Volgens mij staat het op mijn voorhoofd!

A

ANONYMOUS_USERNAME

Lieve allemaal!
Hebben jullie dat nou ook? Dat iedereen aan je vraagt of het bij jullie niet eens tijd wordt voor een kleine? De laatste weken vraagt IEDEREEN dit aan mij (maar ook aan mijn man!). Nou zijn wij afgelopen september getrouwd, december huis gekocht, februari verhuisd, maart nieuwe (gezins)auto. Voor iedereen is de volgende stap duidelijk. Zelfs onze nieuwe buren vragen of we verhuisd zijn omdat er een kleine op komst is! (mijn buik is toch echt nog helemaal strak hoor!!!!) Tja, je kan het wel willen, maar dan moet het natuurlijk ook nog lukken he? Daar hoef ik jullie natuurlijk niets over te vertellen.....
Ik ben wel een flapuit en vind het op dit soort momenten zeer moeilijk om mijn mond te houden (waarschijnlijk spreekt mijn gezicht boekdelen). Hoe doen jullie dit? Hou je het echt voor jezelf (met je partner natuurlijk) of deel je je plannen met iemand?

Veel liefs Rietje
 
Hoi Rietje,

Volgens mij heb je de verkeerde naam onder je berichtje gezet......er had Ank moeten staan.
Nou echt, het is alsof het mijn eigen verhaal is.
Vorrig jaar zijn we getrouwd en hebben een huis gekocht. In Januari hebben we een grote auto gekocht. Is is inderdaad waar je ook komt, iedereen vraagt erna. Op elke verjaardag is het raak, gisteren was m'n man jarig en ik werd er helemaal niet goed van. Op de een of andere manier straal ik dan toch iets uit want veel mensen nemen geen genoegen met " nee hoor, we willen eerst het huis af hebben". Het is echt heel raar.
Nou ben ik ook een echte flapuit vooral als ik ergen enthousiast over ben. We hadden afgesproken om het voor ons zelf te houden. Ik heb het al wel aan een paar vriendinnen verteld hoor en aan m'n moeder en m'n zus. Het is eigenlijk heel erg maar ik zit wat dat betreft heel anders in elkaar als mijn man. Ik voel me eigenlijk soms best schuldig dat ik het hier en daat al heb verteld maar je..... niks aan te doen.

Ik sta nu al te popellen om het te 'mogen' vertellen als ik eenmaal zwanger ben.

Liefs, Ank
 
Lieve Rietje,
Ook ik kan me hier volledig bij aansluiten. Bij mij begon iedereen er na te vragen toen ik 30 werd en toen was ik er nog niet eens mee bezig!! Nu we bijna een jaar er echt mee bezig zijn word ik er we eens niet goed van!!
Zodra er een feestje is en ik aan de spa rood ga ipv aan de wijn dan zie ik ze allemaal kijken met vragende blikken zo van... volgens mij heeft ze ons gauw iets te vertellen... Wij hebben het nadat we een paar maanden bezig waren toch maar verteld aan mijn moeder en aan 3 van mijn beste vriendinnen. Ik vind het fijn als ik er met hun over kan praten als ik toch weer ongesteld ben geworden. Moet zeggen dat ze ook vreselijk met me mee leven.
Succes...
Liefs Caro
 
Hmmmm, dat ging niet helemaal goed volgens mij!
Leuk om te lezen dat het bij jullie ook zo gaat! Ik heb het er ook over gehad met mijn moeder, zus en een vriendin + een collega die net 10 weken zwanger is. Mijn moeder had het zo ongeveer geraden. Ik stelde haar vragen en tja, die lagen nogal voor de hand!
Ben benieuwd of ik deze week ongi zal worden. Mijn NOD is morgen, maar niet echt betrouwbaar hoor, want ben net gestopt met de pil. Ga er maar van uit dat het nog wel even duurt allemaal (maar toch, ik heb zere borsten, ben moe etc....als je iets wil voelen zal het wel kunnen ofzo).
Veel succes!!!

Liefs Rietje
 
Hoi Rietje,

Daar heeft iedereen volgens mij last van !!! Volgens mij bereik je op een gegeven moment zo'n moment in je leven dat alles voor elkaar is en dan vragen ze " Wanneer komt de kleine bij jullie ??? ". Ik heb een collega bij mij op het werk, niet zo'n fijne collega overigens, en die zegt ook elke keer tegen mij, " Ben je zanger of zo ??? Ja volgens mij wel !!! " Voor een poos terug heb ik tegen hem gezegd dat ik daar niet gediend van was. Ik zei tegen hem " Voor hetzelfde geld zijn wij bezig en het wil niet lukken !!! Mooi klootzak ben je dan !!! "

Dus ja ook wij hebben daar last van.

Groetjes Biaggi
 
Bij mij precies hetzelfde! Om de haverklap informeren vrienden erna of het niet es tijd wordt voor kinderen.... Ik probeer het dan altijd maar weg te wuiven of er overheen te praten, maar dat valt niet altijd mee. Het is net of ze het aan me zien! Ik ben ook best bang dat ik me een keer verspreek ofzo.
Laten we hopen dat het bij ons allemaal snel raak is en dat we het lekker aan de hele wereld kunnen vertellen!
 
Hoi Rietje! ik sluit me aanbij iedereen die gereageerd heeft! Wat herkenbaar zeg! Ik ben ook een flapuit en was zo blij dat mijn vriend eindelijk ook wilde ( na +/- 5 jaar)dat volgens mij de halve wereld nu weet dat we bezig zijn. Achteraf heb ik daar weleens spijt van want wat als het nu niet lukt en men blijft maar vragen?? Maar aan de andere kant vind ik het toch ook wel weer fijn hoor, nu hoef ik tenminste niet iedere keer een "smoes" te verzinnen. Zucht...

Liefs Sophia
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan