verwerking 2e miskraam loopt zo langzaam

A

ANONYMOUS_USERNAME

Dag lotgenoten,
ik zou graag advies willen krijgen van mensen wat ik moet doen om het verdriet van mijn 2e miskraam te doen verminderen. Ik weet dat het gewoon tijd kost, maar ik heb het gevoel dat ik vast loop. Ik blijf zo verdrietig, ben ontzettend down en kom niet meer tot iets anders dan lamlendig op de bank hangen. Ik ben afgelopen dinsdag gecurreteerd na 10 weken missed abortion. Ik ben al 2 weken zo intens verdrietig dat ik niet meer weet wat ik moet doen om het te verminderen. Ik praat erover, partner is super lief, voldoende begrip uit omgeving maar ik zit in zo een zwart gat dat ik me afvraag hoe ik hier uit moet komen....
Ik ben bang dat ik nooit meer zwanger wordt en geen kinderen ga krijgen. Ik voel me zo leeg, en verlaten.
Wie herkent dit en weet me raad te geven?

liefs,
radeloos.
 
hoi,
een keer was natuurlijk al een erge teleurstelling ,maar een tweede keer
hakt er nog eens dubbel in, heel begrijpelijk dat je zo intens verdrietig bent.
Een verwerkingsproces heb je ook nodig om verder te kunnen.
Ik heb heel veel baat gehad bij resque remedie van Bach, gewoon te halen bij de drogist.
ik heb ook vitamine b6; piridoxini, bij de huisarts gevraagd, er gebeurt natuurlijk ook heel veel met je hormoonbalans, onderschat dat niet en geef het tijd.

heel veel sterkte
Mina


 
Hallo radeloos,

Het is of ik mijn eigen verhaal lees. Heb ook 2 miskramen gehad, de 2e is nu ca. 6 weken geleden. Maar ik voel me ook af en toe nog erg down, moet zeggen dat het sinds afgelopen week wel wat beter gaat, gebruik ook een middeltje van Bloem, weet even de naam niet meer. Maar afgelopen vrijdagavond raakte ik weer helemaal in paniek, bang dat ik nooit meer zwanger word of dat het nog heel lang duurt voor ik zwanger ben, bang voor een 3e miskraam enz. enz. Moet a.s. donderdag voor nacontrole en dan gaan we het ook over onderzoeken hebben, ben zo bang dat ze iets vinden waardoor ik nooit kinderen zal krijgen. Gaan ze bij jou onderzoeken doen, hoe oud ben je trouwens? Ik ben 32 en ook daar maak ik me druk over, heb niet zo veel tijd meer voor mijn gevoel. Maar ook ik voel me vaak erg eenzaam, terwijl ook ik er met mensen over kan praten, maar toch. Vind het ook heel moeilijk om zwangere vrouwen te zien. Nou meid, heel veel sterkte, ik hoop je nog te spreken!

Groetjes E
 
He E.
Dank voor je berichtje.
Ik herken je angsten zo goed. Ik zie huizenhoog op tegen weer "beginnen" aan een 3e zwangerschap. Het hopen op een positieve test en dan 12 weken lang zenuwslopend wachten en hopen dat het dit keer wel goed gaat. Ik ben ook bang dat het er voor mij gewoon niet inzit. Tuurlijk, er zijn vrouwen die wel 4 of 5 miskramen hebben en daarna prima gezonde kinderen baren, maar ik denk dat ik dat helemaal niet aan kan. Het sloopt me emotioneel, een 3e miskraam en ze kunnen me opvegen ben ik bang.
Ik ben nu 35 (begon met zwanger willen worden op 33e) en de bio klok buldert in mijn oren. Ook ik krijg volgende week een nagesprek en onderzoeken naar mogelijke oorzaken. Pffff. Ik baal zo. Ik merk ook dat anderen wel lief voor me zijn, maar ook af en toe geen idee hebben wat er met me gebeurt en hoe ik me voel. Ik voel me ongelukkig, en dat gevoel heb ik lange tijd niet meer gehad.

Hoe lang waren jouw zwangerschappen en ben jij ook gecurreteerd? Ik vond het de afgelopen keer afschuwelijk. En ik heb nog steeds pijn. Daar maak ik me ook zorgen over.
Na de onderzoeken ga ik een paar maanden rust nemen. Even geen gedoe aan mijn lijf. Ondanks de tikkende klok wil ik gewoon een paar maanden niet bezig willen zijn met zwanger worden en mijn lijf laten herstellen.
Jij ook heel veel sterkte en hou me op de hoogte hoe het met je gaat. Ik ken niemand die hetzelfde heeft meegemaakt dus herkenning in jouw verhaal is fijn.

Mina ook jij dank. Ik heb vanmiddag een potje rescue gekocht. Ben benieuwd.

Liefs.
 
Hoi,

Er zijn inderdaad vrouwen die meerdere miskramen hebben gehad en alsnog kinderen hebben gekregen, maar net als jij, ben ik ook zo bang dat het er voor mij niet inzit. Ik heb een overbuurmeisje van ca. 4 maanden oud, als ik haar zie heb ik echt zoiets van dit zal mij gewoon nooit overkomen. Soms denk ik ook om te stoppen, ben zo bang voor een derde miskraam en denk ook dat ik dat niet aankan, weet nu al niet hoe ik er mee om moet gaan, er zijn momenten dat ik me goed voel en positief ben, maar vaker voel ik me inderdaad net als jij ongelukkig, heb ik nergens zin in en zit het liefst thuis. De eerste keer kreeg ik een echo met 8 weken, geen hartactie te zien, vruchtje was ca. 6 weken. Stond op lijst voor curretage, maar 2 dagen van te voren kwam het spontaan. Tweede zwangerschap, met 8 weken hartactie te zien, (bij gyneacoloog geweest) durfde iets positiever te worden, ik zou 23 maart voor het eerst naar de verloskundige gaan, verloor 20 maart wat bruinige afscheiding, mocht gelijk komen, geen hartactie meer, vruchtje waarschijnlijk gestopt net na de eerste echo. 22 maart gecurreteerd, dat viel me erg mee moet ik zeggen, heb ik weinig last van gehad, lichamelijk gezien dan! Ben vorige week weer ongesteld geworden, maar deze menstruatie verloopt wel wat vreemd, maar goed, dat zal er wel bij horen. In tegenstelling tot jou wil ik eigenlijk het liefst weer snel zwanger worden, al lijkt het me ook weer doodeng, weet niet hoe ik die eerste weken door moet komen! Nou meid, succes en gewoon lekker je hart luchten hier hoor!!!!!

Groetjes E
 
Hoi,
Ook ik heb al twee miskramen gehad en ben erg bang dat het weer mis zal gaan helemaal nu ik weet dat je er nu 25% kans op hebt (gyn.site) die 12 weken zijn slopend denk ik en ik ben bang dat ik de meest tijd op de wc zal doorbrengen. Ik heb mijn laatste miskraam begin maart gehad, ik was enorm verdrietig en bleef er veel meer mee bezig dan de eerste keer, maar nu gaat het gelukkig beter, mijn eerste menstruatie is achter de rug en kan nu ook weer de positieve kant zien, het gaat langzaam maar het komt echt wel weer. Ik ben echter ook bang dat als het weer misgaat dat ik er nog beroerder aan toe ben dan deze keer; hou vol er komt echt een moment dat je je beter gaat voelen!
A.
 
Lieve E. A en Mina

Het gaat vandaag alweer een klein beetje beter. Heb niet hoeven huilen. Mischien dat dat ook door de Rescue Remedy komt, de tip van Mina?
Ik zou het ook fijn vinden als ik gewoon weer ongesteld wordt, dan geeft je lijf tenminste weer aan dat het weer werkt en de oude is. Maar dat duurt nog wel even denk ik, en aangezien ik een hele onregelmatige cyclus heb is dat ook maar weer afwachten. Maar goed. Ik neem de dagen maar zoals ze komen.
Ik hoop dat het bij jullie ook wat beter gaat, dank voor de pep talk.

Liefs
 
Ha meiden,

Even een vraagje voor A, heb jij al onderzoeken gehad, zo ja, kwam daar iets uit? En hoe oud ben je? Ik hoop zo dat we over een tijdje naar het zwanger zijn forum kunnen verhuizen en dat het dan goed blijft gaan met onze zwangerschap!!!!!! Maar A, heb jij ook, net als radeloos en ik, het gevoel dat het niet voor jou is weggelegd? Sterkte allemaal maar weer en proberen positief te blijven, gelukkig hebben we elkaar hier op het forum nog!

Groetjes E
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan