voel me ff klote wat moet ik hier nu mee doen?

A

ANONYMOUS_USERNAME

he meiden zoals sommige weten is mijn broer en schoonzus heel erg teleur gesteld in em dat ik het hun vertelt heb dat ik zwanger ben, meer de manier op dan wat er gezegt werd, heb gelijk mijn excuus aangeboden. dit was toen ik net wist dat ik zwanger was.

nu zijn we maand verder ruim, heb er tot nu toe nog niet gesproken heb hun wel gezien op mijn moeders verjaardag maar leuk was anders, het is dat ik hun feliciteerde en 3 zoenen gaf maar meer van mijn kant dan van hun kant, ze negeerde me volkomen, ik hield rustig mijn mond maar hin\g echt een gespannen sfeer.

Nu vertelde me ouders dat ze niet op mijn verjaardag kwamen , ik heb ook tegen me ouders gezegt dat ik helemaal niet wist dat ze uber haupt kwamen , als ze niet met me praten weet ik ook niks.

nu hadden ze wel een cadeautje voor me gekocht en aan me pa gegeven , was een baby pakje , ik dacht wat moet ik hiermee, is nog een gevaarlijke zone kan nog een miskraam krijgen, noem maar op . maar heb ook geen mailtje,belletje, smsje briefje van felicitaties gehad niks ook niet bij het pakje zeg maar, ik wilde het gewoon terug geven aan em ouders , maar heb het niet gedaan wegens respect naar me ouders toe.

Nu heb ik hun een mailtje gestuurd en gezegt dat ik het pakje heel leuk vond en dat ik ook wel graag een felicitatie bij had gemogen dat een smsje niet veel kost.

me pa sprak ze nog daarna en zij tegen hun moest van haar bedanken voor het caeautje , ze zegt ja kweet het heb al een mailtje gehad . nou heb nog geen mail terug gehad van hun.

sorry voor me lange tekst maar zit me heel hoog slaap slecht erdoor . praten met hun weet ik niet omdat hun niet willen volgens mij en ik al mijn exuus voor heb aangeboden, me ouders wil ike r buiten laten en me man helemaal die gooit denk ik alleen maar olie op het vuur. dus sta er alleen voor tegen me broer en schoonzus en blijf zijn kleine zusje die niet groot wordt in haar leven zo voel ik me bij hun. zeker als haar jongeste zusje van 20 nu volgens mij langs komt nou lijkt het of het zijn zusje is en ik een vreemde ling.

nog maals sorry maar weet echt niet meer wat ik moet doen, ligt het nu aan mij dat hun zo doe of niet.

liefs een verdrietige mama en zwangere vrouw( 11 weken)
 
hey!

heftig meis! ik snap dat het voor hun moeilijk is dat jij nu wel zwanger bent, maar tja even kort door de bocht gezegd: het is zo... Ik vind dat jij er persoonlijk al heel veel aangedaan hebt om de relatie tusesn je broer en schoonzus te herstellen. Maarrrrr jij hebt helemaal niks fout gedaan hoor! voor jullie was het tijd voor een 2e kindje, dus je maakt die keuze. Prima toch! misschien is het een idee om het te laten voor wat het is met je broer en zijn vrouw. Misschien komt het wel weer goed als zij ook zwanger is?! ik herken je situatie heeeel goed, ik heb op het moment ook ruzie met mijn broer en zus... ik heb me er bij neer gelegd, en mij brengt dat heel veel rust. Denk goed aan jezelf en aan je gezin meid! En vergeet 1 ding niet: jij hebt niks verkeerd gedaan!

Liefs,
 
he meis dank je wel, probleem is dat hun nu 2 jaar bezig zijn ( zij loopt tegen de 40 aan haast) en niks lukt ze heeft nu volgens tot nu toe wat ik weet 2 insiminatie gehad en allebij mislukt.

wij waren ook anderhalf jaar bezig en liep in het ziekehuis omdat ik pcos blijkt te hebben en heb een operatie onder gaan voor endometriose, dat ging ook niet in me koude kleren zitten, en spontaan zwanger worden is heel moeilijk met pcos , heb het gelukkig nu 2 keer mee gemaakt dus bij onze dochter ( wat ruim een jaar duurde) en nu deze zwangerschap na anderhalf jaar en 2 miskramen . ik wil heel graag blij zijn ( ben ik ook) maar voel em vooral klote juist vanwege me ouders.

ik denk dan bij me zelf van joh was het terecht dat ze een uitbrander gaf waar iedereen bij was na dat ik mijn excuus aanbood, of was het haar reactie.

sorry dat ik erover blijf zeuren
 
hey meid

je zeurt echt niet hoor! maar ik snap het van jou zeker! ook bij jullie is het neit gemakkelijk gegaan... maarja omdat het bij hun niet lukt, hoeven ze ze niet tegen jou te doen hoor! En het zal voor haar niet fijn zijn om te horen dat jij wel zwanger bent, maar laat je geluk niet in de weg staan meid! en voor je ouders is het idd niet makkelijk, maar jij hebt nu wel laten zien dat je wil. meer kun je niet doen. Ik zie hoe het nu bij ons gaat, mijn ouders hebben er ook moeite mee dat ik mijn broer en zus niet meer spreek, maar ook wij hebben daar een tussenweg in gevonden!

Succes! enne je hart luchten he wanneer je dat maar wil!

Liefs,
 
Jammer dat het nog niet is opgelost. Ga toch eens een gesprek aan onder 4 ogen... samen met de partners dan. Dan je het zo jammer vind dat het zo loopt en dat je het hen ook zo gunt maar dat je er zelf niets aan kan doen dat het bij jullie wel gelukt is. Misschien nogmaal zeggen dat het destijds niet helemaal het goed moment was en de goede manier om het te zeggen....
blijkbaar proberen ze zelf nog wel wat in de goede richting dmv het cadootje... ik zou daar dan niet teveel eisen stellen, maar gewoon haar opbellen en heel hartelijk bedanken. dat je snapt hoeveel moeite hen dat kost maar dat je het wel heel lief vind. Probeer het goede te zien en hun pijn te begrijpen.

Het is niet goed dat zij jou negeren... uit de weg gaan... niet op je verjaardag komen (wat is daarvan de reden!?)... maak dat bespreekbaar... dat je het jammer vind er slecht van slaapt en dat het je pijn doet.

PRATEN PRATEN... probeer dat eens uit en als dat niet werkt... tja... dan moet je het proberen los te laten!
 
ik sluit me er helemaal bij aan,jij kunt er toch niks aan doen dat het bij hun niet lukt,en nu jij zwanger bent reageren ze het op jou af [jalouzie] ?
jij hebt je best gedaan ,nu is het hun beurt kop op meid geniet ervan.
groetjes
 
Ik snap het aandeel van je ouders in principe niet... zij staan hier toch buiten al kan ik me voorstellen dat ze de situatie wel vervelend vinden en graag willen dat het goed komt...
 
dank je wel , lucht me een beetje op, soms wil ik echt een boze mail sturen van en nu is het klaar en nu ga je normaal doen, wat wil je nog meer, je wilt alleen normaal met me doen als ik een miskraam hebt gehad of jij zelf zwanger bent, dit stukje wil ik elke dag mailen naar ze alleen ik doe het niet, dan maar hier klagen en me hart luchten dan nog meer kapot maken dan me lief is.

ben zo blij dat jullie mij snappen, me ma heeft ook weinig kontakt met hun , meestal als ze iets weet, weet ze het via me vader want daar praten ze wel mee, me ma denkt zelfde over als mij hoor staat aan mijn kant gelukkig maar leuk is anders, en me broer is nog al liefst 6 en half jaar ouder dan mij, en me ma zegt waarschijnlijk is het ook omdat je volgens hun zeurt dat het niet lukken wil moet niet zeuren heb er al 1, maja

nog maals dank je wel lucht beetje op.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan