Voelde me zooo rot vandaag!

A

Anoniem

Guest
Bah, voelde me echt kl*te vandaag zeg! Heb gelukkig op het eindevan de dag wel nog lekker om mijn dochter moeten lachen, daardoor voel ik me nu ietsjes beter.
Maar vanaf vanmorgen voelde ik me zooo ......bleh..... ik weethet zelf niet!
Ik wilde weg!!! Iets gaan doen!! Maar ik wilde ook weer thuis blijven de hele dag, niet hoeven aankleden, haren in een staart, en helemaal niks doen!
Ik had geen zin om ook maar IETS te doen, maar kan gewoon niks zien liggen!
Dus toch maar gedouchd, aangekleed (pfff...zelfs dat was me teveel op dat moment) n boodschappen gaan doen. Toen ik thuis kwam voelde ik me iets beter.
Toen wat gegeten en gaan poetsen!! (stoffen, zuigen, dwijlen, was doen, strijken.....bah bah bah)
Mijn vriend zat lekker achter de pc, en ik was me op alles aan het ergeren! Ik maar poetsen, en hij lekker spelletjes doen (terwijl hij ALTIJD zegt: als ik iets moet doen, dan moet je het zeggen!!, maar daar ben ik dan weer te geiriteerd voor op dat moment!)
Baah, weet echt niet wat ik heb vandaag. Het liefste had ik om 12.00 uur al alles laten vallen, en was ik het bed ingedoken!
Ik had echt zo'n gevoel van: Ik MOET dit en ik MOET dat, en ik weet niet meer hoe ik het allemaal gedaan krijg en tussen door de kleine nog.. en.....en...en...
100.000 dingen die door mijn hoofd gaan! Om gek van te worden!
Ik heb nu (incl vandaag) 4 dagen vrij, maar ik wil weer alles VANDAAG nog gedaan hebben! Om morgen weer opnieuw te beginnen
Word echt gek van mezelf af en toe, moet echt IETS aan mezelf gaan veranderen!
 
Hou jij jezelf goed in de gaten?!?
Want dit klinkt niet al te positief. Misschien is het gewoon een baaldag, maar als het vaker voor komt, moet je toch even aan de bel trekken hoor, bij wie dan ook.
Wil je niet bang maken, maar dit gevoel had ik ook heel sterk (maar dan wel elke dag)
na de eerste en je weet wat daar van gekomen is..
Kop op! En probeer nou de boel eens de boel te laten..
(moet je horen wie het zegt; na 4 jaar en vele jaren therapie verder kan ik het ook nog steeds niet hoor!)
Sil
 
Tja, sil....je hebt er voor gezorgd dat ik hier nu met tranen in mijn ogen zit...
ik weet dat ik op moet passen! Daar heb je helemaal gelijk in!
In heb dit gevoel niet elke dag gelukkig, en vandaag had ik ook wel momenten dat ik me wel lekker voelde, maar dan ook zomaar ineens was er weer dat sombere gevoel.
Maar goed, over het algemeen ben ik super vrolijk altijd, maar kan de laatste tijd wel veel minder hebben.
Ben moe, wil alles perfect hebben, en mag van mezelf niet ziek zijn/instorten/zwak zijn of wat dan ook...want je weet de situatie van mijn vriend (toch?) en IK ben dus degene die sterk MOET zijn op dit moment! Alleen is dat dus niet altijd even makkelijk...
 
Lieve 4 december,

Wat rot voor je zeg, dat je je zo voelt. Ik hoop zo dat het vandaag weer wat beter met je gaat. Ik herken het wel helemaal hoor. Ik heb er ook van die dagen tussen zitten. Dan weet je gewoon niet wat je wilt. Je moet van alles van jezelf en eigenlijk heb je daar weer de bale van en dan voel je je zo rot.
Ik kan het me helemaal voorstellen. Je moet idd. wel oppassen hoor.
Misschien is het een ideetje om van alle dingetjes die je moet/wilt doen een lijstje te maken en dat dan te verdelen over drie dagen. Dan werk je gewoon per dag een lijstje met dingetjes af. Een dag moet je echt voor jezelf plannen en allemaal leuke dingen doen. Niks wat moet zeg maar...snap je me nog.
Ik ben vaak ook dag in dag uit aan het rennen. Daar moet je toch mee oppassen hoor. En dan dat van je vriend nog.

Ik wens je heel veel sterkte.

Liefs,
Issie
 
Hoi 4dec.
Hoe voel je je vandaag?
Ik hoop al wat beter. Het was niet mijn bedoeling om je te laten huilen hoor, maar dat snap je wel, toch? Ik zou alleen niet willen dat, áls het niet goed gaat, je er ook te laat achter komt, net als bij mij destijds.
Het kan ook gewoon een reactie op jouw situatie zijn; het is een grote verantwoording om het in je eentje te moeten doen. Daarmee bedoel ik niet dat je vriend niks doet, maar ik kan me voorstellen dat je hem niet wil belasten met hoe jij je voelt.
Misschien is het juist wel goed om het bespreekbaar te maken; als je het opkropt, worden de irritaties alleen maar groter.
Ik hoop voor je dat je je wat beter voelt; het wordt een mooie dag, gooi je poetsspullen in de kast en ga lekker wandelen ofzo met z'n drieën.
Heel veel liefs Sil
 
Bedankt voor jullie lieve reacties!
Gisteren heb ik me eigenlijk de hele dag goed gevoeld, ik merkte bij het opstaan al dat ik me lekker zou gaan voelen! (raar he, soms heb je dat echt als je opstaat dat je denkt: dit word helemaal niks of juist andersom..)
Helaas ging het met mijn vriend gister morgen niet zo heel lekker, maar ik kon het gelukkig goed hebben omdat ik me wel goed voelde, en later ging het met hem weer een stuk beter. Dus toch een leuke dag gehad!
Maaaaar vanmorgen bij het opstaan hadden we een klein meningsverschil (echt iets heeeel doms!!!) en nu is de sfeer dus al de hele dag k*t!!!!
Echt belachelijk, om zoiets stoms, maar ik heb er echt een pokke-huneur door gekregen!
En we zijn allebei te eigenwijs om weer "leuk" te doen volgens mij! Hahahaha
Echt belachelijk, om daar een hele dag door te laten verpesten!!!!
Maar goed, hij is nu even een stukje wandelen met de kleine, en dadelijk gaan we barbequen bij mijn ouders...dan zal het wel overwaaien denk ik...

X 4dec
 
Heej Sil & 4 dec,

Ik moest gewoon even reageren..... Heb namelijk hetzelfde probleem.... De afgelopen weken gaat het alleen steeds slechter en ik kan met moeite de dag doorkomen. Ik 'moet' van alles doen van mezelf, maar ik kan me er niet toe zetten. Ben te moe om m'n bed uit te komen en - vind het verschrikkelijk om te zeggen - voor m'n kindje te zorgen. Natuurlijk doe ik dat wel, maar het kost me gewoon 1000x meer energie dan in het begin (hij is nu 7 maanden). Elke avond lig ik jankend in bed en vriendlief weet niet wat ie met me aan moet (hij is ontzettend lief voor me overigens). Afgelopen donderdag maar al m'n moed bij elkaar geraapt en naar de huisarts gegaan. Heb nu volgende week een afspraak met een maatschappelijk werker, maar ik weet eigenlijk niet goed wat ik daar nou van moet denken. Zo iemand kan m'n gevoel toch niet wegnemen? Die kan me toch geen nieuwe energie geven? Ik werk 3 dagen, maar als ik op m'n werk zit wil ik thuis zijn. Als ik thuis zijn wil ik werken. Het is gewoon nooit goed; ik word gewoon moe van mezelf. Zucht... Sil, jij schreef dat je 4 jaar geleden ook zoiets hebt gehad? Kun jij me misschien opbeuren?

groetjes,
Kipling26
 
Hoi Kipling,
Hier ben ik dan om je op te beuren! Het komt allemaal goed, maar...Het heeft natuurlijk wel tijd en energie nodig. En die energie die heb je nu net niet hé.
Ten eerste is het al hardstikke goed dat je het probleem zelf ziet en al hulp hebt gezocht.
Ik ben destijds ook bij een psycholoog onder behandeling geweest en dat heeft me erg geholpen. Oké, zo iemand kan je gevoel niet veranderen, maar wel samen met jou uitzoeken waar jouw gevoel vandaan komt.
Daarnaast heb ik anti-depressiva geslikt, want depressieve gevoelens schijnt dus een chemish proces te zijn; je mist dan een bepaalde stof in je hersenen die er voor zorgt dat je niet zo heel erg schommelt met je gevoel. Die medicijnen vullen dat weer aan.
Hoeveel ik gemist heb van mijn eerste dochtertje, merk ik nu pas met de tweede; ik kan zo intens genieten van haar en dat heb ik nooit gehad met de eerste toen deze zo klein was. En daar kan ik me nog heel schuldig over voelen.
Ga in ieder geval verder met die maatschappelijk werker. Bevalt het je niet, dan kun je altijd nog stoppen.
Ik heb mijn verhaal ook opgeschreven en het is uitgegeven. Als je interesse hebt, kun je kijken op www.boekscout.nl . Het heet "Hoera? Ik ben moeder."
Praat ook veel met je vriend! Ik heb dat destijds te weinig gedaan en het is ook bijna mis gelopen toen..
Heel veel sterkte en kop op!
Ik ga morgen een midweekje weg, dus allemaal een fijne week!
Sil
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan