voel me soms zo schuldig..

[Anoniem]

Hoi hoi,

Gek doen kan ook thuis!
Lekker door de kamer dansen (minder beweeglijk nu maargoed....)
Lekker zingen, samen met een treintje spelen, hem lekker kietelen of rare bekken naar elkaar trekken.Daar kan je humeur vaak toch een stuk van stijgen, vooral als hij een lachstuip krijgt. Na de tijd wel even bijkomen, kost wel een beetje energie, maar je krijgt er zoveeeel voor terug!
Vandaag is hij ziekjes (verkouden en een hele schorre stem) dus hij moet het ook rustig aan doen. twee kneusjes op de bank dus hahahahaha (en straks komt de thuiszorg voor een intake, wat moet zij denken????)

Groetjes En succes met alle stemmingshormoontjes

Bertine

 

[Anoniem]

Hee meiden,
 Ja, leuk he, al die stemmingshormonen. Oh, ik ben wel blij dat ik niet de enige emotionele mama ben. Ik was ook zo'n kinderboederij- bos- end fietsen- mama.
Nu vind ik het al een hele onderneming als ik en blokkie om met hem loop.
En met kastanjes rapen heb ik op een bankje toegekeken hoe hij dat deed.
Maar, nu wordt ik een hele creatieve mama. Vanmorgen lekker aan tafel geplakt en geknipt, een mooi kunstwerk voor papa gemaakt.
Ik weet dat het allemaal wel goed komt, maar als de baby er eenmaal is en ik weer wat fitter wordt, gaat nog steeds niet alle aandacht naar hem.
En het afgelopen jaar had ik ook twee miskramen, dus ook toen waren mijn emoties lekker aanwezig en zat ik niet goed in mijn vel.
Gelukkig zie ik wel  aan al die broertjes en zusjes om me heen dat ze er verder geen trauma aan over hebben gehouden, dus met die van ons komt het ook wel goed.
Maar ja, ik heb soms toch gewoon met hem te doen, lief kereltje!

dikke kus van Soela