Voel me toch nog wel een beetje onzeker.

Dankje wel dames,ik zit hier al dus weer met traantjes in mn ogen,ik laat ze zeker weten lopen,t doet me goed.
Het is gewoon ff moeilijk omdat we nog niet precies weten hoe t verder zit,t kan zo zijn dat t zo weer weg is,t gaat maar om 1 mm maar das voor zo;n onderzoek al eigenlijk te veel.
Een voordeel hebbe we dat t kwa mn bloedtest verder goed was en dat t verder in de fam ni voor komt,dus een klein plus puntje is dr wel.
Nu ff afwachten wanneer we verder een onderzoek kunnen doen.
We houden jullie op de hoogte.
Knuffels
 
Tsjeetje... Heb er kippenvel van... Ergens achter in je hoofd denk je er wel eens aan 'Wat als...' maar als je dan op deze manier ongerust wordt gemaakt... Das niet leuk! Probeer jezelf niet gek te laten maken en wacht eerst de uitslag van de combinatietest eens af. (Makkelijk gezegd, hè...)

Sterkte meis!
 
Peetje dit was dus de combinatie test.mn bloed onderzocht voor dit onderzoek en hebbe die meting dr bijn gedaan,.dus daarom zijn we eigenlijk een beetje blij dat t bloed dr verder uit zag.t is dus eigenlijk dat ene kleine mm wat ons zorgen maakt,men kan wel denke wat ik nu 1 kleine mm,nou voor ons heel veel.
Ik probeer me verder wel rustig te houden,op andere gedachtes komen,eigenlijk wel goed,onze teef is ook drachtig,dus mooie gedachte om ff af te schakelen
 
mag ik een reactie hier op geven.Mijn vriend en ik besloten bij ons eerste zwangerschap ook een nekplooimeting te laten doen.Hier kwam uit dat 1op127 kans hadden op een down syndrome kindje.verdrietig was ik maar besefte me wel dat zo`n kindje heel gelukkig is en net als wij een goed leven kan hebben.dus we hadden besloten om het zo te laten geen onderzoeken meer.20 weken echo niks op te zien alles was goed.ze was te klein maar dat wisten we.uiteindelijk de geboorte ons prinsesje werd geboren en er was niks aan de hand.ze is klein en weegt niet veel maar o zo vrolijk.dus het hoeft niet altijd zo te zijn dat zie je nu wel weer bij ons.
 
mag ik een reactie hier op geven.Mijn vriend en ik besloten bij ons eerste zwangerschap ook een nekplooimeting te laten doen.Hier kwam uit dat 1op127 kans hadden op een down syndrome kindje.verdrietig was ik maar besefte me wel dat zo`n kindje heel gelukkig is en net als wij een goed leven kan hebben.dus we hadden besloten om het zo te laten geen onderzoeken meer.20 weken echo niks op te zien alles was goed.ze was te klein maar dat wisten we.uiteindelijk de geboorte ons prinsesje werd geboren en er was niks aan de hand.ze is klein en weegt niet veel maar o zo vrolijk.dus het hoeft niet altijd zo te zijn dat zie je nu wel weer bij ons.
 
Hoi wonder,ben blij met je reactie,dus de kans bij jou was ook groot,maar bij ons is t 1 op 49 en dat doet t ff,als t nu boven de 100 was hadden we dr misschien anders overgedacht dan nu,dus we gaan ons toch nog informeren op verder onderzoek.
Het zit ons gewoon ni lekker,ik weet ook niet hoe oud je bent,maar ben zelf net over de dertig,t zal dr wel ni veel mee te maken,maar t ziot is toch ni echt lekker.Dit schrijven doet me wel goed,heb ietsjes beter geslapen,ietsjes,maar beter iets dan niets.
Onze kleine is gewoon een ondeugd,t kan ook wel mee vallen en dat t later gewoon weg is maar onze zekerhied zit toch in vervolg onderzoek omdat de kans best verhoogd is.waar we best van schokken.
 
Terug
Bovenaan