helaas, je bent hierin niet uniek. Ik betwijfel of ik een 2e bevalling ooit nog aandurf / aankan. Een 2e kindje leek me van te voren heel leuk. Nu vind ik 1 wel genoeg, of anders misschien een 2e adopteren. Maar zelf nog een keer door die hel....? Waarschijnlijk niet.
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Vond het verschrikkelijk!
- Onderwerp starter ANONYMOUS_USERNAME
- Startdatum
Hoi Von,
Het klinkt raar, maar je vergeet het min of meer hoor na verloop van tijd, ik had bij de eerste een bevalling van drie dagen (begon met indalingsweeen en daarna gelijk door met de bevalling) en ruim een uur persweeen voordat ze werd geboren...en ik heb nu gewoon een tweede, wederom met eerst indalingsweeen een hele dag en nacht en daarna nog een dag gewone weeen en nog niet eens 20 minuten persen, want bij een tweede gaat het meestal makkelijker.....
Yvonne
Het klinkt raar, maar je vergeet het min of meer hoor na verloop van tijd, ik had bij de eerste een bevalling van drie dagen (begon met indalingsweeen en daarna gelijk door met de bevalling) en ruim een uur persweeen voordat ze werd geboren...en ik heb nu gewoon een tweede, wederom met eerst indalingsweeen een hele dag en nacht en daarna nog een dag gewone weeen en nog niet eens 20 minuten persen, want bij een tweede gaat het meestal makkelijker.....
Yvonne
Toen ik zwanger was van de eerste zei ik altijd al dat ik er maar 1 wilde, en toen ik de bevalling echt als een trauma had ervaren wist ik het zeker hier geen tweede.
Maar nu 2,5 jaar later is er toch een tweede gekomen. De kriebels gingen over heersen aan de angst.
Het verlangen en nieuwsgierigheid naar hoe zo'n 2e kindje er uit zou zien was zo groot.
Maar nu ben ik blij en opgelucht, ik ben klaar en hoef gelukkig nooit meer!
Groetjes
Chris
Maar nu 2,5 jaar later is er toch een tweede gekomen. De kriebels gingen over heersen aan de angst.
Het verlangen en nieuwsgierigheid naar hoe zo'n 2e kindje er uit zou zien was zo groot.
Maar nu ben ik blij en opgelucht, ik ben klaar en hoef gelukkig nooit meer!
Groetjes
Chris
Ik vind het helemaal niet gek, hoor!!
Bij mij heeft het geheel er ook behoorlijk ingehakt... Persoonlijk vond ik vooral de zwangerschap erg zwaar. Het verliep op zich ongecompliceerd, hoor, maar pfff, wat heb ik last gehad van de "gewone" zwangerschapskwaaltjes! Vreselijk vermoeid, veel pijn aan rug en bekken, veel maagzuur, erg emotioneel en labiel, slapeloze nachten... Ben met 28 weken volledig in de ziektewet geraakt en kon al snel niets meer! Ik heb zelfs een nacht doodziek in het ziekenhuis doorgebracht, waarbij ze niets konden vaststellen behalve algehele uitputting. Ik heb de laatste 2 maanden letterlijk op de bank doorgebracht en ik werd er af en toe moedeloos van! En dan ook ook nog overtijd, pas met 41+3 dgn bevallen. Ik ben ook snel bevallen (4,5 uur) maar ik vond de weeen en vooral de persdrang erg pijnlijk en vervelend.
Dus, nee, ik sta ook niet te springen op een volgende zwangerschap... Maar een 2e zou ik graag willen en ik heb het er wel voor over. Maar nu nog even niet...
Ik ben nu eindelijk pas van mijn bekken/rugpijn af!!
Groetjes, Karin
Mama van Christian (11 weken)
Bij mij heeft het geheel er ook behoorlijk ingehakt... Persoonlijk vond ik vooral de zwangerschap erg zwaar. Het verliep op zich ongecompliceerd, hoor, maar pfff, wat heb ik last gehad van de "gewone" zwangerschapskwaaltjes! Vreselijk vermoeid, veel pijn aan rug en bekken, veel maagzuur, erg emotioneel en labiel, slapeloze nachten... Ben met 28 weken volledig in de ziektewet geraakt en kon al snel niets meer! Ik heb zelfs een nacht doodziek in het ziekenhuis doorgebracht, waarbij ze niets konden vaststellen behalve algehele uitputting. Ik heb de laatste 2 maanden letterlijk op de bank doorgebracht en ik werd er af en toe moedeloos van! En dan ook ook nog overtijd, pas met 41+3 dgn bevallen. Ik ben ook snel bevallen (4,5 uur) maar ik vond de weeen en vooral de persdrang erg pijnlijk en vervelend.
Dus, nee, ik sta ook niet te springen op een volgende zwangerschap... Maar een 2e zou ik graag willen en ik heb het er wel voor over. Maar nu nog even niet...
Ik ben nu eindelijk pas van mijn bekken/rugpijn af!!
Groetjes, Karin
Mama van Christian (11 weken)
hoi
ik ben mn snelle,soepele thuisbevalling niet vergeten hoor.integendeel;ik heb m wekenlang herbeleefd en was zwaar onder de indruk.maar het is me wel zo ontzettend meegevallen.ik had zoveel meer pijn verwacht,maar in plaats daarvan kon ik het allemaal goed aan.de ontsluitingsweeen hebben bij mij ongeveer 1,5 uur geduurt.als het langer geduurt had was ik waarschijnlijk niet zo enthousiast geweest.dus ik kan me wel voorstellen dat je het verschrikkelijk vond.wel jammer voor je,want het is zo iets moois.
1 troost voor een volgende:die gaat bijna altijd een stuk makkelijker.bovendien als je er dan bij een tweede heel erg tegenop gaat zien en goede afspraken maakt met de verloskundige valt het bijna altijd heel erg mee.ik hoor dat constant om me heen,van mensen die een 2e hebben.zo wou mn vriendin perse niet thuisbevallen of de kleine moest eruit vallen bij het aflopen van de trap.nou dat gebeurde dus bijna.nu wil ze zelfs nog wel een 3e.
ik ben mn snelle,soepele thuisbevalling niet vergeten hoor.integendeel;ik heb m wekenlang herbeleefd en was zwaar onder de indruk.maar het is me wel zo ontzettend meegevallen.ik had zoveel meer pijn verwacht,maar in plaats daarvan kon ik het allemaal goed aan.de ontsluitingsweeen hebben bij mij ongeveer 1,5 uur geduurt.als het langer geduurt had was ik waarschijnlijk niet zo enthousiast geweest.dus ik kan me wel voorstellen dat je het verschrikkelijk vond.wel jammer voor je,want het is zo iets moois.
1 troost voor een volgende:die gaat bijna altijd een stuk makkelijker.bovendien als je er dan bij een tweede heel erg tegenop gaat zien en goede afspraken maakt met de verloskundige valt het bijna altijd heel erg mee.ik hoor dat constant om me heen,van mensen die een 2e hebben.zo wou mn vriendin perse niet thuisbevallen of de kleine moest eruit vallen bij het aflopen van de trap.nou dat gebeurde dus bijna.nu wil ze zelfs nog wel een 3e.