A
Anoniem
Guest
Het ging de vorige keer eigenlijk best goed met kraambezoek. Het was een KS en heel veel mensen zijn in het ziekenhuis langs gekomen. Super! Niet zelf hoeven lopen, vast tijden en een verpleegster die ze kordaat eruit gebonjourd als het tijd is (ook al kwamen ze te laat binnen). Daardoor hebben we het heerlijk rustig gehad toen we eenmaal thuis waren. En ik moet zeggen dat de rest van de kraamvisite zich keurig aan afspraken heeft gehouden en niet te lang bleef plakken. Wat dat betreft is een KS zo slecht nog niet (al hoop ik toch echt wel op een vaginale bevalling nu).
Wat me niet is bevallen in het ziekenhuis is dat ik pas na ruim 2 uur mijn dochter zag. Bleek achteraf een communicatiefoutje te zijn tussen de verloskamers waar mijn man met dochter zat te wachten en de uitslaapzaal. En beide waren zo onder de indruk van de operatie en nieuwe baby dat we niet assertief genoeg waren om door te zeuren. Dat ben ik dus wel van plan anders te doen: assertiever zijn! Ook 's nachts had ik gevraagd me wakker te maken als mijn dochter de borst moest hebben. Was er eentje die zei: je sliep zo lekker, ik heb maar een beetje bijvoeding gegeven. GRRRRRRRRR. Ik ga heel nadrukkelijk vermelden dat dat niet meer gaat gebeuren.
Verder was ik het niet gewend een ander iets in huis te laten doen met gevolg dat ik niet bepaald in een schoon huis zat toen de kraamhulp wag was. Ook meer durven vragen nu dus. Verder denk ik er serieus over na om in ieder geval voor een tijdje een schoonmaakster in te huren. Met 2 kinderen heb je nog minder tijd en we zitten niet bepaald krap bij kas. Het lijkt me zo'n luxe. Dan kan ik veel meer tijd geven aan mijn kinderen.
En zoals een ander al zei: ik weet nu dat ik een prima moeder ben en het beste weet hoe ik met mijn kind om moet gaan. Dus mijn grootste voornemen is niet onzeker doen en minder luisteren naar anderen.
groetjes, Anne
Wat me niet is bevallen in het ziekenhuis is dat ik pas na ruim 2 uur mijn dochter zag. Bleek achteraf een communicatiefoutje te zijn tussen de verloskamers waar mijn man met dochter zat te wachten en de uitslaapzaal. En beide waren zo onder de indruk van de operatie en nieuwe baby dat we niet assertief genoeg waren om door te zeuren. Dat ben ik dus wel van plan anders te doen: assertiever zijn! Ook 's nachts had ik gevraagd me wakker te maken als mijn dochter de borst moest hebben. Was er eentje die zei: je sliep zo lekker, ik heb maar een beetje bijvoeding gegeven. GRRRRRRRRR. Ik ga heel nadrukkelijk vermelden dat dat niet meer gaat gebeuren.
Verder was ik het niet gewend een ander iets in huis te laten doen met gevolg dat ik niet bepaald in een schoon huis zat toen de kraamhulp wag was. Ook meer durven vragen nu dus. Verder denk ik er serieus over na om in ieder geval voor een tijdje een schoonmaakster in te huren. Met 2 kinderen heb je nog minder tijd en we zitten niet bepaald krap bij kas. Het lijkt me zo'n luxe. Dan kan ik veel meer tijd geven aan mijn kinderen.
En zoals een ander al zei: ik weet nu dat ik een prima moeder ben en het beste weet hoe ik met mijn kind om moet gaan. Dus mijn grootste voornemen is niet onzeker doen en minder luisteren naar anderen.
groetjes, Anne