voor Fonske...

Hoi,

Helaas gaat het niet goed. Althans, ik probeer er iets van te maken. Marcel en ik zijn nu definitief uit elkaar (nog niet officieel). Zijn gevoelens voor die griet van 22 zijn te sterk en als ik hem moet geloven, heeft onze relatie nooit een goede basis gehad?? Hoe dan ook, ik probeer er wat van te maken en onderneem van alles met mijn kindjes. Eerlijk gezegd ben ik nu veel actiever dan toen Marcel en ik nog bij elkaar waren. Ik was er ook van overtuigd dat ik het zonder hem niet aan zou kunnen, maar inmiddels is gebleken dat ik dat wel degelijk kan en dat ik zonder hem ook verder kan. Ik merk dat als ik hem niet hoef te zien, het eigenlijk heel goed gaat. Er hangt geen spanning meer in huis en ik kan veel meer van Merijn hebben. Het is niet altijd makkelijk om alles alleen te doen, of beter gezegd, met tijden erg moeilijk, maar ik kom er wel weer. Ik ben er van overtuigd dat ik ook weer gelukkig mag worden. Alles heeft zijn reden, zeggen ze wel eens en ik geloof daar ook in.

Ik blijf in ieder geval in dit huis wonen, totdat ik een huurwoning heb gevonden waar ik het naar mijn zin kan krijgen, m.a.w. ik ga niet zomaar ergens wonen. Ik laat me ook vooral niet opjagen.

Op dit moment ben ik bij een psycholoog en dat doet me toch wel goed. Zij heeft me ook aangeraden even afstand van hem te nemen en alleen naar mezelf te kijken, want ik was nog veel te veel bezig met proberen alles ook voor hem te regelen (b.v. de kinderen zien). Het kost mij steeds weer een hele hoop verdriet en boosheid en dat moet nu afgelopen zijn.

Al met al dus een trieste situatie, vooral voor mijn kindjes. Maar goed als hij niet wil en de noodzaak van de hele situatie niet in wil zien en alleen maar achter zijn p.k aan rent, dan houdt het op (sorry voor de laatste uitdrukking).

Bedankt dat jullie met me meeleven. Ik lees wel vaak mee, maar reageer vrij weinig de laatste tijd, omdat ik het gewoonweg niet altijd op kan brengen. Ik hoop dat dat wel weer komt.

Groetjes Fonske.
 
Ben blij voor je dat er nu duidelijkheid is in jullie situatie.

Er tussenin hangen vreet zoveel energie en dat hou je maar even vol.
Geloof me dat dat tussen hem en dat meisje geen lang leven beschoren is. Altijd leuk en fris in het begin, maar dan..
Hij zal weer behoefte  krijgen aan een stabiele volwassen vrouw en zij zal weer lekker willen stappen met haar vrienden en leeftijdsgenoten.
Zo'n relatie is ook vaak erg moeilijk in stand te houden en dan zal hij zich de dingen pas gaan beseffen.

In die tijd heb jij dalijk alles weer grotendeels op de rails en een heerlijk eigen en gelukkig leventje. Dat het af en toe moeilijk zal zijn is begrijpelijk..

Op dit moment is een vriendin van mij ook weg bij haar vriend,.. ze heeft een kleine van 5 weken oud. Hoe hij met haar en de kleine omging was ook niet normaal. Haar geholpen met vanalles, zelfs noodkamertje op zolder voor haar gemaakt,..
Tsja,.. tis allemaal zo hartverscheurend.. vooral als je dat kleine lieve ventje ziet en je ook zelf net mama bent. Stiekem al wat traantjes voor haar weggepikt..

Maar ben zo ontzettend trots op iedereen die dan voor hun eigen geluk vechten!!
Dat zijn pas super mama's!

Esmé mv Kay

Ps: boek nog gekocht?
 
Esmee, kun je me de titel van dat boek nog eens geven. Het is me helemaal ontgaan en ik ben er nog niet aan toe gekomen. Het lijkt me toch wel wat.

Groetjes FOnske.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan