A
Anoniem
Guest
Hoi meiden,
Afgelopen weekend ben ik met de kindjes (en een vriendin) er op uit getrokken. We zijn naar Vrouwenpolder geweest in een caravan van een tante van de vader van Merijn en Siebe. Vrijdagmiddag rond 16.00 uur aangereden en gisteravond rond 18.45 uur waren we weer thuis.
Ik had min of meer al een week besproken voor 13 juli a.s., maar omdat ik de vorige keren daar met mijn ex-man ben geweest, dacht ik dat ik het heel moeilijk zou vinden om daar zonder hem naar toe te gaan. Bovendien zag ik enorm op tegen het gesjouw. Dus nadat ik dat gezegd had tegen die tante, vond ze het wel een goed idee als ik er vantevoren een keer heen zou gaan, om te zien of ik het emotioneel niet te moeilijk vond. Wij zijn daar alles bij elkaar een keer of 3 geweest, in goede en slechte tijden zal ik maar zeggen. Vooral vorig jaar, toen ik zwanger was van Siebe en ik er achter kwam dat er veel meer aan de hand was dan hij mij had verteld, is er daar veel gebeurd.
Gelukkig viel het allemaal erg mee. Het was lichamelijk wel een stuk zwaarder, want je sjouwt je dus soms een breuk en als je zag wat ik allemaal bij me had, zou je gezegd hebben dat ik minstens een week weg bleef, hahaha!! Ik heb wel heel veel met die vriendin gepraat over M. en overal waar we kwamen, moest ik aan hem denken en aan de dingen die er gebeurd zijn (positief en negatief), maar gelukkig vond ik het niet heel erg moeilijk. Ik heb er niet echt van kunnen genieten, in die zin dat ik daar een gelukkig gevoel had of zo, maar ik ben er van overtuigd dat dit weer een stap in de goede richting is geweest en ik wéér een stuk verwerkt heb, door dit te doen. Weer een overwinning op mezelf, althans zo zie ik het.
Met name Merijn heeft er enorm van genoten. Tja, wat wil je nog meer hè, als bijna 3-jarige, veel, heel veel zand en enorm veel schelpen. Als je dan een schepje en een emmertje hebt, kan je dag niet meer stuk! En als hij het naar zijn zin heeft, dan heb ik het ook wel naar mijn zin, zo werkt dat nu eenmaal.
Zaterdag was het heerlijk weer (lekker in de zon gelegen), maar er stond nog wel een koude wind, maar zondag was het als "vanouds"!! Al de keren dat ik daar ben geweest is het nog 25-30 graden geweest en dan heb je niet meer nodig hoor. Heerlijk.....
Ik weet nu in ieder geval zeker dat ik daar straks in juli lekker een weekje heen kan gaan, zonder me zorgen te maken of ik het niet te moeilijk vind. En ik hoop dat ik er dan wel van kan genieten.
Groetjes Fonske.
Afgelopen weekend ben ik met de kindjes (en een vriendin) er op uit getrokken. We zijn naar Vrouwenpolder geweest in een caravan van een tante van de vader van Merijn en Siebe. Vrijdagmiddag rond 16.00 uur aangereden en gisteravond rond 18.45 uur waren we weer thuis.
Ik had min of meer al een week besproken voor 13 juli a.s., maar omdat ik de vorige keren daar met mijn ex-man ben geweest, dacht ik dat ik het heel moeilijk zou vinden om daar zonder hem naar toe te gaan. Bovendien zag ik enorm op tegen het gesjouw. Dus nadat ik dat gezegd had tegen die tante, vond ze het wel een goed idee als ik er vantevoren een keer heen zou gaan, om te zien of ik het emotioneel niet te moeilijk vond. Wij zijn daar alles bij elkaar een keer of 3 geweest, in goede en slechte tijden zal ik maar zeggen. Vooral vorig jaar, toen ik zwanger was van Siebe en ik er achter kwam dat er veel meer aan de hand was dan hij mij had verteld, is er daar veel gebeurd.
Gelukkig viel het allemaal erg mee. Het was lichamelijk wel een stuk zwaarder, want je sjouwt je dus soms een breuk en als je zag wat ik allemaal bij me had, zou je gezegd hebben dat ik minstens een week weg bleef, hahaha!! Ik heb wel heel veel met die vriendin gepraat over M. en overal waar we kwamen, moest ik aan hem denken en aan de dingen die er gebeurd zijn (positief en negatief), maar gelukkig vond ik het niet heel erg moeilijk. Ik heb er niet echt van kunnen genieten, in die zin dat ik daar een gelukkig gevoel had of zo, maar ik ben er van overtuigd dat dit weer een stap in de goede richting is geweest en ik wéér een stuk verwerkt heb, door dit te doen. Weer een overwinning op mezelf, althans zo zie ik het.
Met name Merijn heeft er enorm van genoten. Tja, wat wil je nog meer hè, als bijna 3-jarige, veel, heel veel zand en enorm veel schelpen. Als je dan een schepje en een emmertje hebt, kan je dag niet meer stuk! En als hij het naar zijn zin heeft, dan heb ik het ook wel naar mijn zin, zo werkt dat nu eenmaal.
Zaterdag was het heerlijk weer (lekker in de zon gelegen), maar er stond nog wel een koude wind, maar zondag was het als "vanouds"!! Al de keren dat ik daar ben geweest is het nog 25-30 graden geweest en dan heb je niet meer nodig hoor. Heerlijk.....
Ik weet nu in ieder geval zeker dat ik daar straks in juli lekker een weekje heen kan gaan, zonder me zorgen te maken of ik het niet te moeilijk vind. En ik hoop dat ik er dan wel van kan genieten.
Groetjes Fonske.