gefeliciteerd met jullie meisje! 3 juli ben ik bevallen van een prachtige gezonde zoon maar ook een heftige bevalling meegemaakt door een hele lange inleiding en een vastzittend schoudertje. Het is bij mij dus ook nog vers maar ik heb besloten er wel wat mee te doen want het zat me ontzettend in de weg. We hebben een nagesprek gehad met de gynaecoloog en dat heeft voor ons in ieder geval veel vragen rondom de geboorte weggenomen. Dit hielp al een stuk, ook voor mijn man die het ook als heftig ervaren had. En zijn verhaal was vanaf de zijlijn natuurlijk anders dan die van mij maar voor hem niet minder vervelend. Daarna heb ik besloten om een paar gesprekken met een psycholoog te doen. Deze stap was voor mij makkelijk omdat ik al eerder bij haar was geweest. Na een paar gesprekken voel ik me al een stuk beter. Emdr was niet nodig maar de gesprekken hielpen mij alles wat meer in perspectief te plaatsen.
Wie weet helpt het je om erover te praten maar alleen jij weet of je dat wilt en klaar voor bent. Als de bevalling je nog dagelijks bezig houdt en je hebt daar last van dan zou ik je aanraden om eens contact te zoeken met een therapeut. En daarnaast je verhaal vertellen aan iedereen die het wil horen, zodat de scherpe randjes eraf gaan.
Sterkte met de verwerking en veel geluk met jullie dochter!
Wie weet helpt het je om erover te praten maar alleen jij weet of je dat wilt en klaar voor bent. Als de bevalling je nog dagelijks bezig houdt en je hebt daar last van dan zou ik je aanraden om eens contact te zoeken met een therapeut. En daarnaast je verhaal vertellen aan iedereen die het wil horen, zodat de scherpe randjes eraf gaan.
Sterkte met de verwerking en veel geluk met jullie dochter!
Ik heb geen heftige bevalling gehad maar een te snelle bevalling. Heb een dochtertje van 13 weken en ze is mij eerste kindje. Ik had weeenstorm en mij bevalling duurde 40 min. Ik wist niet wat mij over kwam. Ik heb nog nooit in mij leven zo veel pijn ervaren. Mij lichaam ook niet. Ook dat ze de placenta aan mij hebben laten zien heb ik afkeer gekregen om vlees te eten. Terwijl dat ik gek ben op vlees. En ja ik denk nog dagelijks aan mij bevalling en aan de placenta. Een verpleegster zei dat ik een trauma op heb gelopen. Ze adviseerde om na de dokter te gaan. Ik weet het zelf nog niet als ik dat ga doen. Ik hoop voor je dat je snel een uitweg vind