Voor de niet-klussers onder ons

Dat woord.............. klussen................ ik krijg er echt helemaal de kriebels van haha.

Maar goed, hier zijn we niet bezig voor een derde en dat gaat ook niet gebeuren (denk ik, zolang er geen definitieve maatregelen zijn genomen weet je het maar nooit natuurlijk). Ik ben dólblij met m'n twee kids en voel me de koning te rijk.

Wat ik zo ontzettend leuk vind aan twee en wat ik nooit gedacht had dat zo leuk zou zijn: de interactie tussen die twee, het samen zijn en spelen, ze zijn echt zó dol op elkaar en daar kan ik echt zo blij van worden.

Toen Gijs anderhalf was, begon ik net voorzichtig te denken aan een tweede, de eerste 15 maanden heb ik echt gedacht dat ik 1 kindje meer dan genoeg vond, zo heftig vond ik de impact. En opeens wist ik zeker dat het niet af was en er heel heel graag nog een kindje mocht komen. 5 maanden later was ik zwanger van Sophie en ik vind 2 kinderen echt helemaal super. En op de een of andere manier niet eens 2x zoveel werk eigenlijk aangezien je al geleerd hebt dat je leven er anders uitziet.

Liefs
Susan
 
Halloooo allemaal,

Nou ik kan erg kort zijn.......wij zijn absoluut niet meer aan het klussen.
We hebben 2 gezonde meiden. En voor ons is het compleet.
Toen Britt net geen jaar was is mijn man de bekende ''knip'' gezet.

We hebben (in hoe verre dat kan) altijd gezegd dat 2.5 jr/3 jr een mooi
leeftijdsverschil is....Dus toen de oudste net geen 2 was ben ik gestopt met de pil
(in nov 05) en ik was direct zwanger....dus er zit 2 jr en 7 mnd tussen.

Gr diana
 
hier ook nog 1!
We zijn uitgeklust qua nog een kindje. We hadden voor ik zwanger was van Enzo al besloten dat we het er bij 1 houden en zo denken we nog steeds. Tuurlijk is een brusje leuk voor hem maar nee... ik heb ook een goede zwangerschap gehad en na een totale ruk-bevalling een prachtig gezond kind gekregen en inderdaad hebben we ook angst dat we misschien bij een tweede minder geluk hebben.... klinkt inderdaad raar maar ik snap het.
En opnieuw gebroken nachten... Ben zooooo blij dat hij eindelijk goed slaapt en dat het nu makkelijker wordt omdat je toch minder aan huis bent gebonden. Wij waren voor mijn zwangerschap in de lente en zomer bijna elk weekend weg naar auto-races en ineens niet meer. En we verlangen er weer naar en dat samen met de kleine. Hij is nu groot genoeg om mee te gaan. Met een baby op de tribune zitten, met een flesje melk erbij zagen we ook niet zitten ha ha ha.
Nee, we zijn tevreden. We hebben een prachtkind en we houden het zo!

liefs
di silva
 
Hoi,

Grappig onderwep, leuk jullie verhalen te lezen, hier is het geen bewuste keuze, maar na al het gedoe met de "vader" van Tess had ik even genoeg van mannen. En het was ook wel heel erg heftig, Tess was/is niet de makkelijkste. Als ik wel een man had gehad (ja er wordt aan gewerkt) dan was ik nu rond deze leeftijd waarschijnlijk wel weer gestopt met de pil. Tess is nu zelfstandiger en een heel stuk makkelijker. Het lijkt me geweldig een 2e kindje, maar 2 is ook wel genoeg. Kom zelf uit een gezin van 3 en ik zie daar geen voordelen van.

Dus ik hoop ooit, over een jaar ofzo, de pil in de bak te gooien en te gaan voor een 2e. Hopelijk dat we dan nog allemaal met elkaar schrijven, dan horen jullie het vanzelf.

Groetjes Nanda
 

Hier ook nog geen klussers hoor! Voorlopig ook nog echt niet!
Eerst financieel weer helemaal goed zijn (nog ongeveer 3 jaar dan zijn we helemaal klaar).

Dan kijken of het mag van de gyn ivm verzakking en mijn bekken en dan maar hopen dat de natuur ook mee wil werken.

Dan is Lyanne al wat ouder (5 a 6) en kan ze het bewust allemaal mee maken en helpen met luiers verschonen, hahaha!!

Marieke mv Lyanne
 
Hier ook nog geen plannen voor een tweede hoor (ik denk bij het woord klussen nog steeds gewoon aan de Praxis, Gamma, huis op de kop enz).
Na een, op zijn zachtst gezegd, niet echt plezierige zwangerschap (2x een week aan het infuus vanwege extreme misselijkheid en overgeven, 18kg afgevallen en tot week 32 misselijk geweest en overgegeven), en nogal wat lichamelijke klachten na de bevalling voel ik me eindelijk, na ruim een jaar weer een beetje mezelf. (voor mijn zwangerschap speelden er ook een aantal onplezierige dingen, ben ontslagen op een hele achterbakse manier, rechtszaak gehad, we hadden net een ander huis gekocht, toen ik 3 maand zwanger was verhuisd, het was nogal wat).

We willen wel graag een tweede (en misschien nog wel een derde) maar op het moment durf ik niet zo goed. Dat ik zo beroerd geweest ben heeft er toch wel aardig ingehakt. Niemand kan me garanderen dat ik dat weer zal worden, maar ook niemand kan me garanderen dat ik het niet word. Dus voorlopig hier nog maar even niet. Hoewel ik wel moet zeggen dat het bijzondere gevoel dat ik toch wel had tijdens mijn zwangerschap wel een beetje weer terug komt nu Annet (Wondernetje, haar man is mijn neef) weer zwanger is, het zien van de echo's, het weer kletsen over zwanger zijn, babykamers enzo. Zucht, ik wil het toch nog wel een keer meemaken, maar wanneer....? Ik weet het nog niet.

Groetjes Lilian
 
Wij klussen ook niet, niet in huis en niet voor een tweede...
Lydia heeft 5 jaar op zich laten wachten, dus het is maar de vraag of een tweede zou 'lukken'. Ik ben nog wel jong maar Hans niet meer (we schelen 10 jaar, hij is bijna 42), maar ik vind het prima zo! Mijn gezondheid is niet geweldig, en van zo'n heerlijk wijffie een tweede exemplaar maken is schier onmogelijk.  Ik heb altijd geroepen dat het er bij 1 blijft, heb een half jaar geleden nog wel getwijfeld, maar heb nu de knoop toch echt wel doorgehakt. Er spelen zoveel factoren mee: ruimte in huis (best groot maar wij willen graag zelf ook allebei een eigen werkkamer dus de kamers zijn op/vol), gebrek aan energie/gezondheid, leuke dingen gemakkelijk kunnen doen (regelmatig uit eten, verre reizen maken als ze wat groter is). Daarnaast heb ik absoluut geen behoefte aan nog een bevalling en alles wat daarbij komt kijken en nachtvoedingen enzo.
Ik vind de babyboom hier leuk, maar krijg er zelf geen kriebels van, dus dat is voor mij teklen dat het goed is zo. We genieten volop van ons bijdehandje,ze wordt idd best wel verwend maar  ik leer haar nu al dat niet alles gaat zoals zij  het wil. En ach, later moet ze het toch zelf rooien in het leven: mijn broertjes en zusjes heb ik ook geen bal aan en Hans heeft een broer van 7 jaar ouder. Leuke kerel, maar vroeger nooit wat aan gehad. Tis jammer vor schoonpa, die wacht al 26 jaar op een stamhouder maar daar kan ie lang op wachten...(zijn andere zoon is inmiddels al 2 jaar opa, en heeft ook alleen maar dochters).

Groetjes, Rianne en Lydia
 
Ook hier proberen we nog niet zwanger te worden.
We hebben wel plannen,maar ik vindt het wel spannend en ben op het moment veel aan het denken hoe het zal zijn.ik zie er soms best tegen op, het lijkt me wel zwaar.
maar het lijkt me ook geweldig.!
We praten er op het moment geregeld over.
Het plan is om ergens in het voorjaar te stoppen met de pil en dan maar afwachten of de natuur meewerkt.
Ik vindt het wel belangerijk om er aan toe te zijn,anders wachten we gewoon nog even.
groetjes piewie mv Mila 17 maanden
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan