voel me ellendig

Hey meiden,

ben even een paar dagen afwezig geweest. Ik heb afgelopen twee weken zo'n last weer gekregen van mijn bekkeninstabiliteit. Mijn lage rug doet verschrikkelijk pijn en mijn bekken (verschuift en verzakt steeds). Heb ooit een een ernstig motorongeluk gehad waarbij o.a. zes fracturen in bekken en fractuur in rug heb opgelopen. Normaal gaat alles weer prima, als ik maar veel sport en beweeg. Echter bij mijn vorige zwangerschap begon het weer heel erg op te spelen. Bij 28 weken ook gestopt met werken (laatste weken echt op mijn tenen gelopen..). Nu ben ik na drie maanden alweer zwanger geraakt. Zoals eerder geschreven een grote verrassing, maar zeker welkom en ook ergens heel dankbaar dat het na het ongeluk allemaal nog zo makkelijk gaat.
Maar goed, ik verga van de pijn, kan niet goed meer slapen en ben gesloopt. Ik probeer af en toe iets met mijn dochtertje te ondernemen want zij moet hier echt niet de dupe van worden. Maar mijn energie is echt ver te zoeken... En dat bij 12 weken. Van fysio moet ik rust nemen waarmee hij bedoeld stoppen met werken. Ik weet dondersgoed dat dat ook moet, maar ik durf er gewoon niet mee aan te komen!! Mijn leidinggevende had de vorige keer al geen begrip terwijl ik over de gang strompelde...Ik voel me echt verschrikkelijk, want ik weet dat het lichamelijk beter is en ook voor hoe ik nu voor mijn dochtertje kan zorgen, maar ben zo bang voor de reacties op het werk. Mijn bedrijfsarts kent mijn verhaal en als ik daar heen ga, weet ik dat hij me meteen naar huis stuurt.
Het erge is (en vind het verschrikkelijk om te schrijven), maar ik kan gewoon even niet blij zijn met de zwangerschap. Echt zo verschrikkelijk...
Sorry voor mijn lange verhaal, maar kom hier gewoon even niet uit...

Liefs
 
Hee meid,

Wat een verhaal! Ik had zoiets al eens bij je gelezen maar vind het echt verschikkelijk dat je je zo klote voelt! Zeker omdat je nog een klein hummeltje thuis hebt waar je voor moet zorgen!

Ik kan je helaas de hand schudden wbt die rugpijn, ook ik ga door de grond van de pijn en weet dat het veel betet is om minder of helemaal niet meer te werken maar ook ik durf er niet mee aan te komen op werk. Bij mij zijn ze overigens altijd wel heel begripvol maar ik ben toch 'bang' voor de reactie. Kortom: ik begrijp je dilemma maar zoals jullie ook tegen mij zeggen: kies a.u.b voor jezelf en je kleine ukkie en je kleine meissie thuis. Niemand heeft er wat aan als je straks algehel bedrust moet houden of erger nog.

Denk dat ik mijn eigen advies ook maar moet opvolgens maar pffff.....dat valt niet mee!

Sterkte! Dikke knuffel Lynn.
 
Hey Lynn,

Had na het plaatsen van mijn topic ook jouw verhaal gelezen en eigenlijk gereageerd in dezelfde strekking als jij!! Moeilijk he. Ik wil zo graag alles blijven doen en thuis zitten is echt verschrikkelijk!!! Vorige keer heb ik de tijd echt uitgezeten, want je kunt ook niets meer beginnen... Mensen denken dat je lekker vrij bent, maar dat vrij zijn beperkt zich tot op de bank zitten, slapen, oefeningen en nog meer slapen... En normaal ben ik giga ondernemend, dus tja ik wordt er niet vrolijk van.
Ben echt bang voor de confrontatie,maar ja moet wel gebeuren...

X
 
Wat lastig meid. Ik snap zo goed je bezwaren en datje even niet blij bent met de zwangerschap. Ik kan alleen maar zeggen dat je nog verder van huis bent als je er te lang mee rond loopt. En daar bedoel ik mee dat je anders nog jaren last hebt na de hand. En dat wil je niet met twee kleintjes ( natuurlijk ook voor Lynn bedoelt) Ik heb het van dicht bij gezien. Te lang doorgelopen en daarna twee jaar revalideren en nu nog soms last hebben.

Succes beide dames.
 
Meid,

Laat die leidinggevende het heen en weer krijgen. Ziek melden jij! Ja en dat voelt niet fijn, maar zwanger zijn is een natuurlijk proces waar ze rekening mee moeten houden als ze vrouwen aannemen. En dat jij nu al zoveel klachten hebt is voor niemand leuk!!! Maar voor jou is het nog het vervelendst. Die vervanging op het werk komt wel rond, maar jij moet nog 6 maanden.
Maar als je nu niet gelijk aan de rem trekt heb je alleen jezelf er mee want dan verergeren de klachten en voordat je dan weer iets hersteld ben je dagen en weken verder.
Ik heb zelf klachten gekregen in mijn 2e zwangerschap in week 37 omdat ik teveel gesjouwd had. Au! Au! wat had ik veel pijn. Meer dan schuifelen kon ik niet en mijn dochter tillen ging al helemaal niet. Ik was blij dat mijn man thuis was ivm een lang weekend, hierdoor kon ik volledig rust pakken en knapte ik iets op. Maar volledig herstellen lukte niet. Pas 10 weken na de bevalling had ik het gevoel dat het helemaal weg was.

Pak dus je rust want als je dat niet doet, ben je na de bevalling nog langer aan het herstellen.

@ Lynn... voor jou hetzelfde... gun jezelf rust. ga minder werken of stop helemaal want anders kun je na de bevalling de trap nog niet af met die mooie ventjes van je!

Het is jullie zo gegunt een fijne zwangerschap en als je daardoor eerder moet stoppen met werken dat is dan alleen maar jammer voor je werkgever, maar die lost dat echt wel weer op! Kies voor jezelf!
 
Ik snap je heel goed hoor meid. 3 weken geleden heeft mijn zwangere collega van de vk advies gekregen om minder te werken omdat ze zon last had van heupen en bekken. Nu heb ik met mijn drie weken vakantie ondanks alle rust door het ziek zijn verschrikkelijk last van mijn schaambeen. Ik geef het morgen toch aan bij de vk, en kijken wat er gezegd word. Ben wel benieuwd wat er gaat gebeuren!

Ik hoor mijn leidinggevenden al zeggen: kijk.... Heeft zij er ook last van!

Zie ertegenop!

Liefs en succes meid!
 
Hey meiden,

Wat een narigheid allemaal. Wat een invloed heeft het werk toch op ons vrouwen dat we ons niet ziek willen melden terwijl wij met een hele zware "klus" bezig zijn.

Wens jullie heel veel beterschap!!!!
 
Kutmaatschappij ook! Snap niet dat je Verdomme bang bang moet zijn om je ziek te melden. Heb me op een jaar tijd een keer ziekgemeld met heftige buikgriep. Alles kwam er tegelijk uit! Had je wat moeten horen!!!! Verschrikkelijk gewoon. En dit allemaal door de echte aanstellers die voor een loopneusje thuisblijven!

Ik snap mijn werkgever wel..... Maar toch!

Liefs
 
Terug
Bovenaan