Hoe/waar/wanneer mijn dochter het geleerd heeft weet ik niet, maar ik baal er heel erg van. Ze zegt namelijk sinds een paar dagen een vloekwoord dat ik echt niet zeg. Natuurlijk let ik op mijn woorden, maar ik denk dat er bij sommige langdurige stressvolle situaties bij iedereen wel eens een woord over de lippen kan komen waarop je niet trots bent. We zijn allemaal hardwerkende moeders, niet waar? Maar dit woord heeft ze echt niet thuis "geleerd". Niet dat we haar leren vloeken, he?! Maar goed, je snapt hopelijk wat ik bedoel.
Leren jullie kinderen elders (psz, kdv, oppas...) ook vloekwoorden? Ik neem aan niet van de volwassenen... Maar je weet hoe kinderen onderling kunnen zijn. Vooral als ze weten dat iets niet mag, dan wordt het razend interessant. Moet ik het ongewenste gedrag negeren? Ze is net twee, ik geloof niet dat ze het snapt als ik uitleg dat ze dit woord niet mag zeggen EN er dan ook naar luistert. Want snappen kan ze het misschien, maar zodra ze doorheeft dat ik het niet wil, dan doet ze het juist. Net als: niet op de bank springen, niet rennen met een vork in je mond, niet met eten gooien...
Groetjes,
Dory
Leren jullie kinderen elders (psz, kdv, oppas...) ook vloekwoorden? Ik neem aan niet van de volwassenen... Maar je weet hoe kinderen onderling kunnen zijn. Vooral als ze weten dat iets niet mag, dan wordt het razend interessant. Moet ik het ongewenste gedrag negeren? Ze is net twee, ik geloof niet dat ze het snapt als ik uitleg dat ze dit woord niet mag zeggen EN er dan ook naar luistert. Want snappen kan ze het misschien, maar zodra ze doorheeft dat ik het niet wil, dan doet ze het juist. Net als: niet op de bank springen, niet rennen met een vork in je mond, niet met eten gooien...
Groetjes,
Dory