VOOR BIBI, FEMKE, BIAGGI, EL , MARIJKE EN ALLE ANDERE LIEVE MEIDEN

Hallo moi!
ik hou je wel even op de hoogte!
ben benieuwd wat ze morgen weer gaat zeggen!
nou ik lees dat jullie goed aan het klussen zijn!
mijn vriend en ik zien elkaar alleen maar in het weekend! dus dan moet het maar net raak zijn!maar wij klussen ook wat af dan!
de groetjes,liefs femke!
 
Hoi moi,

Zo wat een verhaal weer van je, vind wel tof dat je met iedereen zo mee leeft. Eerlijk gezegt heb ik daar niet altijd de tijd voor om zo vaak achter de computer te zitten. Al zal ik het wel willen hoor. Ik vind het heerlijk om met iedereen mee te lezen. Ik kan al zenuwachtig worden voor 20 april. Ken jij ook dat gevoel dat je het liefst elke keer wel wilt testen terwijl je weet dat je nog een paar lange dagen te gaan hebt. Ik voel me goed heb wel wat gevoelige tepels maar dat heb ik altijd als ik ongi moet worden. Verder niets bijzonders te melden over mijn lichaam en ik ben bang dat we weer een ronde verder gaan. Ik lees dat je nog druk aan het klussen bent. Hoop dat de gyn nu eens iets aan je onregelmatigheid kan doen want dat is ook ontzettend lastig.

Nou meid ik hou je op de hoogte en succes!

XX Bibi
 
He moi,
Met mij gaat alles goed. Mijn naam kan inderdaad herkenning veroorzaken maar als iemand mij herkent hoop ik dat diegene eerst naar mij komt voordat ze het aan de grote klok gaat hangen. Biaggi, zo wordt ik op mijn werk genoemd. Een beetje na Max Biaggi van de motorsport. En omdat het een beetje op mijn naam lijkt denk ik. En inmiddels is er nog een Bianca actief op dit forum, dus wel zo handig. Biaggi ben ik nog nooit tegen gekomen op dit forum, toch ????
Verder heb ik nu visite van de rode duivel en ik heb avonddienst. Aan de ene kant vervelend die avonndienst maar ben toch ongi. Dat kan ik maar beter nu hebben dan wanneer ik in mijn vruchtbare periode zit. Als het vanavond niet te laat wordt dan kijk ik hier nog wel even weer.
 
Moi, daar ben ik dan. Even anoniem ik vind het toch wel een beetje vreemd om hier zo over te praten maar ik bedoel het heel serieus. Ik vertel je wel even iets over het onderwerp van mijn reactie hierboven, in de hoop dat je misschien een goede tip voor me hebt?

Bij mij komen die momenten nooit tot een bevredigend slot, helaas. Ik ben streng opgevoed, geen sex voor het huwelijk en we zijn nu 3 jaar getrouwd. Dus er mag niks en dan ineens gaat het gebeuren. Ik heb weinig zelfvertrouwen wat betreft m'n lichaam dus ik voel me op zo'n moment al heel erg onzeker en dat kun je merken. Niet zo heel leuk voor m'n mannie. Daarnaast heb ik gewoon weinig zin. Heel jammer, of het komt door onzekerheid en spanning, of er zit gewoon niet meer in me. En op den duur gaat de lol van je man er dan ook wel een beetje af.
We zijn helemaal dol op elkaar en zeker heel gelukkig maar wat dat betreft is het helaas beneden de maat. En als ik het nou maar toppie vond, dan wil je nog wel eens maar als er geen hoogtepunten bereikt worden is er niet veel aan.
Ik dacht dit jou wel te kunnen toevertrouwen, ik hoop echt dat je misschien een tipje voor me hebt, wat betreft het laatste punt. Misschien dat die dingen er bij ons dan ook iets vreugdevoller uit gaan zien. Reageer je hieronder? Alvast bedankt,
Liefs, you now.
 
Allereerst wil ik zeggen dat ik het knap van je vind dat je het "verteld" en bijzonder dat je het mij toevertrouwd! In mijn vorige relatie (6 jaar) kon ik ook niet echt genieten en mijzelf geven..Ik voelde het altijd als moeten en het hoort erbij! In het begin vond ik het nog wel wat, maar na een aantal jaar hoefde het voor mij eigenlijk niet meer. Ik heb hier nooit met hem of iemand andrs over gesproken, omdat ik dacht dat ik raar was! Onze relatie was ook eigenlijk klaar, dus bij ons lag het daar aan!

Sinds 2 jaar ben ik nu met mijn huidige vriend en ik voel mij zo vertrouwd en kan mij helemaal geven! Ook ben ik nu een aantal jaren ouder,,,bijna 30 jawel en mijn zelfvertrouwen is enorm gegroeid!

Jij schrijft dat het voor jou weinig bevredigend is, nou moet ik eerlijk bekennen dat "de daad" op zich ook weinig met mij doet hoor, maar mijn vriend zorgt eerst voor mijn bevrediging (oraal) en dan gaan wij vrijen! Zo genieten wij samen! Er zijn vrouwen die tijdens het vrijen klaar kunnen komen, maar de meeste toch echt niet hoor! Probeer naar andere manieren die jij fijn vind te zoeken.

Ik weet niet of jij dit met jouw man bespreekbaar kunt maken? Vertel hem van jou onzekerheden dat lucht vaak enorm op en zo kan hij daar ook rekenig mee houden. Communicatie is vaak zo ontzettend belangrijk!

En het feit dat jij streng bent opgevoed speelt natuurlijk ook een grote rol, want misschien heb jij wel het idee dat een vrouw niet mag genieten?? Nou dat mag echt wel hoor!!

Gelukkig zijn jullie erg gek op elkaar, dus ik heb er alle vertrouwen in dat het goed komt, maar maak het bespreekbaar. Probeer ook eens om bijvoorbeeld niet alleen `s avonds in bed te vrijen, maar eens op klaarlichte dag op een andere plaats.

Ik hoop dat ik je een beetje heb geholpen en dat je wat aan dit verhaal heb. Als je er verder nog wat over kwijt wilt, je bent aan mij op het goede adres hoor!!

Liefs moi xxxx
 
Lieve Marijke
Ook ik kom uit een nest waar praten over seks not done was (overigens wel een warm nest hoor). In mijn vorige relatie heb ik daar behoorlijk last van gehad. Bij mij werkte de seks dus ook niet zoals het hoorde. En ik wilde, zeker wat dat betreft en met mijn opvoeding, niet de vuile was buiten hangen. Ik had hulp moeten zoeken en niet zo lang moeten doormodderen. Uiteindelijk liep het toch fout.

Ik begrijp uit jouw verhaal dat de rest van de relatie wel goed is. Misschien moet je een enorme drempel over voor je zover bent dat je hulp kan inroepen, maar ik wil het je toch aanraden.

Ik heb inmiddels een hele goede relatie (met de buurman, haha!) en heb ook hulp nodig gehad om te verwerken wat er gebeurd is.
Ik denk dat in jouw geval een haptonoom veel veranderingen teweeg kan brengen.

Ga alsjeblieft geen hulp zoeken omdat ik het zeg, maar doe het als je er aan toe bent en als je het ook zelf wilt. Je zult merken dat je relatie er veel beter van wordt en je wordt er zelf ook blijer van (ik spreek uit ervaring!)

Laat nog eens wat van je horen, desnoods hier zodat er niet zoveel meelezen!
Liefs, el
 
Dank je voor je bericht. Ik wil er nog wel even wat over kwijt. Zeker wel prive, maar toch.
Afgelopen najaar ben ik inderdaad vast gelopen, min of meer overspannen. Inderdaad door allerlei dingen die te maken hebben met zelfvertrouwen, perfect willen zijn, bang om fouten te maken, onzeker over mijn mening. Ik heb naar aanleiding daarvan een cursus gedaan waar ik heel veel van geleerd heb. Vandaag had ik toevallig nog een terugkomdag. Door die cursus ben ik de goede weg ingeslagen van een zekere marijke die weet en doet wat zij wil. Ik heb meer zelfvertrouwen gekregen en dat groeit nog. Ik kwam inderdaad dus uit op het krijgen van hulp doordat ik ziek werd. Nu moet ik die goede weg blijven bewandelen en mezelf tijd geven om vrijer te gaan leven. Ook mag ik nog gesprekken voeren met die cursusleider als ik dat nodig heb.
Hulp vragen klinkt inderdaad nogal erg maar ik heb er geen spijt van gehad. Ik ben alleen net zo goed als beter en oefening baart kunst. Daar gaan we dan ook voor. Dank je voor je begrip en je tips.
Liefs, Marijke
 
Lieve Marijke
Wat fijn dat je er zo open tegenover staat. Ik voel me altijd zo belerend als ik zulke dingen zeg (schrijf/intyp) maar die hulp heeft mij zóó geholpen.

Ik ben op mijn 23e getrouwd met mijn jeugdvriendje. Uit huis getrouwd, netjes zoals het hoort. Maar eigenlijk begon ik pas echt te leven toen ik het huis uit was en toen was ik dus al getrouwd. Niet dat ik vreselijk de beest ging uithangen hoor, maar ik kon mijn eigen beslissingen nemen en tot die tijd waren het steeds mijn ouders die dat voor mij deden.
Daarbij bleek mij echtgenoot veel minder leuk als echtgenoot dan als vriendje. Ik had geen zin meer in seks omdat ik geen liefde voelde. Hij wilde seks omdat dat de enige manier was om liefde te geven. Daar ben ik nu achter, maar voor dat het zover was!

Na elf jaar modderen (niet alleen op seksueel gebied hoor) zijn we uit elkaar gegaan. Ik had het er heel moeilijk mee, ook weer door mijn opvoeding. Je laat toch niet iemand in de steek als je hebt beloofd dat je bij hem blijft tot de dood je scheidt"?! Al heel snel had ik een relatie met mijn nieuwe buurman en ontdekte ik dat mijn huwelijk nooit wat had voorgesteld. Al na een week of drie had ik meer schik met hem dan ik ooit met mijn man had gehad.

Ik heb hulp gehad van een psycholoog en ben op een assertiviteitstraining geweest. Voornamelijk omdat ik bang was om mijn nieuwe vriend ook weer kwijt te raken. Ik vond mezelf onbetrouwbaar en ongeloofwaardig en was bang dat ik me weer zou verliezen in een relatie. Uiteindelijk heb ik het zelfs aangedurfd om opnieuw te trouwen, maar dit keer met Mijn Grote Liefde! Met als gevolg dat ik nu, op mijn 37e, nog probeer moeder te worden en op dit forum terecht kwam omdat dat nog niet wil lukken.

Wat ik nou met dit hele verhaal wil zeggen, is dat je met hulp je verleden een dusdanige plaats kan geven dat je er gelukkiger van wordt. Je bent wat je hebt meegemaakt.
Mijn huidige echtgenoot heeft problemen die vergelijkbaar zijn met die van jou, waardoor hij ook geen plezier in seks kon hebben. Haptotherapie heeft hem enorm geholpen.

Ik hoop nog eens wat van je te horen, je bent op de goede weg door er zo open over te zijn en open te staan voor hulp!

Liefs, el.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan