Voel je ook geneigd om meer druk op je partner te zetten.

M

mijnwondertjejuli

Ik wil steeds meer aandacht en gehoor van mijn vriend, en soms werkt dat niet altijd natuurlijk. Terwijl hij ontzettend zijn best doet en lief tegen mij is! Maar op 1 of ander manier probeer ik hem toch opzettelijk te irriteren dat komt omdat ik meer aandacht wil...

Laatste tijd zijn we het ook niet eens met bepaalde dingen zoals; waar ik wil bevallen, kraamzorg hotel, kinderopvang eigenlijk alles omtrent onze baby... Is dit gezond of komt het minder vaak voor dan ik dacht??
 
Ik vrees dat ik niet meer druk op mijn vriend kan zetten. Dan krijgt hij waarschijnlijk een zenuwinzinking. Officieel werkt hij 40 uur per week, maar hij is net begonnen en daardoor vind hij het moeilijk om nee te zeggen, dus werkt hij standaard zo’n 50/60 uur. Daarnaast zijn we dus al een aantal weken ’s avonds en in het weekend aan het klussen. Hij heeft alwel aangekondigd dat we binnenkort een weekendje met zijn tweeën weggaan omdat hij vind dat we de laatste tijd zo weinig tijd hebben voor elkaar

Wat betreft de beslissingen over de baby is het toch een beetje “ mama’s wil is wet”. En gelukkig krijg ik steevast bijval van zowel mijn moeder als schoonmoeder. Voorbeeld; manlief vond een box in de woonkamer niet nodig. Of; “ Ik weet niet of ik dat wel aankan, bij zo’n bevalling aanwezig zijn” . Of; “Katoenen luiers zijn toch veel goedkoper, gewoon in de wasmachine.” Of; “Elke vier uur voeden?!? Mijn zoon slaapt vanaf het begin meteen door hoor.” Tjaah..het blijven mannen. Je moet er een beetje geduld mee hebben.

sterkte met je vent, komt vast goed ;-)

Gr Sanne
 
Ik heb in het begin veel moeten zeuren over het feit dat hij nog geen raamkozijn had besteld... En daar zit/ zat een levertijd op van een aantal weken. Eindelijk in Jan. heeft hij het besteld en sinds vorige week zit het er ook in. Nu het weekend komt de stucadoor en kunnen we als het goed is verder met verfen en spulletjes kopen/inruimen.

Verder heb ik eigenlijk weinig te klagen.
Behalve dat ons sexleven flink onder te lijden heeft omdat hij bang is om mij of de baby pijn te doen...
En dan moet/ga ik wel eens zeuren van schat: het is ondertussen alweer een week geleden... hahahaha
 
Hai Sanne,

1 ding is waar mannen zijn en blijven inderdaad mannen. Dat makkelijk denken maakt mij soms zo boos alsof wij al de tijd van de wereld hebben. Ik probeer me niet al te veel zorgen te maken, is ook niet goed voor de baby.

Wij zijn ook van plan om een weekendje weg te gaan maar wanneer is de vraag. Ik heb het wel hard nodig even kijken wanneer..

Bedankt voor de info Sanne, komt zeker goed
 
Moet zeggen dat ik het behoorlijk heb getroffen met mijn vent. We zitten echt op 1 lijn en als we eens ruzie/discussies hebben dan ligt het echt aan mij, ik kan al ontploffen als hij de handdoek niet fatsoenlijk op het rekje hangt (hebben een nieuwe badkamer dus ik wil alles mooi en netjes hebben), terwijl ik dat voorheen echt niet had. Hormonen hormonen.
 
Mijn man probeert steeds meer thuis uit mijn handen te nemen, zonder dat het in zijn ogen teveel opvalt. Maar dat doet het dan wel. Als ik dan tegen hem zeg dat ik niet meteen invalide ben (wat is kan zo subtiel als een olifant kan vertellen) reageert hij er heel neutraal op. Maar laat me dan wel weer iets meer in het huishouden doen.

Wat dat betreft mag ik in mijn handen knijpen. Het is echt een schat. Volgens hem vallen mijn hormonen nog wel mee. Terwijl ik mijzelf een lui hormonaal monster voel.

Ik hoop alleen dat we binnenkort echt nog even tijd voor elkaar hebben. De badkamer, de kinderkamer, we zijn nog vollop aan het verbouwen. En de tijd lijkt als zand tussen mijn vingers te verstrijken. Maar goed, tijd moet je ook maken!
 
Hmmm niet herkenbaar hier....mijn man is echt onwijs geduldig (altijd al) en omdat ik volledig rust moet houden, neemt hij ongevraagd veel dingen van me over, heb om hem weer te beschermen een huishoudelijk hulp ingeschakeld..

Verder heb ik gelukkig weinig last van mijn hormonen, heeeeel af en toe een korter lontje, maar valt reuze mee zegt manlief...

Verder hebben wij altijd al dezelfde smaak, dus de babykamer etc was zo beslist!!

Sterkte meiden...is niet leuk als je elke keer in een discussie raakt..
 
Ik herken de hormonen die jullie omschrijven ook niet echt... Ik merk wel dat ik wat meer nesteldrang heb, het huis vaker opruimen en schoonmaken en ik wil heeeel graag dat we met de babykamer kunnen beginnen, maar daar moet ik nog even op wachten, aangezien er eerst een ander kamertje klaar moet. Maar hier is mijn man en zijn familie elke week weer druk mee bezig, dus wat dat beterft heb ik niets te klagen...
Mijn man zegt ook weinig te merken van mijn hormonen en bij onze eerste had ik hier ook geen last van. Wel zo nu en dan vreetbuien, chocola!!! Daar kan hij dan natuurlijk wel wat van zeggen, maar daar heeft hij ook gelijk in, terwijl ik het op dat moment er natuurlijk niet mee eens ben hahahaha.

Veel sterkte met jullie hormonen!!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan