Hey meiden,
ben even een paar dagen afwezig geweest. Ik heb afgelopen twee weken zo'n last weer gekregen van mijn bekkeninstabiliteit. Mijn lage rug doet verschrikkelijk pijn en mijn bekken (verschuift en verzakt steeds). Heb ooit een een ernstig motorongeluk gehad waarbij o.a. zes fracturen in bekken en fractuur in rug heb opgelopen. Normaal gaat alles weer prima, als ik maar veel sport en beweeg. Echter bij mijn vorige zwangerschap begon het weer heel erg op te spelen. Bij 28 weken ook gestopt met werken (laatste weken echt op mijn tenen gelopen..). Nu ben ik na drie maanden alweer zwanger geraakt. Zoals eerder geschreven een grote verrassing, maar zeker welkom en ook ergens heel dankbaar dat het na het ongeluk allemaal nog zo makkelijk gaat.
Maar goed, ik verga van de pijn, kan niet goed meer slapen en ben gesloopt. Ik probeer af en toe iets met mijn dochtertje te ondernemen want zij moet hier echt niet de dupe van worden. Maar mijn energie is echt ver te zoeken... En dat bij 12 weken. Van fysio moet ik rust nemen waarmee hij bedoeld stoppen met werken. Ik weet dondersgoed dat dat ook moet, maar ik durf er gewoon niet mee aan te komen!! Mijn leidinggevende had de vorige keer al geen begrip terwijl ik over de gang strompelde...Ik voel me echt verschrikkelijk, want ik weet dat het lichamelijk beter is en ook voor hoe ik nu voor mijn dochtertje kan zorgen, maar ben zo bang voor de reacties op het werk. Mijn bedrijfsarts kent mijn verhaal en als ik daar heen ga, weet ik dat hij me meteen naar huis stuurt.
Het erge is (en vind het verschrikkelijk om te schrijven), maar ik kan gewoon even niet blij zijn met de zwangerschap. Echt zo verschrikkelijk...
Sorry voor mijn lange verhaal, maar kom hier gewoon even niet uit...
Liefs
ben even een paar dagen afwezig geweest. Ik heb afgelopen twee weken zo'n last weer gekregen van mijn bekkeninstabiliteit. Mijn lage rug doet verschrikkelijk pijn en mijn bekken (verschuift en verzakt steeds). Heb ooit een een ernstig motorongeluk gehad waarbij o.a. zes fracturen in bekken en fractuur in rug heb opgelopen. Normaal gaat alles weer prima, als ik maar veel sport en beweeg. Echter bij mijn vorige zwangerschap begon het weer heel erg op te spelen. Bij 28 weken ook gestopt met werken (laatste weken echt op mijn tenen gelopen..). Nu ben ik na drie maanden alweer zwanger geraakt. Zoals eerder geschreven een grote verrassing, maar zeker welkom en ook ergens heel dankbaar dat het na het ongeluk allemaal nog zo makkelijk gaat.
Maar goed, ik verga van de pijn, kan niet goed meer slapen en ben gesloopt. Ik probeer af en toe iets met mijn dochtertje te ondernemen want zij moet hier echt niet de dupe van worden. Maar mijn energie is echt ver te zoeken... En dat bij 12 weken. Van fysio moet ik rust nemen waarmee hij bedoeld stoppen met werken. Ik weet dondersgoed dat dat ook moet, maar ik durf er gewoon niet mee aan te komen!! Mijn leidinggevende had de vorige keer al geen begrip terwijl ik over de gang strompelde...Ik voel me echt verschrikkelijk, want ik weet dat het lichamelijk beter is en ook voor hoe ik nu voor mijn dochtertje kan zorgen, maar ben zo bang voor de reacties op het werk. Mijn bedrijfsarts kent mijn verhaal en als ik daar heen ga, weet ik dat hij me meteen naar huis stuurt.
Het erge is (en vind het verschrikkelijk om te schrijven), maar ik kan gewoon even niet blij zijn met de zwangerschap. Echt zo verschrikkelijk...
Sorry voor mijn lange verhaal, maar kom hier gewoon even niet uit...
Liefs