verwerking 2e miskraam loopt zo langzaam

Hoi

Geweldig dat je direct bent begonnen met de resque, heb je er een bijsluiter bij?
Je kunt het werkelijk bij alle vormen van stress, angst en verdriet gebruiken.
het bestaat uit 5 verschillende bloesen tincturen. misschien weet je dat er ook losse remedies te krijgen zijn die je bv.kunnen helpen om die intense angst voor teleurstelling
aan te pakken.
Het klinkt als een reclame praatje, maar dat komt omdat ik al zo ´n 10 jaar veel gebruik maak van Bach en heel vaak verrast word door de werking.

mina
 
ik ben nu 32 jaar wij zijn in 2002 bij de gyn. gekomen omdat ik niet zwanger wou worden. toen in december 2002 zwanger ging met 8 weken mis en kwam vanzelf. Toen in maart 2003 weer zwanger 6 weken hartje gehoord en met de 8e week wist ik al dat het niet meer leefde ben toen gecurreteerd. Toen hebben we diverse onderzoeken gedaan tot chromosomen afwijkingen aan toe, niks gevonden en besloten iets rustiger aan te gaan doen en de gedachten op iets anders richten. Afgelopen 3 februari kreeg ik ontzettende buikpijn en raakte in shock toestand met ambulance naar het ziekenhuis bleek dat ik een buitenbaarmoedelijke zwangerschap had en dat mijn eilijder was geknapt(terwijl ik niet wist dat ik zwanger was en gewoon ongesteld ben geworden en bij de gyn. onder controle liep). Na de operatie 6 weken thuis gezeten en toen weer aan het werk gegaan maar niemand weet hoe ik me voel en kan het ook niet goed uitleggen en heb er ook geen zin meer in om telkens maar te moeten antwoorden op hoe gaat het nu????? Wij zijn u een zover dat we een gesprek krijgen met een IVF arts en dan zien we wel weer. Nou ik heb even heerlijk mijn hart gelucht en wens iedereen heel veeeeel geluk en succes.
groetjes autje
 
he meiden,
wilde jullie even laten weten dat het al een stuk beter met me gaat.
niet meer zo verdrietig, wel nog down maar het gaat de goeie kant op!
Hoop dat jullie ook beter draaien,
LIef,
(een iets mindere) Radeloosje.
 
Hoi E. en (Radeloosje)

Ik heb nog geen onderzoeken gehad, dat doen ze pas na 3 miskramen bij ons, helaas...Want het zou voor mij wat van mijn onzekerheid wegnemen. Ik ben 28 jaar en ze vinden mijn situatie tot nu toe gewoon pech. Iedereen om mij heen lijkt wel zwanger te zijn en dat gaat natuurlijk gewoon goed. Ik heb inderdaad ook het gevoel dat ik voorlopig niet zwanger zal worden,de kans dat het misgaat is nu ook zo groot dat ik hier ook al wel vanuit ga. Mijn stemming is op zich best goed op wat dipjes na; goed zeg Radeloos, dat je je weer wat beter voelt,het klinkt als je er midden in zit als een cliche maar het heeft tijd nodig en bij mij na een tweede mk veel meer dan de eerste keer;succes en ik lees nog wel van jullie!? E.; hoe is het bij jou gegaan?
Groetjes,A.

 
Hallo meiden,

Gelukkig gaat het weer redelijk met jullie. Met mij ook wel, behalve gisteravond, toen raakte ik weer helemaal in paniek! Van het nagesprek afgelopen donderdag bij de gyn ben ik niet veel wijzer geworden, vanmorgen bloed laten prikken dus de onderzoeken worden nu gedaan. Afwachten dus!!! Het chromosomenonderzoek kan lang duren. Moet dus geduld hebben en dat is niet mijn sterkste kant, hoop maar dat er niets uit de onderzoeken komt of iets waaraan iets gedaan kan worden. Morgen ga ik voor een weekje op vakantie, hoop dat ik daar een beetje kan relaxen. Ik hoor jullie hopelijk daarna wel weer! Sterkte en tot horens!

Groetjes E
 
Lieve allemaal,

Ik lees met tranen in mijn ogen jullie verhalen. Ik zit nu met mijn kleine meisje van bijna 6 maanden op schoot. Een kindje wat ons na drie miskramen pas gegund was. Na die derde miskraam (de tweede was al bij 5 weken dus daar was ik vrij emotieloos onder) heb ik weken alleen maar gehuild. Op de meest rare momenten, maar het kon me niet schelen. Heb in oktober 2002 die laatste miskraam gehad en in november was het sint maarten, liepen er allemaal mama's met kindjes over straat, nou, dat was brullen want mij zou dat geluk nooooit toekomen! Ik wilde zelfs de deur niet eens meer opendoen. Heel langzaam, met heel veel ups en downs ga je het verdriet een plaatsje geven. Echt, daar geloof je nu absoluut niet in, maar dat moment komt echt!! Ik wilde geen onderzoek na die tweede (derde) want ik wilde perse geloven in het toeval en niet dat er iets mis was met mij. We zijn toen een weekje op vakantie geweest en pats boem, het was raak! Na 12 verschrikkelijke weken ging het gelukkig heel goed en nu is ze dus inmiddels bijna 6 maanden en..... ben ik voor de 5e keer zwanger. Heel spannend weer want ik ben nu 10 weken en die angst voor een miskraam gaat noooooit over.......

Allemaal heeeel veel sterkte en probeer in jezelf te blijven geloven!!!!

liefs van Arjette
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan